Baby Bag

აქვს თუ არა დადებითი მხარეები პანდემიას? - ფსიქოლოგ ზურა მხეიძის შეფასება

აქვს თუ არა დადებითი მხარეები პანდემიას? - ფსიქოლოგ ზურა მხეიძის შეფასება

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ პანდემიის დადებითი მხარეების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ნებისმიერ კრიზისს შეუძლია, რომ ადამიანს გარკვეული სარგებელი მოუტანოს:

„ადამიანს უფრო ეძვირფასება ის, რაც არ აქვს. ის ნაკლებად აფასებს იმას, რაც აქვს. ურთიერთობების ფასი, რაც ადამიანს პანდემიის დროს მოაკლდა, გაცილებით გაიზარდა. როდესაც ჯანმრთელობა გაქვს და კარგად ხარ, მისი ფასი ნაკლებად იცი. როდესაც არ გაქვს, ამ ფასს იგებ. ეს დაფასება ცუდი არ არის. მიხვდი, რომ მნიშვნელოვანია ის საკითხები, რომლისთვისაც არ გეცალა.

მეორე კარგი, რაც მოხდა ის არის, რომ სამსახურები გადავიდნენ ონლაინ რეჟიმში და აღმოაჩინეს, რომ ზოგიერთი ფუნქცია ონლაინ რეჟიმში უფრო კარგად სრულდება. მე ვიცი სამსახურები, რომლებმაც დატოვა თანამშრომლები ონლაინ რეჟიმში. ეს აღმოჩენები გაკეთდა მთელ რიგ სამსარუხებში. თავიდან ერთი რეჟიმიდან მეორეზე გადასვლა გაძნელდა. ახლა ეს ჩვეულებრივი ამბავია.

იაპონელებზე ვკითხულობდი. წარმოიდგინეთ, რა დღეში არიან. არც ბუნებრივი რესურსი აქვთ, სულ ტაიფუნები და მიწისძვრებია. ეს ხალხი არათუ ცხოვრობს, ტექნოლოგიური განვითარება ნახეთ რა დონეზეა. გაძლიერდნენ იმ პირობებში, რა პირობებიც ჰქონდათ. მათი საქმიანობა, ფსიქოლოგიური თვისებები მოერგო იმ პირობებს და აწყობილია ისე, რომ არათუ ადაპტაცია შეძლოს, არამედ სერიოზულ პროგრესზეა ლაპარაკი. ნებისმიერი კრიზისი, ნებისმიერი რაღაც მსგავსი, გვეხმარება რაღაც ღირებულებების გადაფასებაში. რაც მანამდე არ ფასდებოდა მეტი ფასი ეძლევა, ხდება დამატებითი რესურსების შეძენა. ეს პლუსები ყველა კრიზისს ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურა მხეიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებში გავრცელებული აზრია დღეს, რომ კომპიუტერი ავითარებს ბავშვს... შვიდი წლისას ავითარებს, მაგრამ ორი წლისას - არა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებზე გაჯეტებთან ხანგრძლივი ურთიერთობის მავნე ზეგავლენების შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრი ექსპერიმენტია ჩატარებული. იაპონელებმა ჩაატარეს ექსპერიმენტი, მხოლოდ მშობლის ლაპარაკი შეადარეს კომპიუტერიდან ბავშვის მიერ მოსმენილ ლაპარაკს. აღმოჩნდა, რომ მშობლის და ძიძის საუბარი ბევრად უფრო მეტ სტიმულს აძლევს ბავშვის მეტყველების განვითარებას. 

როდესაც ბავშვი სულ კომპიუტერთანაა, ყველაზე მნიშვნელოვანი რაც აკლია, არის მოძრაობა. რატომ არის დიაბეტი ძალიან გავრცელებული დღეს პატარა ბავშვებში? იმიტომ, რომ არ მოძრაობს ბავშვი, იმიტომ, რომ ჰაერზე ვერ გაგყავს. ის პატარ-პატარა ხემსს მიირთმევს, როდესაც უყურებს ამ რაღაცებს კომპიუტერში.

მოტორულ განვითარებაში ძალიან სერიოზული პრობლემები შეიძლება შეიქმნას. ბავშვს არ აქვს მოძრაობის საშუალება და ვერ აკეთებს ექსპანსიას. ყველაზე მნიშვნელოვანია მეტყველება. ბავშვს დამლაპარაკებელი არავინ ჰყავს. ძიძამ საუკეთესო შემთხვევაში კარგად უნდა მოუაროს. მშობელს არ სცალია. ის დაღლილი მიდის სახლში და უხარია, რომ ბავშვი თავისთვის ჩუმად ზის და რაღაცებს შვება, თან ვითარდება. მშობლებში გავრცელებული აზრია დღეს, რომ კომპიუტერი ავითარებს ბავშვს. შვიდი წლის ბავშვს ავითარებს, მაგრამ ორი წლისას - არა.

საქმე იმაშია, რომ აზროვნების განვითარება გარემოსთან უშუალო ურთიერთობით ხდება. კომპიუტერთან კი ეს მხოლოდ ვიზუალია, მხოლოდ თვალით არის. მე, როგორც ნეიროფსიქოლოგს მგონია, რომ მარცხენა ჰემისფეროს, რომელიც არის ჩვენი მეტყველების ჰემისფერო, ეს კარგად არ ავითარებს. შედეგი არის ის, რომ ბავშვებს, რომლებსაც ისედაც აქვთ პრობლემა მეტყველების და ჩვენ არ ვიცით ჯერ, ისეთი რამ ემართებათ კომპიუტერისგან, რომ სხვა გამღიზიანებლებს მისი ტვინი აღარ უშვებს უკვე. როგორც კი მოაშორებ ამ ბავშვს გაჯეტს, მაშინვე ცოტა აზრზე მოვა, თვალებში გამოიხედება. ბევრ მშობელს უთქვამს ეს, რომ გამომირთავს მთლიანად ყველაფერი. მერე ბავშვი დაინტერესებულა გარემოთი და დაუწყია საუბარი,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​წიგნების თაობა

წაიკითხეთ სრულად