Baby Bag

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში გაჯეტების ხშირი გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით. ზოგიერთ სკოლაში მინახავს, რომ ატოვებინებენ ტელეფონს. 5 წლამდე ნებისმიერი ელექტრონული გამღიზიანებელი არის აკრძალული, განსაკუთრებით მობილური ტელეფონები. არ არის აუცილებელი სმარტფონი და გაჯეტი გაატანო ბავშვს სკოლაში. თუ გინდათ კომუნიკაცია ბავშვთან, შეუძინეთ იაფფასიანი ტელეფონი. მას უფრო ნაკლები გამოსხივებაც აქვს და შეგიძლიათ ის გაატანოთ.

არის მეორე პრობლემა, როდესაც მშობელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით. მე მქონია შემთხვევა, რომ მასწავლებელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით და გაკვეთილის დაწყებამდე ზის Facebook-თან, ტელეფონთან. ძალიან ბევრი სურათი მინახავს ასეთი. ეს არის პრობლემა. ზოგადი პრობლემაა ეს. ამ პრობლემას სჭირდება მკაცრი რეგულაციები. სხვა დაავადებები, რაც არის პედიატრიულ პრაქტიკაში (ბაქტერიულ ინფექციებს არ ვგულისხმობ), ყველაფერი თავისით მორჩება, მაგრამ ეს არასდროს არ მორჩება. არის დაავადებების 90% პედიატრიულ პროფილში, რომელიც თავისით გადის. მთავარია არ ავნო.

გასაგებია მშობლები ვეღარ იცლიან, დაკავებულები არიან სამსახურებით, ამიტომ მაქსიმალურად დიდხანს, განსაკუთრებით დილის საათებში მაქსიმალურად დიდი ყურადღება დაუთმონ ბავშვებს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად