Baby Bag

„თუ ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„თუ ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ქართველი ბავშვები ინტერნეტში პოპულარული იუთუბერების ვიდეოებს აქტიურად უყურებენ. ხშირად მსგავსი ტიპის ვიდეოები გაჯერებულია უწმაწური ფრაზებით, უხამსი სცენებით, ძალადობრივი ტექსტებითა და აგრესიული ქმედებების გამომხატველი სცენებით. ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქართველი ბავშვების მსგავსი ტიპის ვიდეოებით დაინტერესების პრობლემაზე ისაუბრა:

„აგრესია ზოგადად თანდაყოლილია. ზრდის პროცესში ადამიანი სწავლობს აგრესიის მართვას. ყველაფრის ჭარბად ყურება, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. რა თქმა უნდა, ის რაც მოზარდისთვის საინტერესო და ხშირად ყურებადია, იქცევა ხოლმე ქცევის მოდელადაც, ლექსიკაც ეცვლება და ა.შ. რაც ადამიანისთვის მიუღებელი და დასაგმობი უნდა იყოს, მსგავს რაღაცებზე შეჩვევა ხდება. ეს, რა თქმა უნდა, ცუდია.

პრობლემა ის არის, რომ თუ ბავშვებისთვის დიდებმა და იმ ადამიანებმა, ვისაც ძალიან გული შესტკივა, ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, თუ საზოგადოება ვერ სთავაზობს უკეთესს, ვერ სთავაზობს, რომ სხვა ინტერესი გაუჩინოს, ვერ სთავაზობს იმ ღირებულებათა სისტემას, რომლითაც ადამიანი ადამიანად უნდა ჩამოყალიბდეს, ნორმალური საზოგადოების წევრად, ეს ბავშვების პრობლემა არ არის. ან მშობლებმა ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, ან საზოგადოებამ ვერ მონახა.

ეს ხომ მთლიანობის შედეგია. ეს არის ოჯახში მიღებული ღირებულებების, გარემოში, სივრცეში, სკოლაში მიღებული ღირებულებების შედეგი. თუ ღირებულებათა სისტემა მოშლილია, ბავშვი თვითძიებაშია. ის ეძებს მწვავე შეგრძნებებს. ეს მწვავე შეგრძნებების სურვილი ამაში გამოიხატება. თუკი ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად