Baby Bag

„დიდი ალბათობაა, რომ უმაღლესი განათლების მქონე, დასაქმებულმა დედამ აღზარდოს საზოგადოების ნაყოფიერი წევრი,“ - ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე

„დიდი ალბათობაა, რომ უმაღლესი განათლების მქონე, დასაქმებულმა დედამ აღზარდოს საზოგადოების ნაყოფიერი წევრი,“ - ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე

ფსიქოლოგმა ნინო გოგიჩაძემ დასაქმებული და უმაღლესი განათლების მქონე დედების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ უმეტესწილად ისინი საზოგადოების ნაყოფიერ წევრებს ზრდიან:

„უმაღლესი განათლების მქონე დედებს, რომლებიც მუშაობენ თავიანთ სფეროში, უფრო დიდი ალბათობით, ეყოლებათ შვილები, რომლებიც უმაღლეს განათლებას მიიღებენ და იმუშავებენ. ეს ალბათობა არსებობს, რომ ისინი მიიღებენ განათლებას და შეეცდებიან, რომ თავისი პროფესიული ნიშნით დასაქმდნენ. საზოგადოების გადარჩენისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მას ნაყოფიერი წევრები ჰყავდეს. ჩვენ თუ ვიგულისხმებთ, რომ ქალი, რომელიც მუშაობს, საზოგადოების ნაყოფიერი წევრია, უფრო დიდი ალბათობაა, რომ საზოგადოების ნაყოფიერმა წევრმა აღზარდოს ნაყოფიერი შვილი, რომელსაც ექნება უფრო მეტი მოქნილობა.

დედა, რომელიც გადის, ის უკვე შედის საზოგადოებაში. ის გამოდის ჩაკეტილი ოჯახური სისტემიდან და სხვა სისტემაში შედის. სისტემისთვის მნიშვნელოვანია, რომ ეს ღიაობა იყოს და სისტემის ერთეულები ერთმანეთთან კავშირში იყოს. ჩვენ თუ ვქმნით ჩაკეტილ სისტემებს, ჩაკეტილი სისტემები უფრო მალე ინგრევა. ღია სისტემა უფრო მდგრადია. თუ ქალი არის განათლებული, აქვს დასაქმების შესაძლებლობა და აკეთებს პროფესიულ რეალიზაციას, მისი შემდეგი თაობაც უფრო დიდი ალბათობით დადგება იმავე გზაზე. მასაც ექნება შესაძლებლობა, რომ მიიღოს განათლება, ჰქონდეს პროფესია, იყოს საზოგადოების ნაყოფიერი წევრი, რაც მნიშვნელოვანია.

მომუშავე დედამ იცის, როგორ განსაზღვროს პრიორიტეტები და ამას ასწავლის ბავშვებს ძალიან მარტივად, მაგალითის ჩვენებით. ის ამას აკეთებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დროს უთმობს შვილებს. მნიშვნელოვანი როლი აქვს აღზრდის სტილსაც. თუ მე თავს ავტორიტეტად აღვიქვამ, მე შემიძლია ამის უფლება მივცე შვილსაც, რომ მან თავი ავტორიტეტად აღიქვას. დედას, რომელიც მუშაობს, სჭირდება მხარდაჭერა სამსახურიდან, სადაც ის მუშაობს,“- მოცემულ საკითხზე ნინო გოგიჩაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად