Baby Bag

„ბავშვს ზღვიდან ამოსვლის შემდეგ ერთხელ მაინც აუცილებლად უნდა გადავავლოთ წყალი,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

„ბავშვს ზღვიდან ამოსვლის შემდეგ ერთხელ მაინც აუცილებლად უნდა გადავავლოთ წყალი,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ზაფხულში ბავშვთა და მოზარდთა ჰიგიენის წესების შესახებ ისაუბრა, რომლებიც აუცილებლად უნდა დავიცვათ. მან აღნიშნა, რომ კანის გამოშრობის თავიდან ასაცილებლად, ბავშვები სითხეებით უნდა დავტვირთოთ:

„მაღალი ტემპერატურის დროს, როდესაც ​ბავშვები მიდიან ზღვის კურორტებზე, კანი შეიძლება გამოშრეს. ეს შეიძლება მოხდეს მთაშიც, რა თქმა უნდა. ექიმებმა მშობლებს რეკომენდაცია უნდა მივცეთ სითხეებით დატვირთვით დავატენიანოთ თუ ზოგ შემთხვევაში გამოვიყენოთ დამატენიანებელი. ზაფხულის პერიოდში ჩვენ დამატენიანებელ საშუალებებს ვერიდებით. პირველ რიგში, არის მაინც გარუჯვა. გარუჯვისთვის აუცილებელია ბავშვები დავიცვათ პირდაპირი მოქმედების მზის სხივებისგან. აუცილებელია სპეციალური დამცავი საშუალებების გამოყენება, განსაკუთრებით იმ ბავშვებში, რომლებსაც ჭრელი აქვთ კანი, უფრო მეტად თეთრები არიან.“

თემურ მიქელაძის თქმით, მოუვლელი კანი მარტივად შეიძლება დაინფიცირდეს:

„თუ კანი არ იქნა მოვლილი, შეიძლება ის დაინფიცირდეს. იყოს სხვადასხვა ჩირქოვანი ინფექციების, სტაფილო ან სტრეპტოდერმების წყარო, რომელთა მომართვიანობა, როგორც წესი, ზაფხულის პერიოდში იზრდება. კანის გამონაყარი მაინც ასოცირდება ზღვის კურორტებთან ან მტკნარი წყლის კურორტებთან. აქ აუცილებელია, რომ ეს სანაპიროები მაქსიმალურად იყოს მოვლილი.“

თემურ მიქელაძემ აღნიშნა, რომ დაბინძურებული ზღვის სანაპიროები ხშირად ხდება ენტეროვირუსებითა და ნაწლავთა ვირუსული ინფექციებით დაავადების მიზეზი:

„ბოლო პერიოდში საქართველოში ზღვის სანაპიროები უკვე მოვლილი ხდება. 5-10 წლის წინ იყო კატასტროფული მდგომარეობა. სანაპიროზე იყო ფეკალიები, ბავშვის საფენები. ხანდახან ეს ახლაც არის, რა თქმა უნდა. ​განსაკუთრებით ეს ეხება ურეკის სანაპიროს. სწორედ აქედან მოდიან პაციენტები ნაწლავთა ვირუსული ინფექციებით, ენტეროვირუსული ინფექციებით, კანის ჩირქოვანი დაზიანებებით. კანის ჩირქოვანი დაზიანების ძირითადი გამომწვევი სტრეპტოკოკია. სტრეპტოკოკმა შეიძლება დააზიანოს თირკმელები, გული, ნუშურა ჯირკვლები.“

„კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, რომ აუცილებელია პირადი ჰიგიენური ნორმების დაცვა ასეთ კურორტებზე. ბავშვს ზღვიდან ამოსვლის შემდეგ ერთხელ მაინც აუცილებლად უნდა გადავავლოთ წყალი. ​ხშირად უნდა იბანაოს ბავშვმა ზაფხულის პერიოდში, დილას ან საღამოს მაინც გამდინარე წყლით და არა რეზერვუარში დაგროვილი წყლით. ბავშვს უნდა გადავავლოთ თბილი წყალი. არც ცხელი და არც უკიდურესად ცივი არ უნდა იყოს წყალი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს, ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ყველა ასაკს აქვს ბანაობის...
​პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვის კარგი განვითარებისა და ჯანმრთელი კანისთვის ბანაობის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად ბავშვებს ყოველდღიურად აბანავებენ, რაც გადაჭარბებულია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად