Baby Bag

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ჯვრისწერისა და ქორწინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან ხაზი გაუსვა ჯვრისწერის დროს მშობლების დასწრების მნიშვნელობას და დაქორწინებული წყვილის ერთმანეთისადმი ერთგულების აუცილებლობას:

„ადამიანები ჯვრისწერაზე მოდიან და გვეკითხებიან: „მშობლის დასწრება ჯვრისწერაზე აუცილებელია?“ არ ვიცი საიდან დამკვიდრდა ეს წესი. აუცილებელია, აბა როგორ?! აბა რას უნდა დაესწროს მშობელი, თამადის სადღეგრძელოებს?! ჯვარს იწერს ადამიანი, საიდუმლო სრულდება. სად უნდა იყო, თუ არ მოისმენ იმ სიტყვებს, როგორ ლოცავს შენს შვილებს მღვდელი?! პირიქით, ძალიან კარგი ტრადიცია არსებობდა, როდესაც მამას შემოჰყავდა ტაძარში შვილი. ჰგონიათ, რომ ეს კათოლიკური ტრადიციაა. ეს არ იყო კათოლიკური ტრადიცია. ეს ქრისტიანული ტრადიციაა, როდესაც მშობელს შემოჰყავს თავისი შვილი. იდეალური ოჯახი არ არსებობს. მნიშვნელოვანია, როდესაც ადამიანები გყავს ირგვლივ, ვისთან ერთადაც არსებულ პრობლემებს აგვარებ. ახალშექმნილ ოჯახში ძალიან ბევრი პრობლემაა, მაგრამ ნელ-ნელა ამ პრობლემებს აგვარებ.

პავლე მოციქული ამბობს, რომ თქვენი სხეული ქრისტეს სხეული არის და არ შეიძლება ეს სხეული შეიბილწოს. აქ პავლე მოციქული არ საუბრობს ქალზე. ის არანაირად არ განასხვავებს სქესს. არ საუბრობს, რომ მამაკაცისთვის შესაძლებელია ეს და ქალისთვის არა. ორივესთვის ერთნაირად მძიმე ცოდვაა, როგორც ქალისთვის, ასევე კაცისთვის. ჩვენთან, სამწუხაროდ, ალბათ, ბავშვობაში, ჩვენი მშობლებისგან გაგვიგია, რომ როგორ მიდიოდა კაცი რუსეთში, როგორ „იგულავა“ იქ, თანაც მაშინ, როდესაც ცოლი ჰყავდა. ამას არ მალავდნენ. ეს ნორმალურად ითვლებოდა. მეუღლეებისთვისაც მისაღები იყო ეს. მთავარი იყო, საყვარელი არ გაეჩინა, თორემ ერთჯერადად შეიძლებოდა. „კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება,“ - მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?!“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?!“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

მამა შალვა კეკელიამ მშობლებისა და შვილების ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა. დეკანოზმა აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ, რაც ბავშვისადმი არასწორი დამოკიდებულების გამოვლინებაა:

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. მას თავისი ინდივიდუალური მე აქვს. ​მშობლები შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ. სულ უყურებენ, როგორც ბავშვებს. ერთ-ერთ ქვეყანაში ვიყავით და იქ ერთი ქალბატონი მესაუბრებოდა, საქართველოში შვილი მყავს, აქედან ვეხმარებიო. ვუყურებ ამ ქალს, 65-70 წლის არის. თქვენი შვილი რამდენი წლისაა-მეთქი, ვკითხე. 42 წლის არის ჩემი ბიჭიო. პატარა ბიჭი ჰყავს, 42 წლის ბიჭს საკუთარი თავის რჩენა არ შეუძლია. ​დედაც უყურებს ისევ როგორც ბავშვს, ისევ მისახედია, ისევ საპატრ​ონოა. ასე უდგებიან ამ ყველაფერს. შვილიც პიროვნებაა, მას უნდა მისცე თავისუფლება, ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, თავისუფლება არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ:

„თავისუფლება იმას კი არ ნიშნავს, რომ ყველაფრის უფლება მისცე საკუთარ შვილს. შენ უნდა იცოდე მას რა სჭირდება. ისე უნდა მოექცე მშობელი შვილს, ისე უნდა გააკეთებინო რაღაც, რომ თითქოს მან მიიღო გადაწყვეტილება, თვითონ გააკეთა. ​ისე უნდა შეუტრიალო ეს საქმე, რომ ვითომ მან გააკეთა. სტიმული უნდა მისცე ბავშვს, უნდა შეაქო, რაღაცას რომ გააკეთებს. საყვედურიც უნდა უთხრა შვილს, საყვედურის გარეშე არ შეიძლება. რაღაც ფორმებია მოსაძებნი ურთიერთობაში. როდესაც ამით გაზრდი შვილს, როდესაც გააცნობიერებ, რომ ისიც ღირსეული პიროვნებაა, მერე უკვე ყველაფერი სხვანაირად იქნება. ეს დაკარგა ჩვენმა თაობებმა, ამაში განადგურდა. დაუშვა ბავშვმა შეცდომა, არაუშავს. შენც მიეცი უფლება, მერე დაელაპარაკე, აუხსენი.“

„დედაჩემი ჩემთვის არის ყველაფერი. დღესაც „დედიკოთი“ მივმართავ. სიტყვას აქვს საოცარი ძალა. მე ძალიან არ მომწონს, როდესაც მშობლებს სახელებით მიმართავენ. ეს რამოდენიმე წლის წინ შემოვიდა, დაიწყეს მშობლისთვის სახელით მიმართვა. გააქრეს ეს დამოკიდებულება. „დედიკოზე“ ლამაზი რა უნდა იყოს? დედას სახელით რატომ უნდა მიმართო? ერთადერთი მყავს ხომ დედიკო და მამიკო, ამაზე ძვირფასი რა უნდა იყოს?! რა მნიშვნელობა აქვს, რა ასაკში ხარ?! 90 წლის რომ იყო და დედიკო გყავდეს, ბედნიერი კაცი ხარ. შენ შენი შვილი მამიკოთი რომ მოგმართავს, ამაზე ტკბილი და ამაზე გემრიელი, არ ვიცი რა არის. აქედანაც​ დაიწყეს მშობელსა და შვილს შორის გაუცხოვება. მშობელს უნდა ჰქონდეს შვილთან თანატოლის დამოკიდებულება, მაგრამ შვილს არასდროს უნდა ჰქონდეს მშობელთან თანატოლის დამოკიდებულება. არ უნდა დაავიწყდეს, რომ ის მშობელია. შვილის ღირსება ის არის, რომ შენ მთელი ცხოვრება იცი, რომ ის შენი მშობელია,“ - აღნიშნულ თემაზე დეკანოზმა ტელეკომპანია „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი ობიექტივი


 

წაიკითხეთ სრულად