Baby Bag

როგორ მივხვდეთ, რომ ჩვენს შვილს გარდატეხის ასაკი ეწყება? - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

როგორ მივხვდეთ, რომ ჩვენს შვილს გარდატეხის ასაკი ეწყება? - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა გარდატეხის ასაკისთვის დამახასიათებელ თავისებურებებზე ისაუბრა:

„პირველ რიგში, თვითონ სიტყვას თუ დავუკვირდებით, ეს გარდამტეხი, რევოლუციური პერიოდია, როდესაც იცვლება ყველაფერი ორგანიზმის დონეზე, სამყაროს აღქმა იცვლება, იცვლება ხედვა, ვინ ვარ მე. ამ ასაკის ადამიანებს განსაკუთრებული მხარდაჭერა სჭირდებათ, რასაც ვერ იღებენ. მათი ქცევა იმდენად რევოლუციურია, რომ პირველ ეტაპზე ბრაზს უფრო იწვევს ხოლმე. დიალოგით და მშვიდი საუბრით ყველაფერი შესაძლებელია. მათ კარგი კოგნიტური უნარები აქვთ და განსხვავებული აზრის მოსმენა შეუძლიათ, მაგრამ სწორი ფორმით უნდა მივაწოდოთ, რადგან ისინი ძალიან მოწყვლადები არიან. მე ყოველთვის გარემოზე ვაკეთებ აქცენტს, თუ როგორ დავინახავთ ამ ინდივიდებს, როგორ მივცემთ შესაძლებლობას მათ ინდივიდუალიზმს, რომ განვითარდეს.

გარდატეხის ასაკის დაწყება ინდივიდუალურია. ბიჭებში უფრო გვიან იწყება, მაგრამ ვერ ვიტყვით, რომ ყველა ბიჭთან ასეა. ადამიანი გაუგებრობაშია, ვეღარ ხვდება დიდია თუ პატარა. ისეთი აზრები მოსდის მას თავში, რომ ეს ბავშვურ მდგომარეობას აღარ შეესაბამება. ეს ყველაზე დიდი გასაჭირია. მოდის რადიკალური აზროვნება, რომელიც იმდენად განსხვავდება ბავშვის აზროვნებისგან, რომელიც მას ახასიათებდა, რომ ეს მშობლისთვის მიუღებელია. იწყება ფარული ან ცხადი ომი. ამ დროს პროფესიონალის ჩართულობა აუცილებელია, რომ ეს გარდამავალი პერიოდი რაც შეიძლება ჰარმონიულად განხორციელდეს,“ - მოცემულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად