Baby Bag

„ვისაც გოგოები ჰყავთ ჩემსავით გაზრდილი, არ თქვან, რომ რაიმე სირთულეს წააწყდნენ ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით,“- ნანა ლორთქიფანიძე

„ვისაც გოგოები ჰყავთ ჩემსავით გაზრდილი, არ თქვან, რომ რაიმე სირთულეს წააწყდნენ ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით,“- ნანა ლორთქიფანიძე

მსახიობმა ნანა ლორთქიფანიძემ, რომელიც ორი შვილიშვილის ბებიაა ბიჭების აღზრდის სირთულის შესახებ ისაუბრა:

„ორი შვილიშვილი მყავს, ბიჭები. ვისაც გოგოები ჰყავთ ჩემსავით გაზრდილი თითო-თითო, არ თქვან, რომ რაიმე სირთულეს წააწყდნენ საერთოდ ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით. ბიჭების გაზრდა აბსოლუტურად სხვა რამეა. ეს არის ბევრად უფრო რთული. ჩვენ სულ გოგოები გვყავდა გარშემო. თვითონ სამი და ვიყავით. ყველამ გოგოები გავაჩინეთ, მარტო მაიკო იყო გამონაკლისი. ვერ წარმომედგინა, რომ შეიძლებოდა ბიჭები ყოფილიყვნენ ასეთი თბილები, ასეთი მგრძნობიარეები. ჩემი შვილიშვილები ასეთები არიან.

სახლში ფეხბურთს ვთამაშობთ ხოლმე. ერთხელ რაღაც-რაღაცები მივლეწ-მოვლეწეთ. ახლა აღარ უნდათ ჩემთან თამაში. გაიზარდნენ და სხვა თამაშები მოსწონთ. 13 და 10 წლისები არიან. ჩვენი დამალობანა, დაჭერობა ჩაბარდა წარსულს. სად არ ვარ სახლში ნაპორტყიალები... ასაკის მატებასთან უფრო თბილები გახდნენ. რაც შეეხება წესების დაწესებას ბავშვებისთვის, ამას უფრო მაინც აკეთებენ დედები, ვიდრე ბებიები,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ლორთქიფანიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად