Baby Bag

„მგზავრობის დროს ბავშვის ცუდად გახდომას მძაფრი სუნი, არასწორი კვება და ელექტრო მოწყობილობების გამოყენება იწვევს,“ - პედიატრი ნინო თოთაძე

პედიატრი ნინო თოთაძე გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ მგზავრობის დროს ბავშვის ცუდად გახდომის პრობლემის შესახებ საუბრობს:

„მგზავრობასთან დაკავშირებით ბავშვებს გარკვეული თავისებურებები ახასიათებთ. მშობლებისთვის ნამდვილად დისკომფორტია, როდესაც ბავშვებისთვის პრობლემურია მგზავრობის პროცესი, ამასთან ეს არ არის ერთჯერადი და ყოველი მგზავრობის დროს მეორდება. ამას ბრჭყალებში შეგვიძლია ვუწოდოთ „მგზავრობის ავადმყოფობა.“ აღნიშნული პრობლემა სამედიცინო თვალსაზრისით ახსნადია. პირველ რიგში, ვისაუბროთ სიმპტომებზე. მნიშვნელობა არ აქვს მგზავრობა ხდება ავტომობილით, თვითმფრინავით თუ ზღვაზე გემით. ზოგადი სიმპტომატიკა არის ის, რომ ბავშვს მგზავრობის პერიოდში ეწყება სისუსტე, ძილიანობა, გარკვეული დისკომფორტი, ფერმკრთალდება, აქვს გულისრევა და ფიქსირდება ღებინებინების ეპიზოდი. ამ შემთხვევაში ეს დისკომფორტი იხსნება, თუმცა გარკვეული პერიოდის გასვლის შემდეგ კვლავ ბრუნდება.“

ნინო თოთაძის თქმით, აღნიშნული პრობლემა გენეტიკურია:

„პრობლემა,შესაძლოა, არსებობდეს გენეტიკური ფაქტორიდან გამომდინარე. ბოლომდე ახსნილი არ არის, რატომ ხდება ზოგიერთი ბავშვი ცუდად მგზავრობის დროს, უმრავლესობა კი - არა. მეცნიერება გვეუბნება, რომ თუ ერთ მშობელს მაინც ჰქონდა მსგავსი პრობლემა ბავშვობაში, 50 %-იანი ალბათობით შვილსაც ექნება. მშობლები ხშირად შფოთავენ და აინტერესებთ, რატომ ხდება ბავშვი ცუდად მგზავრობის დროს. პრობლემა წლებთან ერთად ქრება, შესაძლოა, გარკვეული სიმპტომატიკა დარჩეს. ძირითადი სიმპტომები 2-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ვლინდება. ბავშვებისთვის უკვე აღქმადია მოგზაურობა და ეს სიმტპომატიკაც ვლინდება, თუ პრობლემა ბავშვისთვის დამახასიათებელია. როდესაც ბავშვი მგზავრობს, სიგნალი მიდის ტვინში როგორც მხედველობიდან, სმენიდან, ასევე საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემიდან. ამ შემთხვევაში არის საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემიდან და მხედველობიდან აღქმული პროცესების დისბალანსი. მაგ. ბავშვი ზის უკანა სავარძელში, ის უყურებს ფანჯრიდან მოძრავ ავტომობილებს, მისი თვალი მოძრაობას აღიქვამს, მაგრამ საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემა ამას ვერ გრძნობს. ეს არაბალანსირებული შეგრძნებები იწვევს დისონანსს ტვინში და ბავშვი გრძნობს დისკომფორტს.“

ნინო თოთაძე მშობლებს პრობლემასთან გამკლავების გზებს სთავაზობს:

„ერთ-ერთი რეკომენდაცია არის ის, რომ ბავშვი იჯდეს წინ და ჰორიზონტს ხედავდეს. თუმცა მცირეწლოვანი ბავშვების წინა სავარძელზე დასმა რეკომენდებული არ არის. თუ მოზარდს ვასეირნებთ ნავით, უმჯობესია, თუ მას შუაში დავსვამთ და ჰორიზონს დავანახებთ. ავტომობილით როდესაც ვმგზავრობთ, ბავშვს ყურადღება ფანჯრისკენ არ უნდა გადავატანინოთ, უმჯობესია მან წინ იყუროს.“

„მგზავრობის დროს ბავშვის ცუდად გახდომას რამდენიმე მაპროვოცირებელი მიზეზი აქვს, ერთ-ერთია ელექტრო მოწყობილობის გამოყენება, ფილმის ყურება, მძაფრი სუნი, მაგ. სუნამოს სურნელი, თამბაქოს სუნი, ასევე კვება. როდესაც ბავშვს ვაჭმევთ ცხიმიან საკვებს მგზავრობის წინ, ვტვირთავთ მის ორგანიზმს. მგზავრობისას კვება უნდა შემოიფარგლოს მხოლოდ წყლით და კრეკერით. ეს ბავშვისთვის მსუბუქი კვებაა. ყურადღება ბავშვა უნდა გადაიტანოს არა ელექტრო მოწყობილობებზე, არამედ ადამიანებზე, რომლებთან ერთადაც მგზავრობს. შესაძლოა, სიმპტომები მგზავრობის დასრულებიდან რამდენიმე საათის მანძილზე გაგრძელდეს, რაც არ არის საშიში, რადგან მგზავრობის პრობლემასთან არის დაკავშირებული. ასაკის მატებასთან ერთად პრობლემა იკლებს, თუმცა თუ სიმპტომები რჩება, ბაზარზე არსებობს მედიკამენტები, რომლებიც მის დაძლევაში გვეხმარება. მთავარია, რომ ბავშვს მედიკამენტი პედიატრთან შეთანხმებით მისცეთ,“ - აღნიშნავს ნინო თოთაძე. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად