Baby Bag

„რეცეპტული ენის დარღვევას ვხვდებით მაშინ, როდესაც ბავშვს უჭირს სხვისგან მიღებული ინფორმაციის გაგება და გადამუშავება“

„რეცეპტული ენის დარღვევას ვხვდებით მაშინ, როდესაც ბავშვს უჭირს სხვისგან მიღებული ინფორმაციის გაგება და გადამუშავება“

რეცეპტული ენის დარღვევაზე MomsEdu.ge-ს ფსიქოკონსულტანტი, ენისა და მეტყველების თერაპევტი თათული ბაკურაძე ესაუბრა.

- რა არის რეცეპტული ენის დარღვევა?

- როდესაც გვესმის ენის განვითარების დარღვევა, მასში არ იგულისხმება მეტყველებასთან, კერძოდ კი არტიკულაციასთან/გამოთქმასთან დაკავშირებული სირთულეები, ეს არის კომუნიკაციური უნარების დარღვევის ერთ-ერთი გამოხატულება, რომელიც შეიძლება იყოს რეცეპტული ენის დარღევა, ექსპრესიული ენის დარღვევა ან რეცეპტული და ექსპრესიული ენის დარღვევა ერთდროულად.

ბავშვებს უჭირთ ენის მნიშვნელობის აღქმა, მათ აქვთ ენის ცოდნასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთ დროს ბავშვის სმენა წესრიგშია, მას ესმის ყველანაირ სიმაღლეზე ნათქვამი სიტყვა, თუმცა მაინც არ შეუძლია აზრი გამოიტანოს ნათქვამიდან და შესაბამისად, სწორ კონტექსტში დააბრუნოს პასუხი. რეცეპტული ენის დარღვევა ეს არის მდგომარეობა, რომლის დროსაც ბავშვს უჭირს, როგორც ზეპირი საუბრის, ასევე დაწერილი ტექსტის გაგება. მათთვის სირთულეს წარმოადგენს სიტყვების მნიშვნელობების გაგება და მათი ფუნქციური დატვირთვის ცოდნა, შესაბამისად, რეცეპტული ენის დარღვევის მქონე ბავშვს ხშირ შემთხვევაში უჭირს სხვისი საუბრის შინაარსის აღქმა.

- რა ნიშნებით გამოიხატება რეცეპტული ენის დარღვევა ბავშვებში?

- რეცეპტული ენის სირთულე არის განვითარების დარღვევა და ის ადრეული ბავშვობიდანვე შეიმჩნევა. ჩამოვთვალოთ ის ნიშნები, რაც შეიძლება ახასიათებდეს რეცეპტული ენის დარღვევის მქონე ბავშვს:

  • უყურადღებობა, როდესაც მას ესაუბრებიან;
  • უჭირს ინსტრუქციების შესრულება და მიმართული საუბრის გაგება;
  • უჭირს პასუხის გაცემა შეკითხვებზე;
  • ეჭრება და აწყვეტინებს სხვებს საუბარს;
  • საჭიროებს წინადადების ან შეკითხვის რამდენჯერმე გამეორებას ან გამარტივებული ენით თქმას;
  • მისი პასუხი ყოველთვის არ შეესაბამება დასმულ შეკითხვას;
  • წინადადების შინაარსს არასწორად იგებს;
  • ვერ აღიქვამს ხუმრობით ამ გადატანითი მნიშვნელობით ნათქვამ წინადადებას.

- რა უნარებია საჭირო, რათა რეცეპტული ენის განვითარებას ხელი შევუწყოთ?

როდესაც მშობელი ატყობს რომ ბავშვს აქვს გარკვეული სირთულეები ენის აღქმასა და პროდუცირებასთან დაკავშირებით, მნიშვნელოვანი ნაბიჯები, რაც მშობელმა უნდა გადადგას არის:

  • სმენის სკრინინგი, რათა გამოირიცხოს სმენასთან დაკავშირებული სირთულეები,
  • შემდეგ მიმართოს ენისა და მეტყველების თერაპევტს, რათა შეფასდეს ბავშვის ენობრივი განვითარება. სპეციალისტი შეძლებს დიფერენცირებას ენის დარღვევის რომელ სირთულესთან გვაქვს საქმე,
  • დაიწყოს ენისა და მეტყველების თერაპიები,
  • აქტიურად ჩაერთოს პროცესში ოჯახის ყველა წევრი.

რეცეპტული ენის შეფასება და დიაგნოსტირება ყველა ასაკშია შესაძლებელი, თუმცა რაც უფრო ადრე მიმართავს მშობელი სპეციალისტს მით უკეთესია, რადგან მაქსიმალურად მოხდეს ენობრივი უნარების ათვისება და ენის განვითარების მიახლოება ბავშვის ქრონოლოგიურ ასაკთან. ამისათვის საჭიროა, როგორც ენისა და მეტყველების თერაპიების ინტენსიურად მიღება, ასევე, ოჯახის წევრების აქტიური ჩართვა პროცესში, სხვა ბავშვებთან ურთიერთობა, მრავალფეროვანი სამეტყველო გარემო, საუბრით დატვირთული როლური თამაშები, მშობლის მხრიდან ბავშვის ჩართვა თავის ყოველდღიურ აქტივობებში, ეს იქნება სახლის დალაგება თუ საჭმლის მომზადება, ილუსტრირებული წიგნების თვალიერება და მასზე საინტერესო ზღაპრების მოფიქრება, ბევრი სეირნობა და ბუნებასთან პირისპირი კავშირი. ასეთ დროს, მშობელი თავადაც ბავშვი უნდა გახდეს, რადგან მათი თამაში და ურთიერთობა მაქსიმალურად ბუნებრივი, საინტერესო და „მადისაღმძვრელი“ იყოს პატარასთვის, რათა სურვილი გაუჩნდეს მოგბაძოთ და მაქსიმალურად ბევრი ისწავლოს თქვენგან.

- რაში შეიძლება შეუშალოს ბავშვს ხელი რეცეპტული ენის დარღვევამ?

- რეცეპტული ენის დარღვევის მქონე ბავშვებს უჭირთ ადამიანებთან დაკონტაქტება ბაღის, სკოლის ან ნებისმიერ სხვა გარემოში. ამან მათში შესაძლოა გამოიწვიოს სირცხვილის გრძნობა. სირთულე აქვთ, როგორც საკუთარი აზრის ზეპირად ან წერილობით გამოხატვის დროს, ასევე, სხვისი საუბრის აღქმაში. მნიშვნელოვანია აღვნიშნოთ, რომ სირთულეები ენობრივ განვითარებაში არ უკავშირდება ინტელექტუალურ დარღვევას, მათ შესაძლოა ჰქონდეთ საკმაოდ მაღალი ინტელექტი, თუმცა ამის გამოვლენაში ხელს უშლიდეთ მათი არასაკმარისად განვითარებული ენობრივი უნარები, რის გამოც ისინი შესაძლოა იყვნენ საკმაოდ ფრუსტრირებულები და იმედგაცრუებულები. აუცილებელია გვახსოვდეს, რომ ენობრივი განვითარების დარღვევის მქონე ბავშვები, ისეთივე ჭკვიანები არიან, როგორც ისინი, ვისაც ეს სირთულე არ აღენიშნებათ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად