Baby Bag

„იქნებ, ვიტამინები მიგვეცა, რაკი ბოსტნეულს არ ჭამს?“ - როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული

„იქნებ, ვიტამინები მიგვეცა, რაკი ბოსტნეულს არ ჭამს?“ -  როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული

როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული? - ამ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„შევთანხმდეთ თავიდანვე, ეს ბლოგი არ ეხება 1 წლამდე ასაკის ჩვილს.

წუნიებს ამქვეყნად რა გამოლევს?! ზოგს ხორცი არ უყვარს, ზოგი ბურღულზე ამბობს უარს, თუმცა ყველაზე ხშირად ბოსტნეულისმოძულე პატარების მშობლები მომმართავენ ამ კითხვით, როცა საქმე ჯანმრთელ კვებას ეხება.
კითხვას აუცილებლად მოჰყვება შემოთავაზება - „და იქნებ, ვიტამინები მიგვეცა, რაკი ბოსტნეულს არ ჭამს?“
უპირატესობა სწორედ ბუნებრივ აქტიურ ნივთიერებებს ენიჭება. და თანაც, ბოსტნეულში ვიტამინების გარდა მინერალები, ანტიოქსიდანტები, საკვები ბოჭკოებია და სხვა საჭირო ნივთიერებებია. ეს ნივთიერებები აძლიერებს ბავშვის ორგანიზმს და მრავალი დაავადებისაგან იცავს.
სინთეზური ვიტამინები მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში ინიშნება და აუცილებლად ექიმის რეკომენდაციით, მას შემდეგ, რაც დადგინდება, კონკრეტულად რა ჯგუფის ვიტამინი სჭირდება ბავშვს. უმჯობესია, თუ ვიტამინური პრეპარატი ნატურალური ნედლეულისაგან იქნება მომზადებული.

ვნახოთ, რა ადგილი უჭირავს ჯანსაღი კვების პრინციპის მიხედვით ბოსტნეულს დღიურ რაციონში.

„ჩემი თეფშის“ პრინციპი

ეს არის ჯანსაღი კვების უახლესი მოდელი, რომელიც ითვალისწინებს, თუ რა რაოდენობით უნდა იყოს დღის რაციონში სხვადასხვა პროდუქტი
იმისთვის, რომ ჯანმრთელები ვიყოთ. გაიდლაინი შემუშავებულია აშშ-ის აგრიკულტურის დეპარტამენტის მიერ 2011 წელს, გასულ წლებში ამავე დეპარტამენტის მიერ შემუშავებულ იქნა კვების პირამიდა, რომელიც საჭირო საკვები პროდუქტების რაოდენობებს თაროების მიხედვით გვიჩვენებდა.
„ჩემი თეფშის“ კონცეფციის მიხედვით, საკვების დღიური მოცულობის 30% პროცენტი ეთმობა ბოსტნეულს, 20% - ხილს, 30% - ბურღულეულს და კიდევ 20% ცილების სხვადასხვა წყაროს - ხორცს, პარკოსნებს, თევზს, თხილეულს.

სანამ სუფრას მიუსხდებით

ბოსტნეულისაგან მომზადებული კერძის მომზადებაში ბავშვიც დაიხმარე, რა თქმა უნდა, ასაკის გათვალისწინებით. ნუ დაავალებ ადრეული ასაკის ბავშვს ბოსტნეულის დაჭრას ტრავმატიზმის თავიდან ასაცილებლად. კერძის მომზადებში შეტანილი უმცირესი წვლილიც ხშირად საკმარისია კერძის მოსაწონებლად.

რით დავიწყოთ?

საყოველთაოდ ცნობილია, მშობლების მაგალითს პატარასთავის დიდი ძალა აქვს. ამიტომ აუცილებლად აჩვენე ადრეული ასაკიდანვე, როგორი სიამოვნებით მიირთმევ ბოსტნეულისაგან მომზადებულ კერძებს. აღნიშნე, რომ გიყვარს ბოსტნეული.
იმისათვის, რომ ბავშვი დარწმუნდეს ოჯახის წევრების არჩევანში, ყოველთვის ეცადე, რომ ერთდროულად ისადილო. სუფრის ყველა წევრის სწორი არჩევანი შენი ჯიუტი პატარასთვის უხშირესად გადამდებია.
სადილის დროს აუცილებლად ისაუბრე ბოსტნეულის სარგებლიანობაზე ბავშვისათვის გასაგებ ენაზე.
აუცილებლად წაახალისე პატარა წუნია ბოსტნეულის კერძის მიღების შემდეგ.
ყურადღება მიაქციე კერძის გარეგნულ მხარეს და სერვირებას. პატარებსაც უყვართ ლამაზად გაფორმებული საკვები.
შეთავაზე ბოსტნეულისაგან მომზადებული კერძი წასახემსებლად, კვებათა შორის. ის შეიძლება იყოს უმი სახით ან გემრიელი, ჯანმრთელი სოუსით შეზავებულიც. მაგალითად, იოგურტზე ან მაწონზე მომზადებული ბერძნული ძაძიკი კარგი მაგალითია. გამოიყენე შენი ფანტაზია და უნარები!
არ არის აუცილებელი, ბოსტნეული მხოლოდ ცალკე იყოს წარმოდგენილი, მისი შერევა ხორციან კერძთან, პასტასთან და სხვა ინგრედიენტებთან შეიძლება.

ყველაზე დიდი შეცდომები

რამდენიმე მცდელობის მიუხედავად, პატარა უარს ამბობს ბოსტნეულზე და შენ მორჩილად ჩამოსვამ მას სკამიდან, ხელებს საბოლოოდ დაიბან და იტყვი - „ვერ შევაყვარე და რა ვქნა?!“ ეს შეცდომაა.
ადრეულ ასაკში პატარას გემოვნების ჩამოყალიბებას 10 და მეტი მცდელობა სჭირება. ამიტომ ნუ დაიზარებ და წუნიას წინააღმდეგობის მიუხედავად მაინც ჯიუტად შესთავაზე ბოსტნეულისაგან მომზადებული კერძები.
არავითარ შემთხვევაში შეიძლება ბავშვის დასჯა იმის გამო, რომ ბოსტნეულის კერძი არ მიირთვა - „შენ არ მიიღებ დესერტს, რადგან ბროკოლის სუპი არ მიირთვი“, არ ამართლებს. შესთავაზე ხელახლა სხვა დროს, კიდევ და კიდევ.
დედისა და ექიმის მრავალწლიანი პირადი გამოცდლებით შემიძლია გითხრა - შენი მონდომება ამაოდ არ ჩაივლის.
მთავარია, მოთმინებით შეუდგე საქმეს და რაც ადრე, მით უკეთესი. და მთავარი - რაც ადრე შეაყვარებ პატარას ბოსტნეულს, მით უკეთესი. თუ ამ რჩევებს უკვე მოზრდილი ბავშვების „გამოსასწორებლად“ მიჰყვები, ვეჭვობ, დიდ წარმატებას მიაღწიო,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ წავახალისოთ ჩვილის ხოხვა? - ექიმის რეკომენდაციები

როგორ წავახალისოთ ჩვილის ხოხვა? - ექიმის რეკომენდაციები

,,ჩვილების დიდი ნაწილი ხოხვას 7-10 თვის ასაკაში იწყებს. ამ ასაკიდან მას უკვე აღარ ჰყოფნის შემოსაზღვრული პატარა სივრცე, ამიტომ არეალის გაზრდაც საჭიროა და ამ სივრცეში ფიზიკური აქტივობაც,'' - აღნიშნავს პედიატრი თამარ ობგაიძე და მშობლებს ბავშვის ხოხვის წახალისთებასთან დაკავშირებით ​რჩევებს აძლევს.

გთავაზობთ ექიმის რეკომენდაციებს: 

,,ხოხვას პატარები იწყებენ მას შემდეგ, რაც მყარად იწყებენ ჯდომას. ამ დროს ზურგის კუნთები საკმარისად გამაგრებულია და მას შეუძლია ხანგრძლივად ასწიოს თავი მაღლა ოთხ კიდურეზე დგომისას, რაც სივრცის სრულად დანახვის საშალებას აძლევს.

ხოხვა ბავშვის ცხოვრებაში სრულიად ახალი ეტაპია. ის ეხმარება პატარას სამყაროს შემცნებაშიც და ფიზიკურ განვითარებაშიც. ვითარდება კუნთები, კოორდინაცია. ის ადვილად იწყებს საყრდენის მოძებნას და ფეხზე დგომას, შემდეგ კი სიარულს.

თუმცა თუ თქვენმა პატარამ ეს 7-8 თვეზე ვერ შესძლოა, ძალიან ნუ შეშინდებით, ზოგი ბავშვი ხოხავს ფეხზე დგომის შემდეგაც იწყებს და თუ სხვა ყველაფერი რიგზეა, ეს დარღვევად არ ჩაითვლება.

პირველ რიგში სწორად შეარჩიეთ ადგილი -ეს უნდა იყოს შეძლებისადაგვარად გაშლილი, თავისუფალი სივრცე, სადაც პატარას დაბრკოლებები არ შეხვდება და ტრავმატიზაციის რისკიც ნაკლები ექნება.

შეარჩიეთ საფენი, რომელზეც პატარა იხოხებს - საუკეთესო ვარიანტია სპეციალურად გამოყოფილი ფარდაგი, რომელსაც ხშირად გარეცხავთ ან საბავშვო პაზლი - ხალიჩა , რომელიც ადვილად იწმინდება და შრება.

არ გამოდგება ტრადიციული ხალიჩა. ფიზიკური დატვირთვისას ბავშვს ჩვეულებრივ პირი ღია აქვს და შესუნთქვისას მტვრის ნაწილაკები ადვილად მოხვდება სასუნთქ გზებში.

იყავით ყურადღებით, ბავშვის სივრცეში გადაადგილებას, ამას შესაძლოა ტრავმატიზაციის რისკის გაზრდა მოჰყვეს. ამიტომ ის მარტო არ უნდა დატოვოთ.

დახურეთ ჩამრთველები, თუ ისინი იატაკთან ახლოს მდებარეობს.

გულდასმით დაათვალირეთ სივრცე, სადაც ჩვილი გადაადგილდება. იქ არ უნდა იყოს წვრილი სათამშოები ან რაიმე ნივთები, რაც, შესაძლოა, თქვენი ცნობისმოყვარე პატარას ინტერესის საგანი გახდეს და პირდაპირ პირში გადაუძახოს ან სასუნთქ გზებში მოხვდეს.

დაიწყეთ მარტივი ვარჯიშით - ხშირად დააწვინეთ მუცელზე. ეს, რათქმა უნდა, მუცელზე ძილს არ გულისხმობს. მუცელზე დაწოლილს ელაპარაკეთ, ეთამაშეთ. ის შეეცდება აიწიოს ხელებზე დაყრდნობით და თამაშში აგყვეთ. ასეთი ვარჯიშები გააძლიერებს ზურგის და ზედა კიდურების კუნთებს.

შეეცადეთ აჩვენოთ პატარას, რას ელით მისგან. ამიტომ აჩვენეთ მას, რას ნიშნავს ხოხვა.

წაახალისეთ ხოხვა - ამისათვის დაგჭირდებათ ახალი სათამაშოები, რომელსაც საფენზე რამდენიმე ადგილას დადებთ. ბავშვს უნდა ჰქონდს სურვილი, მისწვდეს სათამაშოს, რაც ამ შემთხვევაში ერთვარი სატყუარაა, რომელიც მან უნდა მოიპოვოს, ამისათვის კი უნდა გადადგილდეს.

წარმატებას გისურვებთ თქვენც და თქვენს პატარა მოსწავლესაც!'' - აღიშნავს პედიატრი. 

წაიკითხეთ სრულად