Baby Bag

„ამქვეყნად ყველანაირი დაავადება სიყვარულის ნაკლებობის გამო ჩნდება და ყველანაირ დაავადებას სიყვარული კურნავს,“ - ნათია ფანჯიკიძე

„ამქვეყნად ყველანაირი დაავადება სიყვარულის ნაკლებობის გამო ჩნდება და ყველანაირ დაავადებას სიყვარული კურნავს,“ - ნათია ფანჯიკიძე

​​ნათია ფანჯიკიძე გადაცემაში „რა დროს ძილია“ სიყვარულის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სიყვარულს სასწაულების მოხდენა შეუძლია:

„სიყვარული რთული საქმეა, შეიძლება თან გადაჰყვე და სძულდე ადამიანს ან უყვარდე ყველანაირი სამსახურის გარეშე. ამქვეყნად ყველანაირი დაავადება სიყვარულის ნაკლებობის გამო ჩნდება და ყველანაირ დაავადებას სიყვარული კურნავს. ხელს მოვაწერ ყოველთვის ამ სიტყვებს. ეს არის ერთადერთი ჯადოქრობა. თუ ღმერთი სიყვარულია, მაშინ ლოცვა ყოფილა სიტყვა „მიყვარხარ.“ სიყვარული ყველას უნდა და მიუხედავად ამისა, არსებობს შიზოიდური ფსიქოტიპები, რომლებიც ამ ძალას გაურბიან.  შიზოიდური ფსიქოტიპი სულაც არ ნიშნავს დაავადებულ პირს. ეს ჩემი საყვარელი ფსიქოტიპია. მათ იაფფასიანი სენტიმენტალობა არ აქვთ, რის გამოც მათთვის რთულია ემოციური სიახლოვის დამყარება. მათ აქვთ ბრწყინვალე რაციონალური გონება და მეცნიერების უმეტესი წილი ამ ფსიქოტიპზე დგას.“

​ნათია ფანჯიკიძის თქმით, არსებობენ შიზოიდური ფსიქოტიპები, რომლებიც სიყვარულს გაურბიან:

„არიან შიზოიდური ფსიქოტიპები და არიან განრიდებული პერსონოლოგიური ტიპები, რომლებსაც იმდენად ეშინიათ გულისტკენის, პასუხისმგებლობის, რომ ვერ ბედავენ იტკინონ. ტკივილის გარეშე ვერავინ ვერასდროს გავხდებით მნიშვნელოვანი. ყოველდღიური კომფორტი უბრალო ბანალურია. ძალიან გვჭირდება, რომ სული მოვითქვათ, არ გავნადგურდეთ, ვიყოთ სიწყნარეში, სიმშვიდეში, რაღაც პერიოდი, მაგრამ თვითშეფასებას ვაფუძნებთ იმაზე, რაც გვიკვირს, გვემაყება, ვამბობთ: „როგორ გავუძელი? როგორ გადავიტანე?“ თვითშეფასება იმას არ ეფუძნება, თუ რა გემრიელად დავლიეთ დილით ყავა. ეს უბრალოდ სიხარული იყო და არა დიდი წარმატება.“

ნათია ფანჯიკიძე აცხადებს, რომ სიყვარული ბედნიერებისთვის არსებობს, მაგრამ ის ადამიანში ძალიან ბევრ განსხვავებულ გრძნობას იწვევს:

​ზოგადად სიყვარული ბედნიერებისთვის უნდა იყოს და არა ტანჯვისთვის, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ის ყველა გრძნობას ერთად იწვევს, ტკივილსაც, ტანჯვასაც, ეჭვიანობასაც, ბედნიერებასაც, სიხარულსაც. ყველაფერი ეს არის სულის სავარჯიშო. სულის ამ სავარჯიშოს გარეშე გულის ჩაკრა არ იხსნება.“

„შური არის გაუკუღმართებული რეაქცია აღტაცების. რამე რომ მშურდეს, ჯერ ხომ უნდა გაღიარო?! მერე კი დავიბოღმო, თუ რატომ არის ის ასეთი მაგარი, მე კიდევ მაკლია ეს თვისებები,“ - აღნიშნავს ნათია ფანჯიკიძე.

წყარო: ​რა დროს ძილია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ გინდათ, თქვენი შვილი აზროვნებდეს თავისუფლად, იყოს ძლიერი და ინდივიდუალური, არასდროს და...
​„მთავარია, მშობელი მოძალადე არ იყოს შვილის მიმართ. ძალადობაში არც კი განვიხილავ ფიზიკურ აგრესიას, იმდენად კამათის გარეშე დაუშვებელია, მხოლოდ ფსიქოლოგიურ ველს ვგულისხმობ. თუნდაც მშობლის აუსრულებელი ოც...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინმეს თუ ჰგონია, რომ დიასახლისის საქმე საქმე არ არის, ძალიან ცდება... მე დიასახლისობა პროფესიად მიმაჩნია,“- ნანა ლორთქიფანიძე დიასახლისების მძიმე შრომის შესახებ

ცნობილმა მსახიობმა ნანა ლორთქიფანიძემ დიასახლისების მძიმე შრომის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის დიასახლისობას პროფესიად თვლის, რომელსაც უდიდესი ენერგია სჭირდება. ქალბატონი ნანას თქმით, ის ოჯახის წევრებს ძალიან ანებივრებს და სხვაგვარად მოქცევა არ შეუძლია:

„აქ მოსვლამდე უკვე სახლში სამნაირი სადილის გაკეთება მოვასწარი. რატომ სამი? იმიტომ, რომ ერთს არ უყვარს წვნიანი, მეორეს არ უყვარს ხორციანი, მესამეს არ უყვარს ხახვიანი და მეც მათ გემოვნებას და მოთხოვნებს ვერგები რაღაცნაირად. იმ დიასახლისებს, რომლებიც მუშაობენ, ძალიან დაკავებულები არიან, სახლშიც უამრავი საქმე აქვთ გასაკეთებელი. მე განსაკუთრებით ვუთანაგრძნობ იმ დიასახლისებს, რომლებიც არ მუშაობენ, სულ სახლში არიან და სულ საოჯახო საქმეებით არიან დაკავებულები. რა ხდება ამ დროს? თუ ქალი სულ სახლშია, საქმე არასდროს არ თავდება.

ვინმეს თუ ჰგონია, რომ დიასახლისის საქმე საქმე არ არის, ძალიან ცდება. მე პირადად დიასახლისობა პროფესიად მიმაჩნია, რომელსაც სჭირდება ძალიან დიდი ენერგია, თავდადება, შრომა და დრო.

ჩვენ თვითონ ვანებივრებთ და ვაჩვევთ ამას ჩვენს ოჯახის წევრებს. მე პირადად უკვე ყველაფერს ვაკეთებ ავტომატურად. აი, მაგალითად, ერთი შვილიშვილი დამიძახებს ერთი ოთახიდან: „ბე, წყალი მომიტანე რა...“ გავქროლდები და მივუტან. მერე მეორე დამიძახებს: „რამე ტკბილი არ გვაქვს?“ გავქროლდები და მივუტან. თუ არ გვაქვს, ჩავირბენ მაღაზიაში და ამოვუცუნცულებ რამეს. მე თვითონ არ შემიძლია, რომ არ გავაკეთო. თვითონ ვარ ასეთი,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ლორთქიფანიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად