ნუცა ბუზალაძე მამასთან ერთად გადაღებულ ფოტოს აქვეყნებს, როგორც ნუცას გამომწერები კომენტარებში აღნიშნავენ, ის ძალიან ჰყავს მამას.
,,აი, თურმე ვის ჰგავხარ,'' ,,აან გავხარ მამას'' - წერენ კომენტარებში.
„ჩემი და კიბოს გაცნობა 2018 წელს მოხდა. პირველი რეაქცია იყო ის, რომ ამას არ ველოდი. პირველი ემოცია იყო, რომ ჩემი შვილების ასაკი გადავთვალე. ხუთწლიანი გადარჩენა ეწერა იქ და ვთქვი, რომ ეს არ მაწყობდა არანაირად. ყველაფერი უნდა გამეკეთებინა იმისთვის, რომამ სიტუაციიდან ამოვსულიყავი. ორი შვილი მყავს, ლექსო და კესო. თავიდან ძალიან გამიჭირდა, რომ სახელი მეთქვა: „კიბო.“ ყველაფერი ვუთხარი ბავშვებს, მაგრამ თვითონ „კიბო“ არ მიხსენებია. ვუთხარი, რომ ხანგრძლივად უნდა ვიმკურნალო, რომ შეიძლება თმა გამცვივდეს. ჩემს შვილებს არ დაუშვიათ არასდროს, რომ ამან შეიძლება დედას რაღაც დაუშავოს. ჩემი შვილებისთვის მე ვარ დედა, რომელმაც კიბო დაამარცხა.“
„კიბოს დიაგნოზი იმასთან შედარებით, რაც ზვიადი იყო ჩემთვის, მართლა არაფერი არ იყო. კიბოს დიაგნოზმა მე შემომატრიალა, რომ გამეგრძელებინა ცხოვრება, არა - არსებობა. იყო მომენტები, როდესაც დილით იღვიძებ და არ გინდა ადგომა. იყო მომენტები, როდესაც რაღაც უნდა მოახერხო და პირველი ნაბიჯები გადადგა. ყველაზე დიდი ემოციები, რაც ჩემში ამ ბრძოლამ გამოიწვია, იყო თმის ცვენა. რომ გგონია დამთავრდა, მეორე დიაგნოზი იყო ისეთი შოკისმომგვრელი, თან ყველაფერი ვიცოდი, რაც უნდა გამევლო. პირველი ემოცია, რაც წამოვიდა იყო, რომ საშინლად მეზარებოდა ამ ყველაფრის თავიდან გავლა. სხვანაირად ვაფასებ ჩემს ცხოვრებას, სხვა ადამიანების ცხოვრებას, ბევრად მარტივად ვუყურებ იმ პრობლემებს, რომლებიც ადრე მაწუხებდა, შეიძლება ითქვას, რომ არაფრის აღარ მეშინია,“- ხათუნა ჭინჭარაშვილმა თავისი ისტორიის შესახებ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.
წყარო: „სხვა შუადღე“
წაიკითხეთ სრულად
