Baby Bag

„საჩვენებელი თითი ძალიან საშიში თითია.. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ,“- შალვა ამონაშვილი

„საჩვენებელი თითი ძალიან საშიში თითია.. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა „თითის ქნევის“ პედაგოგიკაზე ისაუბრა და მისი ნეგატიური მხარეები გააკრიტიკა:

„რა არის პედაგოგიკა თითის ქნევით? ეს თითი ძალიან საშიში თითია. საჩვენებელი თითი ყველაზე გაუზრდელი თითია ჩვენს თითებს შორის. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, იქით წადი და აქეთ არაო, თითს უქნევ. თითის ქნევა მუქარაა. ხან სიტყვით უქნევ თითს. განა მართლა თითის ქნევაა საჭირო, არა?! ბავშვები იზრდებიან ჩვენს ავტორიტარიზმში. გვგონია, რომ თუ ბავშვი მაგრად არ ჩაიჭირე მუჭაში, ის ხელიდან გაგისხლტება და თავზე დაგაჯდება მერე.“

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც მას შიშს ჩაუნერგავ, არ ჩაუნერგავ კულტურასა და ზნეობას, არ გახდი გონიერს, მორჩილებას ჩაუნერგავ, შენს აზრებს და ნებას ჩაუდებ თავში, შენს პროფესიას დააძლებ. გამოვიდა, რომ ბავშვი ჩვენ მივიმსგავსეთ. განვითარდება ქვეყანა ასეთი ბავშვებით?! აქ ერთი ლამაზი გოგო მედგა გვერდით. ვუთხარი: „შენ სამკუთხედი ხარ. ამ გვერდზე წერია, რომ შენ ამქვეყანაზე ხარ მოვლენა. მეორეზე წერია, რომ შენი გზა მოიტანე, შენი მისია, დანიშნულება. ეს უნდა ამოიკითხო შენში. მესამე ის არის, რომ შენ ყველაფერი შეგიძლია. სულისთვის შეზღუდვა არ არსებობს. სხეული გზღუდავს.“ ბავშვი ისე გაიფურჩქნა. ჩამეხუტა და წავიდა. აი, ესენი არიან თქვენი ბავშვები. ისინი მოვლენები არიან,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან გთხოვთ ყველას, ვინც მსგავს სიტუაციას დაინახავთ, ვაცადოთ მშობელს მასთან გამკლავება,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„ძალიან გთხოვთ ყველას, ვინც მსგავს სიტუაციას დაინახავთ, ვაცადოთ მშობელს მასთან გამკლავება,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის ჭირვეულობასთან გამკლავების სწორ მიდგომებზე ისაუბრა:

„ბავშვის ჭირვეულობის დროს მშობელმა რა უნდა გააცნობიეროს? დიდების შემთხვევაშიც ასეა ეს, რომ ჩემში არსებული ემოცია ვერ დავიკავე, სადღაც მინდა წავიღო, ამიტომ სრულიად შემთხვევით ადამიანს შეიძლება ეჩხუბო, რომელსაც არაფერი არ გაუფუჭებია. როდესაც მშობელი ვარ, ვაცნობიერებ, რომ ახლა, იმის გამო, რომ ამ სიტუაციას ვერ ვმართავ, ამაზე ვბრაზობ. ამის გამო ეს ჩემი ბრაზი ისევ ამ ბავშვზე უნდა გადმოვიტანო. რა თქმა უნდა, სიტუაციის ესკალაცია არის. წარმოიდგინეთ 3 წლის არსება, რომლის მთელი სამყარო არის მშობელი, რომელიც ფიზიკურად არის მასზე ბევრად დიდი. ის დგას და კიდევ ზემოდან ეჩხუბება ბავშვს. თან ამით ველოდებით, რომ ის დამშვიდდეს. გამორიცხულია ის ამით დამშვიდდეს. ვერ დამშვიდდება.

ჩვენთან კულტურულად ასეა, რომ თუ მშობელი ბავშვის მსგავს ქცევას იგნორირებას უკეთებს და არ ეჩხუბება, ქუჩაში გამვლელი, ტრანსპორტში მყოფი ადამიანი იწყებს მშობლისთვის შენიშვნის მიცემას. ეს მშობელს კიდევ უფრო უმატებს შფოთვას. ბავშვი ასეთ დღეშია, ვერ ვმართავ და ე.ი. ცუდი დედა ვარ, ამიტომ კიდევ უფრო ბრაზდება. მშობელი იმათზე ბრაზდება სინამდვილეში, ვინც შენიშვნა მისცა და იმათ ნაცვლად ბავშვს ეჩხუბება. ძალიან გთხოვთ ყველას, ვინც მსგავს სიტუაციას დაინახავთ, ვაცადოთ მშობელს მასთან გამკლავება. ჩვენს ქვეყანაში ძალადობას რომ ხედავენ იმაზე არ რეაგირებენ ასე მწვავედ და რეაგირებენ, როდესაც მშობელი ადეკვატურად იქცევა. თუ მშობელი ბავშვს უკეთებს იგნორირებას და ამ დროს მისი უსაფრთხოება არის დაცული, ვაცადოთ, რომ ბავშვი თავად დამშვიდდეს, ან მშობელმა გამოიყენოს ის სტრატეგიები, რომელიც იცის, რომ მუშაობს ბავშვთან,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

წაიკითხეთ სრულად