Baby Bag

„ეს კლასიკა ბავშვებმა უნდა იცოდნენ. ოჯახმა და სკოლამ ყველაფერი უნდა გააკეთონ იმისთვის, რომ ბავშვები უწიგნურები არ დარჩნენ,“ - მზექალა შანიძე

„ეს კლასიკა ბავშვებმა უნდა იცოდნენ. ოჯახმა და სკოლამ ყველაფერი უნდა გააკეთონ იმისთვის, რომ ბავშვები უწიგნურები არ დარჩნენ,“ - მზექალა შანიძე

ენათმეცნიერმა მზექალა შანიძემ მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა, თუ როგორ უნდა შეაყვარონ ბავშვებს კითხვა:

„მე წიგნის გარეშე ვერ წარმომიდგენია ჩემი ცხოვრება. ​პატარაობიდანვე რომ ვხედავდი წიგნებს კითხულობდნენ, გავხდი წიგნის მკითხველი. საბავშვო ბაღში კითხვა ვიცოდი და იქ ვუკითხავდი სხვებს წიგნებს. ჩუმადაც ვკითხულობდი ხოლმე. მიშლიდნენ, მეუბნებოდნენ, ამდენი კითხვით თვალებს გაიფუჭებო. საბანქვეშ მქონდა წიგნი დამალული, სანამ დედაჩემი არ გადამაძრობდა საბანს, მანამდე ვკითხულობდი.“

მზექალა შანიძის თქმით, კომპიუტერი და ციფრული ტექნოლოგიები წიგნს ვერ ჩაანაცვლებს:

„ამბობენ, რომ დღეს წიგნი აღარ არის საჭირო, იგი შეცვალა კომპიუტერმა. კომპიუტერი და ციფრული ტექნოლოგიები ძალიან მნიშვნელოვანია. უამისოდ თანამედროვე საზოგადოება წარმოუდგენელია. კომპიუტერს თავისი დანიშნულება აქვს და წიგნს თავისი. არსებობს კიდევ ეს პრობლემა: რას ვაწვდით ჩვენ ბავშვებს? პირველ რიგში, ოჯახმა უნდა შეაყვაროს ბავშვებს წიგნების კითხვა. არ შეიძლება იმის თქმა, რომ სკოლაში მიდის ბავშვი და ის ისწავლის. ბავშვმა ბავშვობიდანვე, პატარა ასაკიდანვე უნდა შეიყვაროს ნაბეჭდი სიტყვა.“

„12-13 წლის ბავშვებს ვურჩევდი ჯავახიშვილის „ეშმაკის ქვა“ წაიკითხონ. ეს წიგნი კარგად ასახავს ბრბოს ფსიქოლოგიას. ბრბოს ფსიქოლოგია, რომელმაც კარგ ადამიანს ქვა ააღებინა ხელში და ასროლინა, ჩვენი დროისთვის ძალიან აქტუალური საკითხია. მე რომ წავიკითხე, მაშინვე გულზე მომხვდა ეს და ვიფიქრე, კარგია, რომ ჩვენმა ბავშვებმა ეს იცოდნენ-მეთქი. ის რაც აღიარებულია კლასიკად, ეს კლასიკა ბავშვებმა უნდა იცოდნენ. ​ოჯახმა და სკოლამ ყველაფერი უნდა გააკეთონ იმისთვის, რომ ბავშვები უწიგნურები არ დარჩნენ,“ - აღნიშნულ საკითხზე მზექალა შანიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტე...
„ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“, - ამის შესახებ სოციალურ ქსელში ფილოლოგი გია მურღულია წერს. გთა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბედნიერების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს შვილების გასაბედნიერებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„მე არ მინდა ბედნიერებას გამოვთიშო სიტყვა „ბედი.“ ეს ორი ერთად შეერთებული ცნებაა. მე ხშირად მიკითხავს მშობლებისთვის, რას ისურვებდით თქვენი შვილებისთვის-მეთქი. მიპასუხებენ ხოლმე, ბედნიერები რომ იყვნენო. გვინდა ჩვენი შვილები ბედნიერები იყვნენ. რა უნდა ჰქონდეთ მათ?! ბევრი ქონება ჰქონდეთ, უზრუნველყოფილი იყვნენ, არაფერზე იფიქრონ?! ამას დავარქვათ ბედნიერება, თუ მუდმივ ბრძოლაში, შემოქმედებაში იყვნენ ჩართული, რაღაცას ეძებდნენ, პოულობდნენ, კარგავდნენ, მაგრამ წინ მიიწევდნენ?!“

„თუ ბედნიერებას იმას დავარქმევთ, რომ ყველაფერი გვაქვს და არაფერი არ გვინდა, ეს გაჩერებული ცხოვრებაა. ილიასი არ იყოს, არაგვს რომ ეუბნება, აბა, ერთი წუთით დადექი და ნახე თუ გველ-ბაყაყებით არ გაივსოო. ასეთი ამბავი შეიძლება მოხდეს ჩვენს ცხოვრებაში. ცუდი აზრები შემოგვესევა, ცუდ საქმეებს წამოვიწყებთ. თათქარიძის არ იყოს წამოვწვებით და ბუზების თვლას დავიწყებთ. ჩავთვალოთ „კაცია-ადამიანის“ გმირი ბედნიერ კაცად?! იმას თუ ვკითხავდით, გვეტყოდა ბედნიერი ვარ, დარეჯანი მყავს, თავადი ვარო. ბედი და ბედნიერება გასარკვევი ცნებებია. ხანდახან გვგონია, რომ ბედი გამოწერილი გვაქვს. ბედი არ მიწერიაო, ვიტყვით ხოლმე, ან ბედი გქონიაო. ბედი დაკავშირებულია მხოლოდ კარგ ამბავთან. თუ ბედი გვეწვია, ე.ი. რაღაც კარგი მოხდა ჩვენს ცხოვრებაში. რასაკვირველია, მომავალში თითოეულ ჩვენგანს ბედი უწერია. ეს იმიტომ კი არა, რომ ვიღაცამ ჩვენი წიგნი აიღო და ჩაგვიწერა, რა უნდა დაგვემართოს. ჩვენი გვერდების მწერლები ჩვენ ვართ. თითოეული ჩვენი ქცევა მიზეზია მომავალი შედეგების. გვინდა, რომ მომავლის წიგნში ჩვენი კარგი ბედი ჩაიწეროს? ეს რომ მოიახლოვო, უნდა იმოქმედო. უნდა შევქმნა მიზეზთა მთელი ჯგუფი, რომ რაღაც მოხდეს. ხომ უნდა გავიგოთ ცხოვრების კანონები, ხომ უნდა ურთიერთობა დავამყაროთ ადამიანებთან, ხომ უნდა გემოვნება და კულტურა გვქონდეს?! თუ ყველა ეს სიკეთე შევაგროვეთ, სად გაექცევა ამას ის სიკეთე, რომელიც კარს მოგვადგება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად