Baby Bag

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის უჭმელობის მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს ბავშვის სწორი კვების ჩამოსაყალიბებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„საკმაოდ ხშირია უჭმელობაზე მომართვა, თუმცა ასეთი დიაგნოზი არ არსებობს. არსებობს უმადობა, რომელიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს კონკრეტულ ნოზოლოგიასთან. ბავშვი იღებს დიდი რაოდენობით ნახშირწყლებს, სვამს გაზიან ტკბილ სასმელებს, იღებს შოკოლადს. ის ამ საკვები პროდუქტებით იღებს იმდენ კალორიას, რომ მთელი დღის განმავლობაში აღარ ჭამს. ენერგეტიკულად კმაყოფილდება, მაგრამ მისთვის მავნე ნივთიერებებს იღებს. ამიტომ მაქსიმალურად ბალანსირებულად უნდა ვკვებოთ ბავშვი.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვმა კვერცხი თავისუფლად შეიძლება მიიღოს ყიყლიყოს სახით:

„თუ ბავშვი კვერცხს იღებს ყიყლიყოს სახით, შეიძლება მან ეს თავისუფლად მიიღოს, მაგრამ დიდხანს ნადუღი არ უნდა იყოს ზეთში. ზეთიც უჯერი ცხიმოვანი მჟავების წყაროა. პრაქტიკულად ბავშვმა კვირაში 2-ჯერ ან 3-ჯერ უპრობლემოდ შეიძლება მიიღოს ყიყლიყო, თუ ის სწორად არის დამუშვებული. რძის ნაწარმი არის D ვიტამინის წყარო, იგივე ყველი, კარაქი. ხორცი არის ცხიმში ხსნადი ვიტამინების წყარო, როგორებიცაა A, D და K ვიტამინები."

„ბავშვი უნდა მოვამზადოთ დღის განმავლობაში სამჯერადი, ოთხჯერადი და ზოგიერთ შემთხვევაში ექვსჯერადი-შვიდჯერადი კვებისთვის. ბავშვი მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა სხვა გასართობზე. საკმაოდ მაღალ პროცენტში ხდება, როდესაც ბავშვი ჭამს და თან დამოკიდებულია პლანშეტზე, სხვადასხვა ელექტრონულ გამღიზიანებლებზე. მშობელი და ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ტელევიზორზე. სჯობს, არ ჭამოს ბავშვმა, ჩააგდოს ეს კვება, ორი კვირა, ერთი თვე ასე გავიჭირვოთ და გამოუმუშავდება მას ის ჩვევა, რომ არ იყოს დამოკიდებული სხვა ელექტრონულ გამღიზიანებელზე. ბავშვის კვებითი ჩვევის ჩამოყალიბება არის მშობლის სამუშაო,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად