Baby Bag

„დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე, როგორ კარგად სწავლობს“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა“ - ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა

ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა „პოსტ ალიონში“ სოციალური სტიგმატიზაციის მანკიერი მხარეების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საზოგადოებაში დამკვიდრებული სტერეოტიპები ადამიანებს თვითსტიგმატიზაციისკენ უბიძგებს:

„სტიგმა არის გავრცელებული სოციალური მოსაზრება, სტერეოტიპი, რომელიც ან საზოგადოების ჯგუფზე, ან ერთ კონკრეტულ ადამიანზე აქვთ. სტიგმა რამდენიმე მიმართულებით იშლება. ერთი არის ფიზიკურ ნაკლთან დაკავშირებით, მეორე შეიძლება იყოს გარკვეული ტიპის დაავადებასთან დაკავშირებით. სოციალური სტიგმატიზაცია უფრო მძიმე ფორმაა, როდესაც გაქვს წარმოდგენა, რომ გენეტიკურად ვიღაცის ბაბუა გიჟი იყო და ისიც გიჟი იქნება ან „ეს ოროსანია, ცხოვრებაში არ უსწავლია და...“ ამის შემდგომ ადამიანში შემოდის თვითსიგმატიზაცია. გავრცელებული სტერეოტიპული მოსაზრება ადამიანს თვითსტიგმატიზაციის ზონაში აყენებს. მას თავადაც სჯერა ამ ყველაფრის. მაგ. ფერადკანიანებს სჯერათ, რომ ამერიკელებთან შედარებით უფრო დაბალი ინტელექტი აქვთ, რომ რაღაც უნდა დააშაონ, ცალკე უნდა იცხოვრონ. სამწუხაროდ, ეს ჯერ კიდევ ასეა. ქალების ნაწილსაც სჯერა, რომ მამაკაცების მსგავსად ბევრ რამეს ვერ გააკეთებენ, ვერ შეძლებენ. ისინი უფრო დაბალ ხელფასზე არიან თანახმა. თვითსტიგმატიზაციის პროცესი ძალიან მნიშვნელოვანია.“

ზაზა ქოიავას თქმით, სტიგმატიზაცია იმაზე მეტია, ვიდრე დისკრიმინაცია და ძალიან ნეგატიური ფენომენია:

„სტიგმატიზაციის შემთხვევაში ადამიანი შეიძლება მთლიანად დეკლასირებული იყოს. სტიგმატიზაცია დისკრიმინაციაზე მეტია, ხოლო თვითსტიგმატიზაცია კომპლექსზე მეტი. ფსიქოლოგიაში ძალიან მნიშვნელოვანია ადამიანის პრესტიჟი, თუ როგორ ეჩვენება ის საზოგადოებას. მათ ჰგონიათ, რომ თუ რამეს დაფარავენ და უფრო კარგი კუთხით ეჩვენებიან ადამიანებს, ეს უკეთესია, რადგან სხვაგვარად საზოგადოება მათ გარიყავს, ცუდს გაუკეთებს. სინამდვილეში, XXI საუკუნეში ხშირად სტიგმატიზაცია ადამიანს მოტივაციას აძლევს, რომ ბევრი რამ დაამტკიცოს, უფრო წინ წავიდეს, მეტად განვითარდეს.“

„დაბალი თვითშეფასება იწვევს სტიგმატიზაციას. ძალიან მნიშვნელოვანია აღზრდის პროცესი, თუ რა საზოგადოებაში ტრიალებს ბავშვი, რა ესმის მას ყოველდღიურად. ბოდიშს ვიხდი ამის თქმისთვის, მაგრამ „დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე როგორ კარგად სწავლობს,“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა, ვერაფერს გააკეთებს, უკაცრავად ამის თქმისთვის. იშვიათ შემთხვევაში, შეიძლება, ამან მოტივაცია მისცეს ადამიანს, რომ რამე დაამტკიცოს. ხშირ შემთხვევაში, როდესაც ავტორიტეტი პიროვნება, დედა, უფროსი ძმა, მასწავლებელი მუდმივად ამას გაძახებს, შესაძლებელია, რომ ტვინმა ეს დაიპროგრამოს, კომპლექსად იქცეს და სტიგმად ჩამოყალიბდეს,“ - აღნიშნავს ზაზა ქოიავა.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიც არის: „თავი გაგიხმეს,“ სიტყვას ძალიან...
​ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი „სხვა შუადღეში“ სიტყვის ძალის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საუბრის დროს ადამიანი წინასწარ უნდა დააკვირდეს საკუთარ ფიქრებს:„სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს. ადამიანის გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ისე არ დაამთავრო დღე, რომ რამდენიმე წუთი მეუღლესთან შეხება არ გქონდეს საუბრის სახით,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ისე არ დაამთავრო დღე, რომ რამდენიმე წუთი მეუღლესთან შეხება არ გქონდეს საუბრის სახით,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ოჯახის წევრებს შორის ურთიერთობის დეფიციტის პრობლემაზე ისაუბრა და ყველას მოუწოდა, რომ ოჯახს მეტი დრო დაუთმონ:

„ალბათ, რამდენიმე ადამიანი იქნება ისეთი ოჯახი რომ ერთად იკრიბება, ერთად სადილობენ და ვახშმობენ. შეიძლება აღარც არიან ისეთი ოჯახები დღეში ერთხელ მაინც ერთად რომ იკრიბებიან. ყველა ცალ-ცალკეა დღეს. შეიძლება მეგობართან უფრო მეტი დრო გაატაროს ადამიანმა, ვიდრე ოჯახის წევრებთან. შეიძლება დას ან ძმას არ მოუსმინოს და მეგობრის ტკივილი მოისმინოს. მახსოვს, ბავშვობაში მეც ასე ვიქცეოდი ხოლმე. დედაჩემს ყველაზე მეტად აინტერესებდა ჩემი ამბავი და მეგობრებს უფრო ვუყვებოდი. დედაჩემს რაღაც ისე ვეტყოდი ამას, არ ვეტყოდი ყველაფერს. არადა იმ ჩემს მეგობარს საერთოდ არ აინტერესებდა რა გავაკეთე.“

„ეს ძალიან ყოფს ოჯახს, როდესაც ოჯახის წევრები ერთმანეთთან არ არიან, ცალ-ცალკე არიან. მოახერხეთ, რომ კვირაში ერთხელ, თვეში ერთხელ ქალაქგარეთ გახვიდეთ ერთად. ​დიალოგი და საუბარი ოჯახს ძალიან უწყობს ხელს, განსაკუთრებით ცოლ-ქმარს შორის. გამონახეთ დღეში რამდენიმე წუთი ერთმანეთისთვის. ყოველდღიური ურთიერთობა გქონდეს შენს მეუღლესთან. ისე არ დაამთავრო დღე, რომ რამდენიმე წუთი მეუღლესთან შეხება არ გქონდეს საუბრის სახით. ეს ძალიან დეფიციტია დღეს. ევროპიდან რაღაცების გადმოღება რომ გვინდა, ასეთი რაღაცები გადმოვიღოთ. ევროპაში შაბათ-კვირას ყველა ოჯახი გადის, ერთად ვახშმობენ. ადრე კვირა დღე ოჯახში თავიდან ბოლომდე ერთმანეთისთვის ჰქონდათ მიძღვნილი,“ - აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

წყარო:​ davitianni georgia

წაიკითხეთ სრულად