Baby Bag

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში მშობლებს ზამთარში შარფის გამოყენებასთან დაკავშირებით საინტერესო რეკომენდაციებს აძლევს:

„ზამთრის სეირნობების დროს მშობლების დიდი ნაწილი ბავშვებს პირს (რიგ შემთხვევაში კი პირსა და ცხვირს) შარფით უფარავს. ისინი თვლიან, რომ ბავშვი ასე უფრო თბილად იქნება, შარფი ჰაერს გაათბობს და ბავშვის გაციების რისკი შემცირდება.ექიმები სამართლიანად აღნიშნავენ, რომ სასუნთქი გზების უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს, ყველა შარფს მნიშვნელოვნად აღემატება.

​აუცილებლად უნდა იცოდეთ, რომ უარყოფითი ტემპერატურის დროს ბავშვმა ცხვირით უნდა ისუნთქოს. სწორედ ცხვირს აქვს უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს. პირით სუნთქვისას ცივი და მშრალი ჰაერი ბრონქებში ხვდება, რაც სარისკოა.

თუ ბავშვი ცხვირით არ სუნთქავს, ვერანაირი შარფი ჰაერს ვერ გაათბობს. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს ცხვირი გამოურეცხეთ და სახლში იყავით.

როგორ უნდა მოვიქცეთ, თუ ქუჩაში ძალიან ცივა და ბავშვს ცხვირი ეყინება? ამ დროს დამცავი რეაქცია ვითარდება, როდესაც ცხვირი ჩასუნთქული ჰაერის გათბობის უნარს კარგავს. შარფი, რომელიც პირსა და ცხვირზეა შემოხვეული, სახესთან ახლოს ამოსუნქულ თბილ ჰაერს აჩერებს და ცხვირს ათბობს, რის გამოც სისხლძარღვების სპაზმი არ ხდება და სეირნობის გაგრძელება შესაძლებელია.

⠀რჩევები შარფის სწორად გამოყენებისთვის:

  • 1.შარფის გამოყენება საჭირო არ არის თუ ბავშვი დახურულ ეტლში იმყოფება, ამოსუნთქული ჰაერი თავის გარშემო ტემპერატურას ისედაც აწევს და ბავშვს ქარიც არ აწუხებს.
  • 2.შარფი საჭიროა, როდესაც ბავშვი ღია ეტლით სეირნობს, ქარი და ყინვაა, ან ბავშვი ციგით სრიალებს.
  • 3.თუ ცხვირი გეყინებათ, თქვენთვის და ბავშვისთვის შარფის გამოყენებაზე ფიქრი უნდა დაიწყოთ.
  • 4.შარფით უნდა დაიფაროს ბავშვის ცხვირიც და პირიც. მხოლოდ პირის შარფით დაფარვა უშედეგოა.
  • 5.შარფის ქსოვილი ბავშვის სახის კანს არ უნდა აღიზიანებდეს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად