Baby Bag

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

ენდოკრინილოგმა ლაშა უჩავამ იმ პროდუქტების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც საკვებ რაციონში შაქრის ჩანაცვლება შეუძლია:

„ეს არის ჩვევა. მოთხოვნილებასა და საჭიროებას შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა. რა გვინდა და რა სურს ორგანიზმს, ეს აბსოლუტურად სხვადასხვა ცნებაა. თუ ოჯახში პატარაობიდნავე ბავშვებს არ მივაჩვევთ დიდი ოდენობით შაქარს, დამოკიდებულება არ გაჩნდება. ეს 90-იანი წლების დიდი „მონაპოვარია.“ მაშინ იყო მხოლოდ ჩაი და ენერგია უნდა მიგვეღო დიდი რაოდენობით შაქრით და პურით. დამოკიდებულება და ჩვევა გაჩნდა უკვე ოჯახებში.“

„რაც შეეხება ჩანაცვლებას, ჩვენ გვაქვს უამრავი ბუნებრივი დამატკბობელი. ეს შეიძლება იყოს თაფლი, ნებისმიერი ხილი, ჩირი, რომლითაც შეგვიძლია დავატკბოთ პროდუქტი. ყოველთვის შესაძლებელია ალტერნატივის გამონახვა. მაშინ, როდესაც ჩვენ პანიკაში ვვარდებით და გვინდა გარკვეული მარაგის შექმნა იმისთვის, რომ ორგანიზმი გადავარჩინოთ, ისეთი პროდუქტები მოვიმარაგოთ, რომელიც მოგვცემს ენერგიას და სიჯანსაღეს. იაპონელები შაქარს „ტკბილ სიკვდილს“ უწოდებენ მისი უარყოფითი ზეგავლენიდან გამომდინარე,“- აღნიშნულ საკითხზე ლაშა უჩავამ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვზე იძულების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს არას თქმა ასწავლონ:

„არ შეიძლება იმის თქმა, რომ ბავშვმა ვინმეს არ გაუყოს რამე და არ გაუნაწილოს, მაგრამ ეს არ უნდა იყოს იძულებითი. ეს უნდა ისწავლოს ბავშვმა, რომ დიახ, აირჩიოს და გაუნაწილოს და არა იმიტომ, რომ იძულებულია. თუ ის სულ იძულებულია, თუ სულ ამას ვაიძულებ, მერე სხვასთან იქნება იძულებული გააკეთოს რაღაც. ერთ-ერთი ფსიქოლოგი წერს ასეთი რამეს: ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, რომელიც მოთქვამს, რომ აჩუქოს. წარმოიდგინეთ, რომ მეუღლემ, საყვარელმა ადამიანმა გაჩუქოთ ძვირფასი რაღაც. მოვიდეს დედათქვენის მეგობრის შვილი, თქვენი ასაკის და ატეხოს წივილ-კივილი, რომ აჩუქოთ. რამდენად ადეკვატურია ეს რომ აჩუქოთო, წერს ეს ფსიქოლოგი.

ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი. ბავშვისთვის ძვირფასობა იმაში არ გამოიხატება, რამდენი აქვს მშობელს ამ ნივთში მიცემული. ეს მშობელი აწვდის მას ამ ინფორმაციას, რომ ძვირი ღირს. ბავშვმა საიდან უნდა იცოდეს, რა რა ღირს. არც უნდა იცოდეს მან ეს. მისთვის ეს რომ ძვირფასია და მას აიძულებ რაღაცას, მერე ვიღაც სხვა აიძულებს. მე იმის მომხრე ვარ, რომ ბავშვმა წინააღმდეგობის გაწევა ისწავლოს. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ გაზიარება არ იცოდეს. მნიშვნელოვანია, რომ მან არას თქმა ისწავლოს. თუ მან ეს არ იცის, ის ვერ გაუწევს წინააღმდეგობას ცხოვრებისეულ გამოწვევებს. მერე ეზოში ჩადის ბავშვი, ეტყვიან სიგარეტი მოვწიოთ, ყველა ეწევა. არ უნდა, მაგრამ მოწევს. მერე მარიხუანას მოაწევინებენ, არ უნდა, მაგრამ ამას აკეთებს. მერე შეიძლება ჩხუბში აღმოჩნდეს, არ უნდოდა, მაგრამ წაყვა. ეს ტენდენციაა ასეთი, რომ ადამიანი თუ ერთხელ არ ამბობს უარს, მერე უარს აღარ ამბობს,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად