Baby Bag

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

მედიცინის დოქტორმა ზვიად კირტავამ დიდ ბრიტანეთში კოვიდ-19-ის შემთხვევების მატების მიზეზებზე ისაუბრა:

„დიდი ბრიტანეთის მაგალითი ძალიან შთამბეჭდავია. ყველაზე ცუდი დასაწყისი პირველ გაზაფხულის ტალღაში სწორედ დიდ ბრიტანეთს ჰქონდა. შემდეგ იმის წყალობით, რომ ასტრაზენეკასა და ფაიზერის ვაქცინები შეისყიდა, ​ევროპაში ვაქცინაციის ყველაზე მაღალ ტემპს მიაღწია. როდესაც ევროპის სხვა ქვეყნებში ვაქცინაციის რიცხვი 30% იყო, ბრიტანეთში უკვე 50% ჰქონდათ გადალახული. წარმატებისგან თავბრუდახვევა იყო ის, როდესაც მათ ივლისის ბოლოს ერთბაშად გააუქმეს ყველა შეზღუდვა. ახლა ხდება ის, რომ ქვეყანაში ახალი შემთხვევების ტემპი ისევ გაიზარდა. ქვეყნის ექსპერტები გამოვიდნენ კრიტიკით და ამბობენ, რომ ნაწილობრივ უნდა დაბრუნდეს შეზღუდვები, უნდა იფიქრონ ბუსტერის დანერგვაზე, მოზარდების ვაქცინაციაზე, პირბადეების ტარების წესზე.“

ზვიად კირტავას თქმით, ის მწვანე ბარათების დანერგვას მხარს უჭერს:

​მე მხარს დავუჭერდი მწვანე ბარათების დანერგვას. ალბათ, საქართველოსაც მოუწევს ეს. სწორია, რომ აქცენტირება კეთდება ვაქცინაციის მარათონზე. რეგიონებსა და სოფლებზე ორიენტირება სწორი გადაწყვეტილებაა. მინდა გავიხსენო ცნობილი ამერიკელი საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ექსპერტის, ჯესიკა ვაინტროუბის ცნობილი ფრაზა, რომელმაც თქვა, რომ ჩვენ უნდა გავხადოთ მაქსიმალურად კომფორტული ვაქცინირება ყველა ადამიანისთვის და ჩვენ უნდა გავხადოთ შეძლებისდაგვარად არაკომფორტული არავაქცინირებულად დარჩენა.ეს არის ის ფორმულა, რომლითაც, ალბათ, უნდა იხელმძღვანელოს ყველამ.“

„პირველ რიგში, ​უნდა იქნეს დარწმუნების ყველა მეთოდი გამოყენებული. ინდივიდუალურად ყველა ადამიანთან ამის განსამარტავად დროის დახარჯვა ძალიან რთულია. მასობრივი სტრატეგიული კომუნიკაცია უნდა მოხდეს. ყოველდღე ვკარგავთ 25-დან 40-მდე ადამიანს. ამ დროს ფიქრი იმაზე, რომ სადღაც რაღაც წავიკითხე და იქნებ შესაძლო გართულება იყოს, არ არის სწორი, უნდა მოხდეს ამის ნიველირება,” - აღნიშნულ საკითხზე ზვიად კირტავამ „Euronews Georgia”-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: „Euronews Georgia”

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

,,ისრაელი უკვე აღარაა სამაგალითო ქვეყანა დიდი ხანია''
ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმეგოვი სოციალურ ქსელში ვაქცინაციის შესახებ პოსტს აქვეყნებს: ,,ისრაელის მაგალითით ხშირად გვიპირისპირდებიან ვაქცინებისადმი კრიტიკულად განწყობილი ხალხი, აი ხომ ხედავთ იქ ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად