Baby Bag

„როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს, ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ყველა ასაკს აქვს ბანაობის თავისი სიხშირე და თავისი წესი,“ - ივანე ჩხაიძე

„როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს, ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ყველა ასაკს აქვს ბანაობის თავისი სიხშირე და თავისი წესი,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვის კარგი განვითარებისა და ჯანმრთელი კანისთვის ბანაობის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად ბავშვებს ყოველდღიურად აბანავებენ, რაც გადაჭარბებულია და საჭირო არ არის:

„ჩვენ ძალიან გვიჭირს ბევრი მშობლის დარწმუნება იმაში, რომ ავადმყოფი ბავშვი არ ნიშნავს კარჩაკეტილ, ფანჯრებჩაკეტილ, დახურულ სივრცეში მყოფ ბავშვს. პირიქით, ეს არის ერთ-ერთი აუცილებელი კომპონენტი. ბანაობა არის ​ბავშვის კარგი განვითარების, ჯანმრთელი კანის, ჯანმრთელი ორგანოების აუცილებელი ატრიბუტი. ჩვენ ბანაობას ვთვლით ერთ-ერთ აუცილებელ კომპონენტად, ოღონდ აქაც გარკვეული უკიდურესობები გვაქვს ხოლმე. უფრო ხშირად ჩვენთან არის შემთხვევა, როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს. ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ასევე კანზე ზემოქმედების მხრივ არ წარმოადგენს დადებით და პოზიტიურ მომენტს. ყველა ასაკს აქვს ბანაობის თავისი სიხშირე და თავისი წესი, ყველა ბანაობას აქვს თავისი ხანგრძლივობა.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, მკაფიოდ არის განსაზღვრული ის ასაკი, როდესაც ბავშვმა ყოველდღიურად უნდა იბანაოს:

„ბანაობისთვის 5-10 წუთი არის განსაზღვრული, როგორც ოპტიმალური დრო. ბავშვის მოვლასთან დაკავშირებით ბევრი სტერეოტიპი არსებობს. ჩვენ მკაფიოდ გვაქვს განსაზღვრული ასაკი, როდესაც ბავშვმა უნდა იბანაოს ყოველდღე. ეს ასაკი პირდაპირ არის მითითებული. 12 წლის ზემოთ სასურველია, რომ ბანაობა იყოს ბავშვის ყოველი დღის შემადგენელი აუცილებელი ნაწილი. უფრო მცირე ასაკის ჯფუფში, განსაკუთრებით წლამდე ასაკში, არანაირი აუცილებლობა ყოველდღიური ბანაობის არ არის. ​აუცილებელია იმ ჰიგიენური პროცედურების შესრულება, რასაც ნაწლავთა მოქმედების ან მოშარდვის შემდეგ აკეთებს მშობელი. ეს არის აუცილებელი კომპონენტი. დაბანა და კანის მოვლა ყოველთვის სინონიმი არ არის. თორმეტ წლამდე ასაკში დაბანის სიხშირე განსაზღვრული გვაქვს 2-3-ჯერ კვირაში.“

ივანე ჩხაიძემ კვების დროს ბავშვებისთვის მულტფილმების ყურების შესაძლებლობის მიცემა ნეგატიურად შეაფასა. მისი თქმით, ეს მშობლების მიერ ბავშვისთვის შეთავაზებული არასწორი გამოსავალია, რომელსაც პედიატრები კატეგორიულად ეწინააღმდეგებიან:

„ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არის, რომ ​ეს არ არის ბავშვის გადაწყვეტილება. ეს არის ჩვენ მიერ შეთავაზებული გამოსავალი. კვების მსგავსი ხერხი ბოლო პერიოდში ძალიან ხშირად გამოიყენება. კატეგორიულად წინააღმდეგი ვართ კვების დროს სმარტფონების გამოყენების. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციებით მაქსიმუმ ნახევარი საათია ეკრანთან კონტაქტი დაშვებული სამ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის."

„მშობლები, რომლებიც დღეში 5-6-ჯერ აძლევენ საკვებს ბავშვს და ბავშვი ამ 5-6 კვების განმავლობაში 5-10 წუთით უყურებს ეკრანს, ეს არის ძალიან ცუდი. ეს ძალიან ცუდია თვალისთვის, უშუალოდ კვების პროცესისთვის. რა თქმა უნდა, ჩვენ ამის ალტერნატივა უნდა მოვძებნოთ. მთავარია, რომ არ უნდა დავიწყოთ. ამას იწყებენ ძალიან მცირე ასაკიდან. ბავშვის ყურადღება გადატანილია სრულიად სხვა რამეზე. ​ამას ძალიან სწრაფად ეჩვევა ბავშვი, ჩვენ შევაჩვიეთ. ეს არ არის მისი მოთხოვნა. რაც სწრაფად გავიაზრებთ, რომ ეს არის ცუდი და რაც უფრო სწრაფად შევცვლით ამ პრაქტიკას, მით უფრო კარგია ბავშვისთვისაც, თქვენთვისაც და კვების პროცესისთვისაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„უხილავი მტერი არის სწორედ ტყვია, რომელიც წლების განმავლობაში მეთოდურად აზიანებს ბავშვის ო...
​​პედიატრი ივანე ჩხაიძე ბავშვების ტყვიით მოწამვლის საფრთხის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ თანამედროვე სამყაროში უხილავი მტერი სწორედ ტყვიაა, რომელიც ბავშვის ორგანიზმს უდიდეს ზიანს აყენებს:„უხ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად