Baby Bag

„მრავალშვილიან ოჯახში დედისა და მამის სიყვარულიც თითქოს მრავლდება,“ - ფსიქოლოგი ლელა მუჯირი

„მრავალშვილიან ოჯახში დედისა და მამის სიყვარულიც თითქოს მრავლდება,“ - ფსიქოლოგი ლელა მუჯირი

ფსიქოლოგმა ლელა მუჯირმა ბავშვის განვითარებაზე მის მიმართ დედისა და მამის კეთილგანწყობის ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის აღზრდა იწყება მისი მუცლადყოფნის ეტაპიდან:

„ის დამოკიდებულება, რომელიც აქვს დედას თავისი ნაყოფის მიმართ, კეთილგანწყობა, სიხარული, რომელსაც შიგნიდან ატარებს, ის მხარდაჭერა, სითბო, სიყვარული, რომელიც მოდის მისი მეუღლისგან, ეს ქმნის იმ გარემოს, რომლითაც საფუძველი ეყრება ბავშვის ჯანსაღ განვითარებას. ბავშვის დაბადების შემდეგ არის ძალიან სასიხარულო და ამავე დროს რთული პერიოდი. განსაკუთრებით ყველაფერი იცვლება დედისთვის. იცვლება მისი ფიზიოლოგია, მშობიარობა ახლად გადატანილი აქვს და აქვს აღდგენის პროცესი, რომელიც ზოგჯერ გარკვეული სირთულეებით მიმდინარეობს. გარედან სწორი დახმარების, ზრუნვის, სითბოს შემთხვევაში მისთვის ეს რთული პერიოდი ადვილად გადასალახია. ​ოჯახი იმიტომ არის, რომ ერთად უნდა გაუმკლავდნენ პრობლემებს. მამის როლი ძალიან მნიშვნელოვანია, ასევე მამის ახლობლების, ბებიის, ბაბუის.“

ლელა მუჯირის თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ დედა და მამა ოჯახში სწორად ინაწილებდნენ ფუნქციებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დედა ასრულებდეს თავის ფუნქციას და მამა თავის ფუნქციას. ოჯახი არის დახურული სისტემა. ტრიადაა ასეთი: დედა, მამა, შვილი. ​როდესაც არის ურთიერთპატივისცემა, ურთიერთსიყვარული, მაშინ მთელი რიგი სირთულეებიც ძალი​ან ადვილად გვარდება. ჩვენ ფსიქოლოგიაში ვიცით, რომ ის, თუ მერამდენეა ბავშვი ოჯახში, ხშირად განმსაზღვრელია მისი ხასიათის, მისი ქცევის და ა.შ.“

„ოჯახებს შორის განსხვავებები არსებობს, როდესაც არის ერთადერთი შვილი, არის ორი შვილი, სამი და ა.შ. ბავშვებს შორის არის გარკვეული ურთიერთქმედებები და როლების გადანაწილება. და-ძმები, რა თქმა უნდა, არიან ერთმანეთთან კონკურენციის რეჟიმში, მაგრამ ამავე დროს მუდამ ეხმარებიან ერთმანეთს, მხარს უჭერენ ერთმანეთს, არის ემოციური გაცვლა-გამოცვლა. ეს მათ ეხმარება თავიანთი ბავშვური პრობლემების მოგვარებაში. დედის და მამის სიყვარულიც თითქოს მრავლდება. განწყობა და ემოციური მდგომარეობა უფრო მრავალფეროვანია მრავალშვილიან ოჯახში. ​ყოველი ახალი ბავშვი არის ახალი სიხარულის შემომტანი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ლელა მუჯირმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​საპატრიარქოს ტელევიზია ერთსულოვნება

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ოჯახში პრიორიტეტების იერარქია ამგვარად უნდა გამოიყურებოდეს: ბავშვის უსაფრთხოება - ბავშვის...
​დედებისთვის ერთ-ერთ მწვავე პრობლემას ძილის ნაკლებობა წარმოადგენს. ამ პრობლემის მოგვარება ყველაზე მზრუნველ მეუღლეებსაც კი უჭირთ, რადგან მამას არ შეუძლია ატირებული მშიერი ბავშვი მკერდზე მიიკრას და გამო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?
გაბრაზებული პატარები ხშირად დაგროვილ აგრესიას ძალადობრივი ფორმებით გამოხატავენ, ისინი თავიანთ მეგობრებს, თანატოლებს და მშობლებს კბენით, ყვირილით, მუჯლუგუნების კვრით ან მსუბუქი საგნების სროლით ფიზიკურად უსწორდებიან. ბრაზის მსგავსი ფორმებით გამოხატვა მშობლებს სერიოზულ საფიქრალს ​უჩენს.

პატარებისთვის აგრესიის, რისხვის, აპათიის ან შიშის შეგრძნებები ძალიან ნაცნობია, თუმცა მათ საკუთარი ემოციების და განცდების გადმოსაცემად არასაკმარისი ლექსიკური მარაგი აქვთ. სწორედ ამიტომ ბავშვები დაგროვილ ბრაზს საკმაოდ უხეში ფორმებით გამოხატავენ. მშობლების ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა საკუთარ შვილებს ემოციების სწორად გაგებასა და მართვაში დაეხმარონ. თუ ბავშვი საკუთარ განცდებს სწორად აღიქვამს და სრულყოფილად გააანალიზებს, ის ბრაზის გამოხატვის ნაკლებად აგრესიულ ფორმებს ადვილად გამოძებნის, რათა სხვებს ფიზიკური ტკივილი ან შეუარცხყოფა არ მიაყენოს.

გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა

ბავშვებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, რომ გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა. ადამიანები ძალიან ხშირად განიცდიან შიშს, რისხვას, სევდას და ამაში ცუდი არაფერია. აუცილებლად უთხარით თქვენს შვილს, რომ საკუთარი განცდების არ უნდა ეშინოდეს, აუხსენით, რომ გუნება-განწყობის ცვლილებამ სხვების მიმართ აგრესიულად არ უნდა განაწყოს. ნუ წაუკითხავთ პატარებს მორალს. მათთან საუბრისას პრიმიტიული ფრაზებით შემოიფარგლეთ. თუ ბავშვის საქციელი მოსაწონია, უთხარით, რომ მისი ქცევა კარგია, ხოლო თუ ის სხვების მიმართ აგრესიას ავლენს, უთხარით, რომ ეს არ არის კარგი. ბავშვებს ზედმეტი ახსნა-განმარტების მოსმენა არ ხიბლავთ, მათ მარტივი ფრაზები ბევრად უკეთ ესმით. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი თავის ძმას კბენს ან სხვა სახის ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებს, შემდეგი ფრაზით შემოიფარგლეთ: „სწორია, რომ შენს ძმაზე ბრაზდები, მაგრამ მისი კბენა არ არის კარგი საქციელი.“ ბავშვი თქვენს ნათქვამ სიტყვას აუცილებლად დაიმახსოვრებს.

შესთავაზეთ ბავშვს ჯანსაღი ალტერნატივა

კარგი მასწავლებელი ბავშვს დერეფანში სირბილს შემდეგი სიტყვების თქმით უკრძალავს: „მოდი, ყველამ ერთად მშვიდად ვისეირნოთ.“ თუ ბავშვს ეტყვით, რომ მან სირბილი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოს, ის თქვენს მოსმენას არ მოისურვებს. მიმართვის კატეგორიული ტონი ბავშვებში გაღიზიანებას იწვევს. ამა თუ იმ ქცევის აკრძალვის ნაცვლად პატარას უფრო ჯანსაღი ალტერნატივა უნდა შესთავაზოთ.

თუ გაბრაზებულ ბავშვს ეტყვით, რომ თავის ძმას არ დაარტყას, ის ვერაფერს გაიგებს. ბავშვი დაიბნევა და საკუთარი ემოციების მართვა უფრო გაუჭირდება, რადგან დაგროვილი ბრაზის გამოხატვის ერთადერთ საშუალებას წაართმევთ. აუცილებლად შესთავაზეთ ბავშვს აგრესიული ქცევის ჯანსაღი ალტერნატივა. პატარას ემოციების მართვაში ადვილად დაეხმარებით თუ შემდეგ რეკომენდაციებს მისცემთ:

  • ემოციები ვერბალურად გამოხატოს
  • რჩევისთვის უფროსს მიმართოს
  • დასამშვიდებლად სუნთქვითი ვარჯიშები შეასრულოს
  • მოთმინების გამომუშავების მიზნით იცეკვოს, იმღეროს, დაითვალოს მის ირგვლივ არსებული საგნები

გაბრაზებული ბავშვების დასამშვიდებლად სპეციალური აპლიკაციები არსებობს, რომლებიც პატარებს მხიარული სიმღერების დახმარებით ემოციების მართვას ასწავლის. მშობლებს ინტერნეტში მარტივად შეუძლიათ მსგავსი აპლიკაციების მოძიება.

ბავშვს ემპათიის უნარი განუვითარეთ

ბავშვს სხვების განცდებისა და ემოციების გაზიარება ადრეული ასაკიდანვე უნდა ასწავლოთ. თუ ხედავთ, რომ თქვენი შვილი თავის თანატოლს კბენს, ხელით ეხება ან ხმამაღლა უყვირის, აუცილებლად ესაუბრეთ მას ემპათიის შესახებ. როდესაც ბავშვი დამშვიდდება, აუხსენით მას, თუ როგორი ტკივილი მიაყენა თავის მეგობარს, როდესაც მწარედ უკბინა. უთხარით, რომ თავისი თანატოლის ადგილას საკუთარი თავი წარმოიდგინოს და დაფიქრდეს, მოეწონებოდა თუ არა მის მიმართ მსგავსი აგრესიის გამოვლენა. ბავშვი საკუთარი ქცევის შედეგების გაანალიზებას უნდა მიეჩვიოს და სხვა ადამიანების განცდებს პატივი სცეს.

ბავშვის აგრესიულ ქცევას ყოველთვის აქვს გარკვეული მიზეზი. მშობელმა უნდა გაარკვიოს, რა აწუხებს პატარას, ხომ არ ეძინება, ხომ არ გადაიღალა ან შია. შესაძლოა აგრესიული ქცევის მოტივი ეჭვიანობა ან შიშის განცდაც იყოს. ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ მშობელი მისი განცდებითა და ემოციებით ინტერესდება, რომ ის მშობლის სიყვარულის მთავარი ობიექტია. თუ ბავშვისადმი სათანადო მზრუნველობას გამოიჩენთ, ის სხვებზე ზრუნვას გაცილებით მარტივად ისწავლის. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი 
წაიკითხეთ სრულად