Baby Bag

„ბავშვი ყოველთვის სწავლობს შეგრძნებებით, რაც უფრო მეტი შეგრძნებაა ჩართული თამაშის პროცესში, მით უფრო ეფექტიანია,“ - ოკუპაციური თერაპევტი

ოკუპაციური თერაპევტი ნინო ჭუმბურიძე „სხვა შუადღეში“ ფუნქციური თამაშების მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს:

„ნებისმიერ შემთხვევაში, ტიპური განვითარების თუ შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვთან, აუცილებელია შეგრძნებების სტიმულაცია. ბავშვი ყოველთვის სწავლობს შეგრძნებებით. რაც უფრო მეტი შეგრძნებაა ჩართული თამაშის პროცესში, მით უფრო ეფექტიანია ეს პროცესი. აუცილებელია, თითოეული მასალა ფუნქციურად გამოვიყენოთ. ამას არ უნდა ჰქონდეს მხოლოდ და მხოლოდ შეხების სახე. ხშირად ვამბობთ ხოლმე, რომ ჩვენი მოქმედება უნდა იყოს აქტივობის ნაწილი. ეს არის ოქროს წესი. მოქმედება უნდა იყოს მიზანმიმართული და ფუნქციური. რას ვგულისხმობთ ამაში? თქვენ ახსენეთ, რომ ბავშვმა რომელიმე ნივთი ან სათამაშო, შესაძლოა, გამოიყენოს და მერე მობეზრდეს. თუ თამაშს ფუნქციურ სახეს მივცემთ, ეს არ მოხდება. თუ ბავშვი თამაშობს წიწიბურაში ან ქვიშაში, მას უნდა მივცეთ საშუალება, რომ სხვადასხვა ფიგურები მოხაზოს. ამ დროს ის იღებს ორ შეგრძნებას: ეხება წიწიბურას, იჭერს ხელში და ა .შ. თამაშისას ბავშვი პინცეტისებურ ჩაჭიდებებს აკეთებს. ამ შემთხვევაში წერისთვის მზაობაზეც შეგვიძლია მუშაობა.“

„წიწიბურით თამაში, როგორც წესი, ძალიან პატარა ასაკიდან იწყება. ბავშვები ხელებს ყოფენ წიწიბურაში. ჩვენ შეგვიძლია პატარ-პატარა სათამაშოები ჩავუყაროთ შიგნით და წავახალისოთ, რომ იპოვოს. შესაძლებელია, რომ წიწიბურა უბრალო ბუშტში მოვათავსოთ და ბავშვმა სხვადასხვა შეგრძნებები მიიღოს.“ - აღნიშნავს ნინო ჭუმბურიძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

მომღერალმა სოფო ბედიამ დედამთილთან არსებული განსაკუთრებული ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას დედას ეძახის:

„ვიღაცას ეგონება, რომ მე მარტო მაკიაჟს ვიკეთებ, ვლამაზდები და სცენაზე ვდგავარ. არა, აბსოლუტურად არა! მე ვარ ერთი ჩვეულებრივი დიასახლისი. როდესაც მაქვს დრო, მაქსიმალურად ვუთმობ ოჯახს. ვფუსფუსებ სამზარეულოში, ვალაგებ კიდევაც. ხანდახან ჩემი დედამთილი რჩება ხოლმე ჩემთან და მეხმარება. რადგან ანდრეა პატარაა, პერიოდულად ჩემთან რჩება ხოლმე. ჩემი დედამთილიც მეგრელია. ძალიან ვმეგობრობთ. შეიძლება ბევრ ახლო მეგობარს არ ვუთხრა რაღაც და დედამთილს ვუთხრა.

ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი ჩვეულებრივად. ამბობენ: „დედას ვერ დავუძახებ, რადგან ერთი მყავს მშობელი დედა.“ ნამდვილად ერთი მყავს მშობელი დედა და მყავს არაჩვეულებრივი დედა, მაგრამ ამ ქალბატონმა ისეთი სიყვარული, სითბო და პატივისცემა დაიმსახურა, პირიქით, მსიამოვნებს და მასაც სიამოვნებს, რომ დედას ვეძახი. რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“ - მოცემულ საკითხზე სოფო ბედიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად