Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასწავლეთ ბავშვებს სიკეთე და დატკბნენ იმით, რომ სხვებს ეხმარებიან,“ - ადრეული განათლების ექსპერტი ნანა გეგელიშვილი იანუშ კორჩაკის შესახებ

„ასწავლეთ ბავშვებს სიკეთე და დატკბნენ იმით, რომ სხვებს ეხმარებიან,“ - ადრეული განათლების ექსპერტი ნანა გეგელიშვილი იანუშ კორჩაკის შესახებ

ადრეული განათლების ექსპერტმა ნანა გეგელიშვილმა პოლონელი ექიმისა და პედაგოგის იანუშ კორჩაკის შესახებ ისაუბრა, რომელიც პოლონეთის ოკუპაციის წლებში ვარშავის გეტოში ბავშვებთან ერთად გმირულად დაიღუპა:

„იანუშ კორჩაკი ექიმი იყო, მაგრამ მოწოდებით პედაგოგი. ის არ დაკმაყოფილდა საექიმო განათლებით. მან შვეიცარიასა და გერმანიაში იმოგზაურა და ძალიან ღრმა განათლება მიიღო. მან დაუდო საფუძველი თანამედროვე ბავშვთა უფლებების კონვენციას. მან დაწერა „10 მცნება მშობელს.“ საოცარია მისი დარიგებები, რომ ნუ გაქვთ აგდებული დამოკიდებულება ბავშვების პრობლემების მიმართ, მისთვის ის პრობლემა ძალიან დიდი რამ არის. არ დაამციროთ ბავშვები, მიიღეთ ბავშვი ისეთი, როგორიც არის და არა როგორიც თქვენ გინდათ რომ იყოს. ის მშობლებს აფრთხილებდა, რომ ბავშვი არის დროებითი საჩუქარი, ის არის თქვენთან დროებით მყოფი სული, ამიტომ მიიღეთ ის ისეთი, როგორიც არის.“

ნანა გეგელიშვილის თქმით, იანუშ კორჩაკი ბავშვების უფლებების დაცვისთვის იბრძოდა:

„იანუშ კორჩაკი წერდა, რომ დიდების უფლებების და კანონების მსგავსად, ბავშვების უფლებებიც უნდა დაიწეროს, ჯერ ბავშვები უნდა იყვნენ ამ კანონებით დაცულებიო. ის გეტოში იმყოფებოდა ბავშვებთან ერთად. ის სამჯერ იყო შეწყალებული, რადგან მას კარგად იცნობდნენ. მან თავი გაწირა. ბავშვებს გაუძღვა წინ გაზის კამერაში. იანუშ კორჩაკი ბავშვთა სახლებს კიევშიც ხელმძღვანელობდა. იანუშ კორჩაკმა, რადგან ექიმი იყო, ბავშვის ტვინიც კარგად იცოდა. მას ჰქონდა ბავშვის დარწმუნების მეთოდოლოგია. ის ბავშვებს ასწავლიდა სიკეთის გაცემას უმცროსისადმი. „ასწავლეთ ბავშვებს სიკეთე და დატკბნენ იმით, რომ სხვებს ეხმარებიან.“ ეს იყო მისი მოწოდება.“

„მშობელმა ბავშვთან ერთად სეირნობა უნდა გამოიყენოს იმისთვის, რომ მას სიკეთე ასწავლოს. ჩაუყაროს პარკში პატარა ნამცეცები და ბავშვმა აჭამოს ჩიტებს. საჭმელი, რომელსაც არ ჭამს ბავშვი, ჩადოს კონტეინერში და აჭამოს ძაღლს. ეს ხომ ძალიან მარტივია. კორჩაკს აქვს საოცარი მოთხრობები, რომლებიც ბავშვს სიკეთეს ასწავლის. მე ვთხოვ მშობლებს, რომ უაზრო სათამაშოების მაგივრად წიგნი უყიდონ ბავშვს. ბავშვს თუ მრავალფუნქციურ სათამაშოს უყიდით დაახლოებით 21 დღე გჭირდებათ, რომ ბავშვს მასთან თამაშის უნარები გამოუმუშაოთ. ოჯახები დაახლოებით 2000 ლარამდე ხარჯავენ არაფერში. ამას სჯობს, სამჯერ უყიდოს სათამაშო მშობელმა ბავშვს და იყოს ფუნქციური, არ იყოს დაბალი ხარისხის,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა გეგელიშვილმა აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „დილის ტალღა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილის ტალღა“

წაიკითხეთ სრულად