Baby Bag

„საჩვენებელი თითი ძალიან საშიში თითია.. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ,“- შალვა ამონაშვილი

„საჩვენებელი თითი ძალიან საშიში თითია.. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა „თითის ქნევის“ პედაგოგიკაზე ისაუბრა და მისი ნეგატიური მხარეები გააკრიტიკა:

„რა არის პედაგოგიკა თითის ქნევით? ეს თითი ძალიან საშიში თითია. საჩვენებელი თითი ყველაზე გაუზრდელი თითია ჩვენს თითებს შორის. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, იქით წადი და აქეთ არაო, თითს უქნევ. თითის ქნევა მუქარაა. ხან სიტყვით უქნევ თითს. განა მართლა თითის ქნევაა საჭირო, არა?! ბავშვები იზრდებიან ჩვენს ავტორიტარიზმში. გვგონია, რომ თუ ბავშვი მაგრად არ ჩაიჭირე მუჭაში, ის ხელიდან გაგისხლტება და თავზე დაგაჯდება მერე.“

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც მას შიშს ჩაუნერგავ, არ ჩაუნერგავ კულტურასა და ზნეობას, არ გახდი გონიერს, მორჩილებას ჩაუნერგავ, შენს აზრებს და ნებას ჩაუდებ თავში, შენს პროფესიას დააძლებ. გამოვიდა, რომ ბავშვი ჩვენ მივიმსგავსეთ. განვითარდება ქვეყანა ასეთი ბავშვებით?! აქ ერთი ლამაზი გოგო მედგა გვერდით. ვუთხარი: „შენ სამკუთხედი ხარ. ამ გვერდზე წერია, რომ შენ ამქვეყანაზე ხარ მოვლენა. მეორეზე წერია, რომ შენი გზა მოიტანე, შენი მისია, დანიშნულება. ეს უნდა ამოიკითხო შენში. მესამე ის არის, რომ შენ ყველაფერი შეგიძლია. სულისთვის შეზღუდვა არ არსებობს. სხეული გზღუდავს.“ ბავშვი ისე გაიფურჩქნა. ჩამეხუტა და წავიდა. აი, ესენი არიან თქვენი ბავშვები. ისინი მოვლენები არიან,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად