როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი საფენს, რა ხერხებით არის შესაძლებელი, რომ მივაჩვიოთ ქოთანზე დასმას და რა ასაკიდან უნდა მივიჩნიოთ პრობლემად შარდის ან განავლის შეუკავებლობა? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ბავშვთა ნეფროლოგი ქეთევან ქვათაძე.
- ქალბატონო ქეთევან, მშობლებისთვის პრობლემას წარმოადგენს პატარას საფენისგან გადაჩვევა. რა ასაკიდან უნდა დავსვათ ბავშვი ქოთანზე?
- ყველა ბავშვის განვითარება ინდივიდუალურია. ამის გათვალისწინებით განსხვავდება საფენის გახდის და ტუალეტის უნარ-ჩვევების შესწავლის ასაკი. ზოგიერთი კვლევით დასტურდება, რომ ბავშვების უმეტესობა ტუალეტის უნარ-ჩვევების შესწავლისთვის მზად არის 18-24 თვის ასაკისთვის. მიუხედავად ამისა, ასაკი არ არის ერთადერთი გასათვალისწინებელი ფაქტორი.
- რა უნდა გაითვალისწინოს მშობელმა იმ დროს, როცა ქოთანზე დასმას გადაწყვეტს?
- წარმოგიდგენთ რამდენიმე ზოგად რჩევას და მითითებას, რომელიც შეიძლება გამოიყენოს ან გაითვალისწინოს მშობელმა.
პირველ რიგში, უნდა მოიმარაგოთ: კომფორტული დასაჯდომი ქოთანი და ტუალეტზე დასამაგრებელი რბილი ადაპტერი, დასადგომი სკამი ხელების დასაბანად, ილუსტრირებული წიგნი ან ვიდეორგოლები, სადაც არის გზამკვლევი ტუალეტის ტრენინგის შესახებ, პამპერსი ტრუსები, რამდენიმე ცალი ნაჭრის საცვალი, მატრასის დამცავი პამპერსი საფენი და წამახალისებელი სტიკერები.
ნაბიჯი პირველი:
ყურადღების მიპყრობა - ბავშვი მხოლოდ პამპერსით ან საცვლით ქოთანზე დასვით და წაუკითხეთ წიგნი ან აყურებინეთ ვიდეორგოლი, სადაც ტუალეტის ტრენინგის შესახებ არის მოთხრობილი.
ნაბიჯი მეორე:
შეარჩიეთ „კარგი დრო“ - სასურველია, იყოს თბილი ამინდები, რომ იოლად შეძლოთ ხშირად გამოცვლა. ოჯახის წევრები, რომლებიც ამ პროცესში მონაწილეობენ უნდა იყვნენ მაქსიმალურად ორიენტირებულები. არ დაამთხვიოთ მოგზაურობას ან საცხოვრებელი სახლის ცვლილებას.
ნაბიჯი მესამე:
დააწესეთ რუტინა - ბავშვი ქოთანზე ერთი და იმავე დროს დასვით, მაგალითად, სადილის ან ბანაობის შემდეგ, ძილის წინ. თავდაპირველად შესაძლებელია დაჯდეს ჩაცმული ან საფენით.
გახადე პერსონალური - შეეცადეთ პირადი პასუხისმგებლობა აუმაღლოთ. ქოთანში ან საფენში მოთავსებული ფეკალიები თქვენი დახმარებით გადააგდებინეთ ტუალეტში.
ნაბიჯი მეექვსე:
წაახალისეთ - მოტივაციის ამაღლებისთვის აუცილებელია წახალისება. ტუალეტის ჩვევებთან დაკავშირებით, ყოველი ახალი წინ გადადგმული ნაბიჯისთვის დააჯილდოვეთ, მაგალითად, აწარმოეთ დღიური, კალენდარი, სადაც ყოველდღიურად წებოვან ილუსტრირებულ სტიკერებს ბავშვი თავად ჩააკრავს.
ნაბიჯი მეშვიდე:
საცვალი - თავდაპირველად ადაპტაციამდე გამოიყენეთ პამპერსი ტრუსი, რომელსაც დამოუკიდებლად და იოლად თავად გაიხდის და ჩაიცვამს.
ნაბიჯი მერვე:
მარცხი - ჩასველებისას არ გაუბრაზდეთ და არ დასაჯოთ, შეხვდით ამას პოზიტიურად, გამოუცვალეთ და აუხსენით, რომ შემდეგ ჯერზე უფრო მეტად ყურადღება მიაქციოს მოშარდვის ან დეფეკაციის სურვილს.
ნაბიჯი მეცხრე:
ღამე - საწოლში დაუფინეთ დამცავი პამპერსი საფენი, რომელიც მატრასს დასველებისგან დაიცავს. თუ ღამით ტუალეტის ტრენინგის მცდელობა იქნება წარუმატებელი, არ იღელვოთ, ღამით ჩასველება 5 წლის ასაკამდე პათოლოგიასთან არ ასოცირდება.
ნაბიჯი მეათე:
ჯილდო - ტუალეტის ტრენინგის ყოველი მისი წარმატება სიხარულით აღნიშნეთ. სიტყვიერად შეაქეთ და დემონსტრაციულად აღნიშნეთ.
გაითვალისწინეთ, რომ თითოეული ნაბიჯის შესრულების და ადაპტაციისთვის შესაძლოა, მოგიწიოთ რამდენჯერმე განმეორება.
აუცილებელია გაითვალისწინოთ თქვენი ბავშვის სხვადასხვა ინდივიდუალური გარემოება და დეტალური ინფორმაციისთვის შეათანხმოთ ბავშვის პირად ექიმთან.
- რა ასაკიდან არის პრობლემა, თუ ბავშვს არ ჩამოუყალიბდა ეს ჩვევა და ვერ გადაეჩვია საფენს?
- როდესაც ბავშვი 4 წელზე მეტია და არ აქვს ჩამოყალიბებული დღისით ტუალეტის ჩვევები - აქვს შარდის და განავლის შეუკავებლობა, რეკომენდებულია, კონსულტაცია ექიმთან გაიაროთ.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის - მარია მონტესორის რეკომენდაციები ახალბედა დედებს
რა რჩევა შეგვიძლია მივცეთ ახალბედა დედებს? მათი შვილები საინტერესო საქმეებით უნდა დაკავდნენ. დედები არ უნდა დაეხმარონ შვილებს ზედმეტად და არ შეაფერხონ ისინი, როდესაც რაიმე ჭკვიანური საქმის კეთებას იწყებენ.
***
ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის. როდესაც ბავშვები თამაშით აქტიურად კავდებიან, ისინი საკუთარ განვითარებაზე მუშაობენ. ის, რასაც თამაშს ეძახით, სინამდვილეში მუშაობაა.
***
დაბადებისას ბავშვი ტოვებს ადამიანს, დედის მუცელს, ის დედის სხეულისგან დამოუკიდებელი ხდება. ბავშვს ეძლევა სურვილი და მოთხოვნილება, რომ დააკვირდეს გარესამყაროს და აითვისოს ის. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ბავშვი „სამყაროს დაპყრობის ფსიქოლოგიით“ იბადება. საკუთარი აღმოჩენების შეთვისებით ბავშვი თავის პიროვნებას აყალიბებს.
***
ეს არის განათლება, გაცნობიერება, რომ ადამიანს დაეხმარო იმის გაგებაში, თუ როგორ იცხოვროს. განათლება დაბადებიდან, რომელიც მშვიდობიან რევოლუციას კვებავს, ყველაფერს ერთ საერთო მიზანში აერთიანებს და ერთი ცენტრისკენ იზიდავს. დედები, მამები და პოლიტიკოსები, ყველანი უნდა გაერთიანდნენ და დაეხმარონ ამ დელიკატურ საქმეს, რომელიც პატარა ბავშვის ღრმა ფსიქოლოგიური საიდუმლოს სიღრმეში ხორციელდება. ეს ახალი იმედის სხივია კაცობრიობისთვის.
***
ბავშვები უნდა გაიზარდნონ არამხოლოდ სხეულით, არამედ სულიერადაც. დედა უნდა მიილტვოდეს, რომ საყვარელი არსების სულიერ მოგზაურობას მიჰყვეს, რომელიც ხვალ გონიერი ღვთაებრივი არსება - ადამიანი გახდება.
***
ბავშვის დიდი კონსტრუქციული ენერგიები აქამდე დედობის შესახებ დაგროვილი იდეების ქვეშ იმალებოდა. ჩვენ ვამბობდით, რომ შვილს დედა აყალიბებს, რადგან სწორედ ის ასწავლის მას სიარულს, ლაპარაკს, მაგრამ ამ ყველაფერს დედა ნამდვილად არ აკეთებს. ეს ბავშვის მიღწევაა. დედა შობს ბავშვს, მაგრამ ბავშვი თავად ყალიბდება ზრდასრულ ადამიანად.