Baby Bag

„საიდან არის ამდენი დაავადება ბავშვებში? მოწამლულია ყველაფერი, ჩვენ საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები და ჰაერი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„საიდან არის ამდენი დაავადება ბავშვებში? მოწამლულია ყველაფერი, ჩვენ საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები და ჰაერი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

​​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანებში უმადური თვისებების გამოვლენის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანები ხშირად უსამართლოდ ადანაშაულებენ ღმერთს საკუთარ პრობლემებში:

„რამდენჯერ გვისაუბრია ღმერთზე: „ღმერთო, თუ მართლა სამართლიანი ხარ, ამდენი ბოროტება რატომ არსებობს? თუ კეთილი ხარ, რატომ იბადებიან ბავშვები, რომლებიც მძიმე მდგომარეობაში არიან? ღმერთო, თუ მართლა კეთილი ხარ, მაშინ ახალგაზრდები რატომ კვდებიან? ღმერთო, თუ შენ ასეთი კეთილი ხარ, მაშინ ამდენი დაავადება რატომ არის ამ ქვეყანაზე?“ ჩვენ, ადამიანები ამ ყველაფერს ვაბრალებთ ღმერთს.“

მამა შალვას თქმით, ადამიანებმა თავიანთი ხელით გამოუტანეს განაჩენი საკუთარ თავს:

„ადამიანები ღმერთს ვაბრალებთ ჩვენს დანაშაულებს. ჩვენ, ადამიანებმა საკუთარი ხელით გამოვუტანეთ განაჩენი ჩვენს თავს. ჩვენივე ხელით მოვწამლეთ ჰაერი, ჩვენ გამოვიგონეთ ისეთი რაღაცები, რითაც ეს ჰაერი იწამლება, ჩვენ კარგ ჰაერს ვერ ვსუნთქავთ. როგორი შექმნა ღმერთმა ეს სამყარო? აბა, გადით, სადაც ადამიანის ხელი არ არის შეხებული, ნახეთ, როგორი ჰაერია იქ. სადაც ადამიანმა არ მოსპო ბუნება, ნახეთ იქ როგორი ჰაერია. აბა იცხოვრეთ ასეთ ჰაერზე,​ მიიღეთ ნატურალური პროდუქტი, ერთმანეთის მიმართ გქონდეთ სიყვარული, სითბო, არ გქონდეთ სიძულვილი და ნახავთ, თუ დაგიზიანდებათ ისე ფიზიკური სხეული.“

​საიდან არის ამდენი დაავადება? რატომ იბადებიან ბავშვები ასე? ჩვენი ბოღმის, ჩვენი ბოროტების გამოა. მოწამლულია ყველაფერი, საკვები მოწამლულია. ჩვენ ადამიანებმა საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები. ღმერთმა მოგვცა ნატურალური საკვები და ჩვენ, ადამიანები, იმიტომ, რომ ბევრი გავყიდოთ, ამ გაუბედურებულ საკვებს ვჭამთ. მერე ვიძახით, რატომ არის ბევრი დაავადებაო. თურმე ღმერთია დამნაშავე, ღმერთმა ადამიანი სამოთხეში დაბადა. ღმერთს ადამიანი არ დაუბადებია ცუდ ადგილზე,“ - აღნიშნა დეკანოზმა.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად