Baby Bag

არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა… ეს ყველა დედისთვის მთავარი მიზანი უნდა იყოს

არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა…  ეს ყველა დედისთვის მთავარი მიზანი უნდა იყოს

დედების დღის გრაფიკი ძალიან დატვირთული და დამღლელია. მიუხედავად ამისა, არსებობს ერთი უმთავრესი მიზანი, რომლის შესრულება ნებისმიერმა მშობელმა ყოველდღიურ აუცილებლობად უნდა მიიჩნიოს. არ აქვს მნიშვნელობა, რა ხდება თქვენს ცხოვრებაში, არასდროს შეწყვიტოთ თქვენი შვილების გაღიმების მცდელობა.

ერთი გაღიმება ბავშვის მთელი დღის განწყობას ცვლის. როდესაც საქმეში ხართ გართული და თქვენი შვილების კვებაზე, უსაფრთხოებასა და კეთილდღეობაზე ფიქრობთ, ერთი წამით შეჩერდით, ბავშვებთან მიდით და ეცადეთ, რომ ისინი გააღიმოთ.

შვილის ერთი გაღიმება თქვენს ყურადღებას დროებით გადაიტანს იმ უამრავი პრობლემისგან, რომლითაც ჩვენი ცხოვრება და ყოველდღიურობა ნამდვილად დახუნძლულია. პრობლემებისგან მცირე შესვენება ყველასთვის აუცილებელია.

სიცილი და ღიმილი განტვირთვის საუკეთესო საშუალებაა და სტრესისგან გათავისუფლებაში ეხმარება, როგორც უფროსებს, ასევე ბავშვებსაც.

თქვენი ერთი გაღიმება ბავშვს აგრძნობინებს, რომ ის მოგწონთ, გიყვართ. თქვენი ღიმილი და დამოკიდებულება მასაც გადაედება. ოჯახში ღიმილისა და სიცილის საოცარი ჯაჭვი შეიქმნება, რაც ყველას გაგაბედნიერებთ.

ბავშვის ღიმილიანი სახე დედის ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი მიზანი უნდა იყოს. არასდროს შეწყვიტოთ მცდელობა, რომ თქვენი შვილები გააღიმოთ და გააცინოთ. მაშინაც კი, როდესაც ცხოვრებაში ბევრი პრობლემა გაქვთ, ამ მიზნის მისაღწევად ბრძოლა ყოველდღიურად ღირს.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ შვილის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილის გადასატანად წიგნი დაწერა. თიკო ჩხეიძის თქმით, „აღსარება დედისა“ მშობლის შვილთან დიალოგია და მასში ყველაფერია ნათქვამი, რისი თქმაც დედას ტატასთვის სურდა:

„წიგნის წერის პროცესში ერთგვარი ურთიერთობა იყო ტატასთან. მე და ტატა ვსაუბრობდით და თან რაღაც იწერებოდა. წერის გამოცდილება არ მქონდა. რომ დაიწყო ეს დიალოგი, დამთავრდა იქ, სადაც დამთავრდა წიგნი. როდესაც კითხულობს მკითხველი, მეც იმავე ემოციებს განვიცდიდი, როგორ ემოციებშიც არის მკითხველი. რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, მე ეს დავწერე ამ წიგნში. მინდა სხვა დედამ, სხვა ადამიანმა წაიკითხოს და თვითონ გადაწყვიტოს შვილთან ასე სჯობს ურთიერთობა, თუ თვითონ როგორც ურთიერთობს ისე...

წიგნში არაფერი არ არის ფანტაზიით. ყველაფერი არის სიმართლე. ვიჯექი, ვფიქრობდი, როგორ იტყოდა ამას ტატა, მე რა პასუხს გავცემდი და მერე მართლა თვითონ მოდიოდა ყველაფერი. ცოცხალია წიგნი, როდესაც კითხულობ. წიგნში ტატას ნახატებია. ტატასთან სიახლოვეს ისედაც ყოველთვის ვგრძნობ.

არ ვიცი რჩევას რამდენად მივცემ სხვა მშობლებს ან რამდენად მიიღებს მსგავს სიტუაციაში ადამიანი, ძალიან რთულია... ღმერთთან ურთიერთობა არ უნდა დაკარგოს. ღმერთის სიყვარული არის ყველაზე ძლიერი, რაც შეიძლება ადამიანმა იგრძნოს და იმის ძალით მერე ყველაფერი შეძლოს. იყო რთული პერიოდები, იყო შედარებით მსუბუქი დღეები. ალბათ, ყველაზე დიდი როლი პატარებმა შეასრულეს, იმიტომ, რომ ახლა მათზე ვართ გადაწყობილები. წიგნის ბოლოში მათთვის მაქვს პატარა წერილი, რომელიც ვფიქრობ, ცხოვრებისეულ გზას უჩვენებს,“- თიკო ჩხეიძემ წიგნის შესახებ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად