Baby Bag

„უკვე დაისწავლა ადამიანმა, რომ ჯერ ნეგატიური უნდა მოისმინოს, იწუწუნოს, შექმნას ფონი, რომ ძალიან ცუდად არის,“ - ნინო კერესელიძე

„უკვე დაისწავლა ადამიანმა, რომ ჯერ ნეგატიური უნდა მოისმინოს, იწუწუნოს, შექმნას  ფონი, რომ ძალიან ცუდად არის,“ - ნინო კერესელიძე

ფსიქოთერაპევტმა ნინო კერესელიძემ ადამიანის ფსიქიკაზე ნეგატიური ინფორმაციის უარყოფითი ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მსგავსი ინფორმაცია ადამიანში ილექება და მასზე ზემოქმედებს,

​როდესაც ადამიანს ვაწვდით ნეგატიურ ინფორმაციას, ის ილექება მასში. თუ ის არ ჩანაცვლდა, თუ ის არ დამუშავდა, თუ ის არ გაიფილტრა ადამიანის გონებაში, საკმაოდ ნეგატიურ გავლენას ახდენს, როგორც გუნება-განწყობაზე, ასევე უჩნდება წინასწარი დისპოზიციური განწყობა. ადამიანს მოლოდინი აქვს, რომ დღე ყოველთვის უნდა დაიწყოს ცუდი ამბებით. კოვიდის დროს ყველანი ვრთავდით ტელევიზორს ან ინტერნეტში ვეძებდით გარდაცვლილთა რაოდენობას, ამით ვცხოვრობდით. ეს ნეგატიური ინფორმაცია ბევრად უფრო მძიმეა და ბევრად უფრო მატრავმირებელია, ვიდრე ნებისმიერი დამოკიდებულება, ნებისმიერი განწყობა.“

ნინო კერესელიძის თქმით, ნეგატიური ინფორმაციის გაზიარებით ადამიანები გარემოცვაზე გავლენის მოხდენას ცდილობენ:

„ნეგატიური ინფორმაციის გაზიარება ერთ-ერთი სახეა, რომ მოვახდინო გავლენა ჩემს გარემოცვაზე, გავუზიარო ჩემი შინაგანი მდგომარეობა. მე ამით ვიკვებები, მე ამით მეძლევა საშუალება გავნეიტრალდე, ცოტა ჩაცხრეს ჩემში ბრაზი, აგრესია. ამ მხრივ სოციალური ქსელი, რა თქმა უნდა, აჭრელებულია. აქ დიდი გავლენა აქვთ ე.წ. ბოტებს, რომლებიც ამას ტირაჟირებენ, ავრცელებენ, რომ მასობრივად მოხდეს ნეგატიური განწყობის შექმნა, ფონის შექმნა, ​რამდენად ცუდად ვართ, როდესაც ყოველდღიურობაში შეიძლება ბევრად უფრო მეტი პოზიტივი იყოს, ბევრად უფრო მარტივი იყოს კარგი ინფორმაციის დანახვა, კარგი განცდების დაჭერა.“

ნინო კერესელიძემ აღნიშნა, რომ ადამიანების ნაწილი ნეგატივზეა კონცენტრირებული:

„ნეგატივზე, რა თქმა უნდა, ბევრი ადამიანი კონცენტრირდება, იმ მხრივ, რომ უკვე დაისწავლა ადამიანმა, რომ ჯერ ​ნეგატიური უნდა მოისმინოს, ჯერ მასთან იყოს კონტაქტში, იწუწუნოს, შექმნას ისეთი ფონი, რომ ძალიან ცუდად არის. ხშირ შემთხვევაში ეს, სამწუხაროდ, გახდა ცნობადობის ძალიან კარგი საშუალება და კარგი მექანიზმი. რაც უფრო მეტს ვიწუწუნებ, მით უფრო მეტად მომაქცევენ ყურადღებას. აღარ ვუკვირდები მე რას ვქმნი, რა ფონი იქმნება, რა აურა იქმნება ჩემ გარშემო.“

​წუწუნი ყველაზე არაეკოლოგიური გათავისუფლებაა ნეგატივისგან. როდესაც წუწუნაა ადამიანი და როდესაც ნეგატიური განწყობის მქონეა, თავის სივრცეს მოიცავს, რა თქმა უნდა, ის თავისუფლდება, მასში ხდება ცვლილებები. მნიშვნელოვანია, რომ ეს ყველაფერი მოხდეს ეკოლოგიურად, თუნდაც ხატვით, წერით, ვარჯიშით და არა ჩემი გაბრაზების თქვენზე გადმოტანით,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არ იწუწუნოთ არასდროს, რომ ავად ვარო, არ დამორჩილდეთ ავადმყოფობას,“ - შალვა ამონაშვილი
​აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი ჯანმრთელობის შენარჩუნებასა და თავის მოვლასთან დაკავშირებით საკუთარ გამოცდილებას გვიზიარებს. მისი თქმით, მთავარია, ადამიანს არ ეშინოდეს:„ჩემი ამბავი მინდა გიამბოთ. ცხ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედამთილს მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე,“- პლასტიკური ქირურგი კონსტანტინე სულამანიძე

„დედამთილს მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე,“- პლასტიკური ქირურგი კონსტანტინე სულამანიძე

პლასტიკურმა ქირურგმა კონსტანტინე სულამანიძემ თავისი პროფესიული გამოცდილებიდან ისეთი შემთხვევები გაიხსენა, როდესაც ადამიანები მასთან კონსულტაციისთვის ოჯახის წევრებმა იძულებით მიიყვანეს. მისი თქმით, ყოფილა შემთხვევები, როდესაც მასთან დედამთილმა რძალი მიიყვანა:

„ყოფილა შემთხვევები, რომ პაციენტს ოჯახის წევრები აბულინგებდნენ და შემდეგ მომიყვანეს. სამწუხაროდ, ზოგიერთ პაციენტს აბულინგებდა დედა. არის დედა, რომელიც აბულინგებს თავის შვილს, ასევე დედამთილი, მაგალითად. დედამთილსაც მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე. პაციენტი პრაქტიკულად არაფერს არ მეუბნებოდა. საუბრობდა მხოლოდ დედამთილი ან მშობელი, რომელიც მეუბნებოდა, რომ მას აქვს ასეთი მუცელი, ასეთი გვერდი, აქ ლიპოსაქცია უნდა გავუკეთო.

ჩემი მხრიდან იყო იმ ადამიანის მაქსიმალური იგნორი. როდესაც უკვე პირდაპირ მოვიდოდა და მეტყოდა: „არ მისმენ, რას გეუბნები?“ მე მას ვსვამდი პაციენტის ადგილზე, პაციენტის სკამზე. ვეუბნებოდი, რომ იქ ყველაფერი კარგად არის და მგონი, თქვენზე უნდა ვილაპარაკოთ. ვაძლევდი სარკეს ხელში და ვეუბნებოდი, მგონი, თქვენ აქ რაღაც ნაოჭი გაქვთ, აქ ეს ხომ არ არის ზედმეტი? მე არ მიყვარს ზედმეტის თქმა. არავის არ ვეუბნები, ვის რა სჭირდება. პირიქით, მე უნდა დამარწმუნოს პაციენტმა, რომ მას ეს ოპერაცია სჭირდება. მე კიდევ ვიფიქრებ, გავუკეთო თუ არ გავუკეთო. შეიძლება დავიბარო კიდევ ერთხელ კონსულტაციაზე, რომ ნამდვილად ვიცოდე, რომ ამ პაციენტს უნდა ეს ოპერაცია,"- მოცემულ საკითხზე კონსტანტინე სულამანიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2"-ის გადაცემაში „ღამის პრაიმ-თაიმი" ისაუბრა.

წყარო: ​ღამის პრაიმ-თაიმი

წაიკითხეთ სრულად