Baby Bag

მეცნიერების მტკიცებით, ჩვილის ქცევაზე დაკვირვებით მისი ზრდასრულობის ასაკის ხასიათის თავისებურებების განსაზღვრა შეგვიძლია

მეცნიერების მტკიცებით, ჩვილის ქცევაზე დაკვირვებით მისი ზრდასრულობის ასაკის ხასიათის თავისებურებების განსაზღვრა შეგვიძლია
ამერიკის შეერთებულ შტატებში ჩატარებული კვლევებით დგინდება, რომ ჩვილის ქცევაზე დაკვირვებით მისი ზრდასრულობის ასაკის ხასიათის თავისებურებების განსაზღვრა შეიძლება. მერილენდის უნივერსიტეტის, ამერიკის კათოლიკური უნივერსიტეტისა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის ინსტიტუტის ერთობლივი კვლევების შედეგად მეცნიერებმა 165 ბავშვის ფსიქოლოგიური პორტრეტი შეისწავლეს. ისინი უმეტესად 14 თვის ასაკის პატარებს აკვირდებოდნენ. მეცნიერებმა სხვადასხვა ტემპერამენტის მქონე ბავშვები შეისწავლეს.

ბავშვები, რომლებსაც მოქმედების დროს მეტისმეტი სიფრთხილე და წინდახედულობა ახასიათებთ, ზრდასრულ ასაკში სოციუმისგან განცალკევებისა და შფოთვითი აშლილობისკენ მიდრეკილებას ამჟღავნებენ. როგორც წესი, ზედმეტად ფრთხილ ბავშვებს მათთვის უცნობი პიროვნებები ან საგნები ძალიან აშინებთ. კვლევებით დადგინდა, რომ პატარები, რომლებიც შედარებით ლაღი ხასიათით გამოირჩევიან, ზრდასრულ ასაკში შფოთვითი აშლილობებით ნაკლებად იტანჯებიან.

ბავშვების განვითარების თავისებურებებზე დასაკვირვებლად მეცნიერებმა 115 ბავშვი 15 წლის ასაკში სხვადასხვა კრიტერიუმით შეაფასეს, ხოლო 109 ზრდასრული 26 წლის ასაკში შეფასდა. მეცნიერები მოზარდების და ზრდასრულების ფსიქოპათოლოგიას, სოციალურ ფუნქციებს, პიროვნულ მახასიათებლებს, განათლების დონესა და შემოსავლებს აფასებდნენ.

კვლევებით დადგინდა, რომ ბავშვები, რომლებიც ჩვილობისას სიახლეებისადმი შიშსა და შფოთვას იჩენდნენ, 26 წლის ასაკში ჩაკეტილ და იდუმალ პიროვნებებად ყალიბდებოდნენ. მათ თინეიჯერობიდან ადრეულ ზრდასრულობამდე რომანტიკული თავგადასავლები ნაკლებად ჰქონდათ, ხოლო მეგობრებთან და ოჯახის წევრებთან ურთიერთობა უძნელდებოდათ. ჩვილობის ასაკში სიფრთხილისა და შიშის მაღალი მაჩვენებელი ზრდასრულთა განათლების დონესა და შემოსავლებზე გავლენას არ ახდენდა.

კვლევით დადასტურდა, რომ იმ ბავშვების დიდი ნაწილი, რომლებსაც 15 წლის ასაკში შეცდომების დაშვების შიში ჰქონდათ, 26 წლის ასაკში შფოთვითი აშლილობებითა და დეპრესიით იტანჯებოდა.

ბავშვობის ასაკის თავისებურებები ადამიანის ფსიქიკურ განვითარებაზე რომ უდიდეს გავლენას ახდენს, ეს საიდუმლოს არავისთვის წარმოადგენს, თუმცა უახლესმა კვლევამ აჩვენა, რომ ზრდასრულ ასაკში გამოვლენილი ფსიქიკური პრობლემების პირველწყაროების მოძიება ჩვილობის ასაკშიც შეგვიძლია. მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ მათ მიერ ჩატარებული კვლევა ფსიქოლოგებსა და ფსიქიატრებს ფსიქიკური აშლილობებისკენ მიდრეკილი ადამიანების ადრეულ ასაკში იდენტიფიცირების შესაძლებლობას მისცემს. რისკ-ჯგუფების ნაადრევად გამოვლენა მათ მომავალში ფსიქიკური პრობლემების განვითარებისგან დაიცავს და მშობლებს აღნიშნული პრობლემების პრევენციის შესაძლებლობებს მისცემს.

კვლევის ორგანიზატორების თქმით, ისინი საკვლევი ჯგუფების გაფართოებას და მიღებული შედეგების ფართო პოპულაციაზე განვრცობას გეგმავენ. 

მომზადებულია ​thejakartapost.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

არის თუ არა ძლიერი ფიზიკური აქტივობა დაკავშირებული სიკვდილობის უფრო მეტად შემცირებასთან ვიდრე საშუალო ფიზიკური აქტივობა?

არის თუ არა ძლიერი ფიზიკური აქტივობა დაკავშირებული სიკვდილობის უფრო მეტად შემცირებასთან ვიდრე საშუალო ფიზიკური აქტივობა?
არის თუ არა ძლიერი ფიზიკური აქტივობა დაკავშირებული სიკვდილობის უფრო მეტად შემცირებასთან ვიდრე საშუალო ფიზიკური აქტივობა? - აღნიშნულ საკითხზე ექიმი ზაზა თელია საუბრობს. ​MomsEdu.ge მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,აშშ-ში ჩატარებული 10 წლიანი საინტერესო კოჰორტული კვლევა - 403 681 ზრდასრულ ადამიანებზე (საშუალო ასაკი 43 წელი)

შეკითხვა: არის თუ არა ძლიერი ფიზიკური აქტივობა დაკავშირებული სიკვდილობის უფრო მეტად შემცირებასთან ვიდრე საშუალო ფიზიკური აქტივობა?

განმარტება: ძლიერ ფიზიკურ აქტივობაში იგულისხმება ძლიერი გაოფლიანება და გულისცემის სიხშირის და სუნთქვის სიხშირის ძლიერ მატება, ხოლო საშუალო ფიზიკური აქტივობა - მცირედ გაოფლიანება და გულისცემის და სუნთქვის სიხშირის მცირედით მატება.

დასკვნა:

10 წლის განმავლობაში დაფიქსირდა 37 000 სიკვდილის შემთხვევა.

კვლევაში მონაწილეთა 1/3 არ იყო არც საშუალო და არც ძლიერ ფიზიკურ აქტივობაში. (One third of participants reported no moderate or vigorous activity)

მონაწილეებს საშუალო ან ძლიერი ფიზიკური აქტივობით ჰქონდათ უფრო დაბალი რისკი სიკვდილის ვიდრე იმ მონაწილეებს ვინც საერთოდ არ იყვნენ ფიზიკურად აქტიურები.

ხოლო საერთო მაჩვენებლის შედარებისას - საშუალო vs ძლიერი ფიზიკური აქტივობა:

ძლიერ ფიზიკურ აქტივობას ჰქონდა უფრო დაბალი რისკი ყველა ტიპის სიკვდილის შემცირების მხრივ ვიდრე საშუალო ფიზიკურ აქტივობას.

მაგალᲘთად:

მონაწილეთა >50% ძლიერი ფიზიკური აქტივობით ჰქონდათ - 17%-ით დაბალი სიკვდილის რისკი.

მონაწილეებს - 150-დან 300 წუთამდე ფიზიკური აქტივობით კვირაში, რომელიც მოიცავდა სულ მცირე 150 წუთ ძლიერ ფიზიკურ დატვირთვას - Ჰქონდათ ყველაზე დაბალი სიკვდილის რისკი.

დასკვნა:

კლინიცისტების და ჯანდაცვის სპეციალისტების მხრიდან უნდა გაიცეს რეკომენდაცია - კვირაში 150 წუთი ან მეტი საშუალოდან-ძლიერი ფიზიკური აქტივობის (MVPA) აგიტაციისა, ასევე რეკომენდაცია ძლიერი ფიზიკური აქტივობის (VPA) პოტენციური სარგებლის შესახებ - საზოგადოების ჯანმრთელობის მაჩვენებლის მაქსიმალურად გასაზრდელად, რაც პროპორციულად შეამცირებს ჯანდაცვის ხარჯებს.

Intensity of Physical Activity and Risk for Death - Wang Y et al.'' 

წაიკითხეთ სრულად