Baby Bag

„ჩემი შვილი რომ დავკრძალეთ, იმ დღეს წავედი, ნათლობა ჩავატარე... მათ არც კი ვაგრძნობინე, რომ რამდენიმე საათის დაკრძალული მყავდა საკუთარი შვილი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ჩემი შვილი რომ დავკრძალეთ, იმ დღეს წავედი, ნათლობა ჩავატარე... მათ არც კი ვაგრძნობინე, რომ რამდენიმე საათის დაკრძალული მყავდა საკუთარი შვილი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ შვილის გარდაცვალების შესახებ ისაუბრა და ის მძიმე წუთები გაიხსენა, რომელიც იოანეს გარდაცვალებისას მისმა ოჯახმა გამოიარა:

„ჩემმა შვილმა მხოლოდ რამდენიმე საათი იცხოვრა დედამიწაზე და მერე ღმერთმა ჩაიბარა მისი სული. სამი შვილი მყავს დედამიწაზე და ერთი მყავს ღმერთთან. მათ შორის მე ვერანაირ განსხვავებას ვერ ვხედავ. ჩემსა და იოანეს შორის არასოდეს ურთიერთობა არ შეწყვეტილა. იოანე ჩვენი ოჯახისთვის არის მფარველი ანგელოზი. მან ჩემი ცხოვრება ძალიან შეცვალა. ძალიან მძიმე დღეები გადავიტანეთ.“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, იოანეს დაბადების შემდეგ მისი მეუღლეც ძალიან დამძიმდა:

„მეუღლეც ძალიან დამიმძიმდა. მეოთხე საკეისრო კვეთა იყო, დაეწყო სისხლდენა, სამი ლიტრა სისხლი დაკარგა, სიკვდილის პირად დაგვიდგა. ისიც ძლივს გადავარჩინეთ. მთელი ყურადღება მეუღლეზე იყო გადატანილი და ისე მყავდა ბავშვის ცხედარი დატოვებული, ეს მომენტი ძალიან მტკივა. მეუღლესთან ღუდუშაურში როდესაც მივდიოდი, ვიღაცები მოდიოდნენ, ვიღაცას შვილი შეეძინა, ვუღიმოდი, ვულოცავდი. არ იცოდა ჩემი ტკივილის შესახებ არავინ. იონე რომ დავკრძალეთ, იმ დღეს წავედი, ნათლობა ჩავატარე. შეპირებული ვიყავი. მათ არც კი ვაგრძნობინე, რომ რამდენიმე საათის დაკრძალული მყავდა საკუთარი შვილი. მეუღლე რეანიმაციაში მყავდა და უმძიმეს მდგომარეობაში იყო. არ ვიცოდი, გადარჩებოდა თუ არ გადარჩებოდა.“

„ჩვენ გვავიწყდება, რომ არსებობს მარადიული ცხოვრება. ეს ბევრმა ადამიანმა არ იცის. ყველას ცხოვრებაში აუცილებლად დადგება გარდაცვალების დღე და სული წარდგება ღვთის წინაშე. ჩემს შვილთან არასდროს მისაუბრია ცხოვრებაში და ყველაზე კარგად მას ვიცნობ. ყველაზე დიდი პრობლემა როდესაც მქონია ცხოვრებაში, სადაც მივდივარ, არის იოანეს საფლავი, მასთან მივდივარ. მას ვუსვამ კითხვებს და იქიდან წამოსულს ყოველთვის მაქვს სწორი პასუხები. ახლა იოანე იქნებოდა ხუთი წლის. ძალიან ლამაზი იყო, ღვთაებრივი სილამაზე ჰქონდა. მისი გარეგნობა თვალებში მიდგას, მაგრამ ყველაზე მეტად მის სულთან მაქვს ურთიერთობა,“ - აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სიკეთე მარტივია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად