Baby Bag

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

საზოგადოებაში გავრცელებული თვალსაზრისის თანახმად, მდიდარი ადამიანები შვილებს საყვარელი სათამაშოებითა და მხიარული თავგადასავლებით ძალიან ანებივრებენ, ღარიბ მშობლებს კი ამის შესაძლებლობა არ აქვთ. ბევრი ზღაპარი და კინოფილმი გვიჩვენებს, როგორ ფუფუნებაში ცხოვრობენ მდიდარი ბავშვები, მაშინ როდესაც ღარიბი ოჯახები მთელი ცხოვრების მანძილზე იტანჯებიან. სწორედ ამიტომ, ადამიანები ფიქრობენ, რომ მდიდარი ოჯახის შვილები უფრო ბედნიერები არიან, ვიდრე ღარიბი მშობლების ბავშვები, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება.

მდიდარ და ღარიბ ოჯახში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ. არაერთხელ გვსმენია, როგორ მსხვერპლზე მიდიან ღარიბი მშობლები, რათა შვილებს კომფორტი შეუქმნან. მამები დამატებით სამუშაოზე თანხმდებიან, რათა ბავშვებს ძვირადღირებული სათამაშო უყიდონ.

მდიდარ ოჯახში მცხოვრები ბავშვები ყოველთვის ვერ იღებენ იმას, რაც სურთ. ბევრი შეძლებული მამა შვილს აიძულებს საკუთარ თავზე თავად იზრუნოს, იმუშაოს და ფული ასე გამოიმუშაოს. მდიდარი მშობლები ცდილობენ შვილებს ძვირადღირებული სათამაშოები არ აჩუქონ, რათა მათ შრომის ფასი ისწავლონ. ბავშვის ბედნიერებას არა მშობლების მატერიალური მდგომარეობა, არამედ შვილისადმი მათი დამოკიდებულება განსაზღვრავს.

მდიდარი მშობლების ყოლა და ბევრი ფულის ქონა ბედნიერების წინაპირობა ნამდვილად არ არის. როგორც წესი, ღარიბ მშობლებს შვილებთან მეტი სიახლოვე აქვთ. ბავშვები მათგან ყველაზე მთავარ საჩუქარს - სიყვარულს იღებენ, რაც მდიდარი ოჯახის შვილებს ხშირად აკლიათ. მდიდარი მშობლები, როგორც წესი, ძალიან დაკავებულები არიან. ისინი ცდილობენ, რაც შეიძლება მეტი გამოიმუშაონ და საკუთარი შემოსავალი გაზარდონ. ხშირად მდიდარი მშობლები შვილისადმი ხელგაშლილობას ავლენენ და მას ყველაფერს აძლევენ, რასაც მოისურვებს. ამ შემთხვევაში მდიდარი ბავშვები ნაწილობრივ ბედნიერები არიან. მათ ყველაფერი აქვთ, მაგრამ ურთიერთობები ძალიან აკლიათ. ფინანსური კეთილდღეობის მიუხედავად, მათ არ იციან მეგობრობის ფასი, რაც უდიდესი დანაკლისია.

მდიდარი მშობლები, რომლებიც შვილებს ძალიან ანებივრებენ და მათთვის ძვირფას სათამაშოებს ყიდულობენ, ბავშვს ბედნიერებაზე ყალბ წარმოდგენას უქმნიან. ზრდასრულ ასაკში მათი შვილი აუცილებლად გააცნობიერებს, რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი, ამასთან მას არ ეცოდინება, რა უნდა გააკეთოს ბედნიერების მოსაპოვებლად.

მდიდარი ოჯახის შვილები ღარიბ ბავშვებთან შედარებით ბედნიერები ნამდვილად არ არიან. ბედნიერება ღარიბებსა და მდიდრებს თანაბრად შეუძლიათ, რადგან ის ფულის ქონა-არქონაზე საერთოდ არ არის დამოკიდებული.

მომზადებულია ​streetdirectory.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს საოცარი იაპონური ფილმია მშობლებისა და შვილების ურთიერთობაზე,“ - ფსიქოლოგ ნანა ჩაჩუას რეკომენდაცია

„ეს საოცარი იაპონური ფილმია მშობლებისა და შვილების ურთიერთობაზე,“ - ფსიქოლოგ  ნანა ჩაჩუას რეკომენდაცია

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ შვილების მიერ მშობლების მიმართ პატივისცემის გამოხატვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლების პატივისცემა მარადიული, უცვლელი მცნებაა:

„მე ყურადღებას გავამახვილებ ბიბლიურ ათ მცნებაზე. ექვსი მცნება არის ადამიანებს შორის ურთიერთდამოკიდებულებაზე. მეხუთე მცნება არის, რომ პატივი სცე მამასა და დედასა შენსა. მემკვიდრეობითობის ტარება არის უწყვეტობა განვითარებაში. ეს მემკვიდრეობითობა ეპოქის შესაბამისად სხვადასხვა ფორმით ვლინდება ​„პატივი ეცი დედასა და მამასა შენსა" - ეს არის მარადიული! ეს პატივისცემა ერთად თანაცხოვრებით იქნება თუ ცალ-ცალკე, ერთ ქალაქში ვიქნებით თუ არ ვიქნებით, ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. ეპოქა როგორც განაპირობებს და ითხოვს, ეს იქიდან გამომდინარეობს. მთავარია, რომ ეს მცნება შენარჩუნებული იყოს.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, 64 წლიდან ადამიანი განვლილ ცხოვრებას თავისი ცხოვრების შედეგებით აფასებს:

„ჩვენ არაერთხელ გვითქვამს ერიკ ერიკსონის ფსიქო-სოციალური კრიზისების შესახებ. ​64 წლის ასაკიდან ადამიანი თავისი განვლილი ცხოვრების შედეგებით თავისი თავისადმი დამოკიდებულებას განსაზღვრავს. ეს დამოკიდებულება იმის მიხედვით განიცდება ჩვენში, თუ როგორი იქნება ჩვენი შვილების, შვილიშვილების, ჩვენი საქმიანობის შედეგი. როგორ მომმართავენ, როგორია ღვაწლი, რომელიც მე ჩამიდვია. ეს არის ჩემი ყოველდღიური საქმიანობა, რომელიც ეძღვნება შვილს, შვილიშვილს.“

​არის ასეთი იაპონური ფილმი „ლეგენდა ნარაიამაზე,“ საოცარი ფილმია. იქ ტრადიციაში არის, რომ შვილს აჰყავს მშობელი მთაზე და ტოვებს. ეს იქ მშობლის უპატივცემულობას არ ნიშნავს. ამას ითვალისწინებს ტრადიცია. ყველა კულტურაში გარკვეული დამოკიდებულებაა მხცოვანი ადამიანის მიმართ,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ „რადიო იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„რადიო იმედი“

წაიკითხეთ სრულად