Baby Bag

„თუ შფოთვა გაქვთ, მუცელზე დაწექით. მოდუნდით, ცხვირით ისუნთქეთ, ჰაერი 2-3 წამით გააჩერეთ და ამოისუნთქეთ,“- მარინა კაჭარავას რჩევები შფოთვისგან გასათავისუფლებლად

„თუ შფოთვა გაქვთ, მუცელზე დაწექით. მოდუნდით, ცხვირით ისუნთქეთ, ჰაერი 2-3 წამით გააჩერეთ და ამოისუნთქეთ,“- მარინა კაჭარავას რჩევები შფოთვისგან გასათავისუფლებლად

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ შფოთვისა და პანიკისგან გათავისუფლების ერთ-ერთი საინტერესო მეთოდის შესახებ ისაუბრა:

„პანიკის შემთხვევაში ადამიანის სრული დეზორიენტაცია ხდება. ამ დროს სასურველია მუცელზე დაწვეს ადამიანი და ეცადოს, რომ მოდუნდეს, რამდენადაც ეს შეუძლია და ისუნთქოს ცხვირით. ამას ზრდასრულების შესახებ ვამბობ. ზრდასრულმა თუ არ დაიმშვიდა თავი, ბავშვი ვერ დამშვიდდება. წარმოგიდგენიათ, ვის იმედზეც ხართ, ის რომ შფოთავს?! მაშინ მე ვის დავეყრდნო?! ბავშვს რომ პრობლემა აქვს, ჯერ მშობელმა თავის თავს უნდა ჰკითხოს: „რაშია საქმე?“ ეს მთლიანად ოჯახის, სისტემის პრობლემაა.“

„მუცელზე წოლისას აუცილებლად ცხვირით უნდა ისუნთქოთ. ცხვირის ჩასუნთქვის შემთხვევაში საჭიროა 2-3 წამით ჰაერის გაჩერება და ნელი ამოსუნთქვა. აქ შეიძლება ამოისუნთქოს პირითაც და ცხვირითაც. პირველ ჯერზე სჯობს ეს სამჯერ გაკეთდეს და დაისვენოს, მერე ისევ სამჯერ. შეგიძლიათ გამოსცადოთ. ამას აქვს მსუბუქი ტრანსის ეფექტი, აკეთებს ვენტილაციას. თუ თქვენ ამ დროს იფიქრებთ ჰაერზე, მიწა არის ჩვენი სხეული, წყალი სისხლი, რომელიც ჩვენშია, ჰაერს ვსუნთქავთ და ხდება ჩვენი გაცოცხლება და ცეცხლი არის ენერგეტიკა. ადამიანმა უნდა უსმინოს სუნთქვას, ჰაერს შეყვეს თვითონ, დააცადოს 2-3 წამი და შემდეგ ნელ ამოსუნთქვაზე გამოაყოლოს შფოთვა და დაძაბულობა,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორციელდეს:

„პირველ რიგში, ალბათ, მნიშვნელოვანია ჩვენ განვასხვავოთ ერთმანეთისგან სწავლა და დასწავლა. სწავლა ისეთი პროცესია, რომელიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჩვენ გვდევს თან. ეს სწავლა მთელი ცხოვრების განმავლობაში სრულიად გაუცნობიერებლადაც შეიძლება განხორციელდეს. რაც შეეხება დასწავლას, ეს არის ნებისყოფით გაშუალებული, ​მიზანმიმართული პროცესი, რომელსაც სჭირდება ძალისხმევა, ძალიან სერიოზული ყურადღების კონცენტრაცია.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვის ფსიქიკური განვითარება მნიშვნელოვნად განსხვავდება 6 წლის შემდგომი ბავშვის განვითარებისგან:

„ახლა შევხედოთ ბავშვის განვითარებას. 6 წლამდე ასაკის ბავშვის თავისებურება რადიკალურად განსხვავდება უკვე 6 წლის შემდგომი ბავშვის ფსიქიკური განვითარებისგან იმით, რომ​ 6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში. თამაშს ჩვენი საზოგადოება არასერიოზულად უყურებს, განსაკუთრებით მშობლები. მშობლები ფიქრობენ, რომ ბავშვი თავისთვის რაღაცებს შვრება, დროს ატარებს. ეს არ არის დროის გატარება, ეს არ არის დროის ფუჭად კარგვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, თამაში ბავშვის უნარებს ავითარებს და მისი პოტენციალის რეალიზებისთვის ძალიან სასარგებლოა:

​ბავშვისთვის თამაში არის ცხოვრების შესწავლა, უნარების განვითარება, თავისი პოტენციალის რეალიზება, მომავალი ცხოვრებისთვის მომზადება. ეს არის თამაში, განსაკუთრებით შემეცნებითი თამაშები და როლური თამაშები. პირველი, რასაც ჩვენ მშობლებს ვეკითხებით, ეს არის როლურ და წარმოსახვით თამაშებს თუ თამაშობს ბავშვი. სწორედ ამ წარმოსახვითი თამაშებით ემზადება ბავშვი მომავალი ცხოვრებისთვის.“

„ეს არ არის არც გაჯეტების შედეგი, ​არც კომპიუტერული განმავითარებელი თამაშების. იმ თამაშებს არ აქვთ ის გავლენა ამ ასაკში, როგორი გავლენაც აქვს ხოლმე რეალურ შემეცნებით თამაშებს და წარმოსახვით როლურ თამაშებს. ყველა ფსიქოლოგი თანმხდება იმაზე და კარგი სკოლამდელი საგანმანათლებლო პროგრამები აგებულია თამაშზე, იმისთვის, რომ ბავშვმა შეიმეცნოს სამყარო, მოემზადოს ცხოვრებისთვის და ჰქონდეს კეთილდღეობის განცდა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად