Baby Bag

მოძალადე მამის მკვლელობაში ბრალდებულ დებ ხაჩატურიანებს ოცი წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრებათ

მოძალადე მამის მკვლელობაში ბრალდებულ დებ ხაჩატურიანებს ოცი წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრებათ

2018 წლის ივლისში, მოსკოვში საკუთარი სახლის კიბეზე მოკლული მიხეილ ხაჩატურიანის გვამი იპოვეს. მამაკაცს კისრისა და გულ-მკერდის არეში მრავლობითი დაზიანება აღენიშნებოდა. მკვლელობის დღეს მიხეილ ხაჩატურიანი ფსიქიატრიული კლინიკიდან გამოწერეს. სახლში დაბრუნებულმა მამამ გოგონების დასჯა გადაწყვიტა, რადგან ჩათვალა, რომ სახლი დალაგებული არ იყო. ის შვილებს სახეში წიწაკის სპრეის ასხურებდა. მიხეილ ხაჩატურიანის უფროსმა ქალიშვილმა, კრისტინამ, რომელსაც ასთმა აქვს, გონება დაკარგა. სწორედ ამ ღამით გადაწყვიტეს დებმა ხაჩატურიანებმა მამის მოკვლა. უფროსი კრისტინა ამ დროს ცხრამეტი წლის იყო, ანჯელინა თვრამეტის, მარია კი ჩვიდმეტის.

ქალიშვილები მძინარე მიხეილ ხაჩატურიანს თავს ჩაქუჩითა და სანადირო დანით დაესხნენ. ერთ-ერთი დის ავდოკატის განცხადებით, მკვლელობის ჩადენამდე გოგონებმა სხეულზე დაზიანებები თავადაც მიიყენეს, რათა ეთქვათ, რომ თავდაპირველად მათი მოკვლა მამამ სცადა, რის შემდეგაც თავის დაცვა გადაწყვიტეს. მამის მოკვლის შემდეგ გოგონებმა პოლიციაში დარეკეს და დახმარება ითხოვეს.

მკვლელობის ჩადენიდან მეორე დღეს გოგონები დააპატიმრეს. მაშინვე გაჟღერდა, რომ ისინი წლების განმავლობაში განიცდიდნენ მამის მხრიდან სექსუალურ, ფიზიკურ და ემოციურ ზეწოლას. გასულ ზაფხულს დებს ბრალი წინასწარგანზრახული მკვლელობისთვის წარუდგინეს, რითაც სასამართლომ სრულად უგულებელყო მათ მიმართ წლების მანძილზე განხორციელებული სექსუალური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ფაქტები.

გოგონების მხარდასაჭერად მასობრივი საპროტესტო აქციები დაიგეგმა. ხალხი მათი ბრალის გადაკვალიფიცირებას და დების ძალადობის მსხვერპლებად აღიარებას მოითხოვდა. უფროსი დები, რომლებიც დანაშაულის ჩადენის დროს სრულწოვნები იყვნენ, სასამართლოს წინაშე ერთად წარსდგებიან, ხოლო უმცროსი, რომელიც მამის მკვლელობის დღეს არასწრულწოვანი იყო, განსხვავებული წესით გასამართლდება.

ოჯახური ძალადობის წინააღმდეგ მებრძოლი მემარჯვენე ჯგუფები აცხადებენ, რომ გოგონებს კანონი და სასამართლო ვერ იცავს. ისინი მოძალადე მამის ხელში სასიკვდილოდ იყვნენ განწირულები. დებს თავის დაცვა მხოლოდ საკუთარი ძალებით შეეძლოთ. აღსანიშნავია ისიც, რომ წინასწარგანზრახული მკვლელობისთვის სასჯელი ოცწლიან პატიმრობას ითვალისწინებს.

ინტერნეტში გავრცელდა სატელეფონო შეტყობინებები, რომლებსაც მამა ქალიშვილებს ხშირად უგზავნიდა. ის გოგონებს მოკვლით და გაუპატიურებით ემუქრებოდა:

„ყველაფრის გამო გცემთ, მოგკლავთ. თქვენ მეძავები ხართ და მეძავებივით მოკვდებით.“

ერთ-ერთი დის ადვოკატის თქმით, გოგონებს სხვა არჩევანი არ ჰქონდათ:

„ვფიქრობ, ისინი სხვანაირად ვერ მოიქცეოდნენ. მამამ ისინი სასოწარკვეთაში ჩააგდო, მთელი მათი ცხოვრება ჯოჯოხეთი იყო. მათ ვერ შევადარებთ ჯანმრთელ, სტაბილურ და მშვიდ ადამიანებს. მათ ფსიქიკური პრობლემები აქვთ, პოსტ-ტრავმული აშლილობით იტანჯებიან. საქმის გამოძიების პროცესში ეს არაერთხელ აღინიშნა.“

გასული ზაფხულის შემდეგ არაერთი აქცია გაიმართა, რომელთა მონაწილეები ყოველდღიურად აჟღერებდნენ სლოგანს: „მე არ მსურდა, მოვმკვდარიყავი.“ ისინი დების გათავისუფლებას და შეწყალებას მოითხოვდნენ. 2019 წელს ჩატარებული ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ ქალების 47, ხოლო მამაკაცების 33 %-ს გოგონების ქცევა კანონიერად მიაჩნდა.

2017 წელს რუსეთში ტრადიციონალისტი ძალების ზეგავლენით კანონში ცვლილება შევიდა, რომლის მიხედვითაც ოჯახური ძალადობის მსუბუქი შემთხვევების დეკრიმინალიზაცია მოხდა. კანონის მიხედვით, თუ ოჯახში ძალადობა პირველად ვლინდება და მსხვერპლი სერიოზულ დაზიანებებს არ იღებს, მოძალადე არ ისჯება.

თავდაპირველად მასობრივი დემონსტრაციებისა და ხალხის მხარდაჭერის გავლენით საქმე დების სასარგებლოდ შემოტრიალდა. იანვარში პროკურატურამ აღიარა, რომ დები წლების მანძილზე ცემის, მუქარის, შანტაჟის, ფიზიკური და სექსუალური ძალადობის მსხვერპლები იყვნენ, რის გამოც მათი ქმედება თავდაცვით ხასიათს ატარებდა. პროკურორმა საქმის კვალიფიკაციის შეცვლა და დების წინასწარგანზრახული მკვლელობის ნაცვლად თავდაცვის მიზნით ჩადენილი მკვლელობის გამო გასამართლება მოითხოვა.

მაისში პროკურორმა გადაწყვეტილება შეცვალა და განაცხადა, რომ დები წინასწარგანზრახული ჯგუფური მკვლელობისთვის გასამართლდებოდნენ. მას განმარტებები არ გაუკეთებია, თუ რამ გამოიწვია მის მიერ მიღებული გადაწყვეტილების შეცვლა.

დების ადვოკატები აცხადებენ, რომ გოგონები სახელმწიფო პოლიტიკის მსხვერპლად იქცნენ. ისინი თვლიან, რომ რუსეთში უდანაშაულო ადამიანების დაკავება უკვე ნორმად იქცა, გამონაკლისს ამ შემთხვევაში არც დები ხაჩატურიანები წარმოადგენენ.

მომზადებულია ​edition.cnn.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა ბედნიერი ბავშვობის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვი ბედნიერია მაშინ, როდესაც ის ოჯახისგან უპირობო სიყვარულს იღებს:

“ბედნიერი ბავშვობა ნიშნავს იმას, რომ ბავშვმა ოჯახში მიიღოს უპირობო სიყვარული, ანუ ცნონ ის, როგორც პიროვნება. უპირობო სიყვარული ნიშნავს: „როგორიც უნდა იყო, შვილო, მე შენ მაინც მიყვარხარ.“ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ კონტროლი იყოს უგულებელყოფილი. აუცილებელია, ​ბავშვმა მიიღოს სითბო დიდი დოზით, მაგრამ მას უნდა შეესაბამებოდეს გარკვეული პროცენტული მონაცემები კონტროლის. 100 %-დან პირობითად 80 % იყოს სითბო და 20 % იყოს კონტროლი. კონტროლი ნიშნავს კრიტიკული ცნობიერების არსებობას ყველა ურთიერთობაში. ნებისმიერ შემთხვევაში, როდესაც ადამიანის ნათქვამს უპირობოდ მივყვებით, ჩვენ, როგორც ჩვენ იქ არ ვიმყოფებით. როგორც მე იქ ვიკარგები და ვითქვიფები მეორე ადამიანთან, პიროვნულობა იკარგება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ურთიერთობაში სითბოს გარდა კონტროლიც აუცილებელია:

​ნებისმიერ ურთიერთობაში აუცილებელია სითბოს დიდი წილი და ამავე დროს კონტროლიც. უპირობო მორჩილება ნიშნავს, რომ ადამიანის პიროვნულობის გამოვლენაზე ხდება ძალადობა. ​კრიტიკული ცნობიერების გარეშე არ შეიძლება ადამიანებს შორის პროდუქტიული ურთიერთობის არსებობა. ბავშვებთან კი ეს იმას ნიშნავს, რომ სიყვარულთან ერთად არსებობდეს კონტროლი. თუ არის არასაიმედო მიჯაჭვულობა, ბავშვს აქვს შიში, რომ მშობელს დაკარგავს, მშობელი მას უგულებელყოფს, არ მიიღებს. ბავშვი, როდესაც აგრესიას გამოხატავს, ოპოზიციურ ქცევას გამოხატავს მშობლის მიმართ, მშობელი კი ამით გაღიზიანდება ან გაბრაზდება და ბავშვს ხელით შეეხება, ამ დროს ბავშვი მშობელთან ტაქტილური შეხების მოთხოვნილებას ნეგატიურად იკმაყოფილებს. აქედან გამომდინარე, შესაძლოა, ჩვენ ბავშვთან გზა გავუხსნათ მაზოხისტურ მოთხოვნილებებს. ეს არის ძალიან სახიფათო. ერთ-ერთი ფაქტორი სწორედ ესაა, რის გამოც ფიზიკურ შეხებაზე საერთოდ უარი უნდა ვთქვათ.“

ნანა ჩაჩუა აღნიშნავს, რომ დასჯის მიზნით ბავშვისთვის ტკივილის მიყენება დაუშვებელია:

​ყოვლად დაუშვებელია, ყოვლად მიუღებელია, რომ დასჯის მიზნით ბავშვს მივაყენოთ ტკივილი. უფრო საინტერესოდ მეჩვენება, რატომ უჩნდება მშობელს იმის იმპულსი, რომ ბავშვს ფიზიკურად შეეხოს. მშობელი ამ შემთხვევაში თვითონ ვერ აყალიბებს თავის მოსაზრებას, თავის პოზიციას, თავის სათქმელს, ამიტომაც გამოხატავს აგრესიას. პირველ რიგში, ადამიანებმა უნდა ვისწავლოთ ლაპარაკი, ჩვენი განცდის, ჩვენი გრძნობის, ჩვენი ემოციის გამოხატვა.“

„ჩვენ უნდა ამოვიცნოთ, რა მოთხოვნილებები აქვს ბავშვს და რის დაკმაყოფილებას ცდილობს. მშობლებმა ხშირად იციან თქმა: „ენა შემომიბრუნა, მეტლიკინება,“ ამის იქით რაღაც არის ისეთი. ჩვენ საკუთარ თავში უნდა ჩავიხედოთ. ჩვენ თვითონ უნდა დავადგინოთ ამ დროს, რა გვეშლება ჩვენ, უფროსებს. დასჯა უშუალოდ ქმედებას კი არ უნდა უკავშირდებოდეს, ჩვენ კარგად უნდა გვქონდეს გაანალიზებული ვითარება და ამის შემდეგ შეიძლება საუბარი დასჯასა და ​წახალისებაზე. ბავშვის შექებაც არ უნდა იყოს გადაჭარბებული. თუ ბავშვი რამეს არ აკეთებს, კი არ უნდა ვუთხრათ: „რატომ არ გააკეთე?“ უნდა გავიკვირვოთ და ვკითხოთ: „ეს შენ როგორ მოგივიდა?“ მას ნდობა უნდა გამოვუცხადოთ და ვაგრძნობინოთ, რომ მისგან ცუდი ქცევა გამონაკლისია. ამ გამონაკლისს ის უკვე აღარ გაიმეორებს,“ - აცხადებს ნანა ჩაჩუა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად