Baby Bag

„აკრძალვებით იზრდება ადამიანი, ეს არის სწორედ ის, რაც თავისუფლებას გვასწავლის,“ - მარინა კაჭარავა

„აკრძალვებით იზრდება ადამიანი, ეს  არის სწორედ ის, რაც თავისუფლებას გვასწავლის,“ - მარინა კაჭარავა

​​ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის სწორად აღზრდისთვის აკრძალვების გამოყენების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აკრძალვები ადამიანს თავისუფლებას ასწავლის:

„მშობელს ძალიან უყვარს თავისი შვილი. დიდი ემოცია აზროვნების ფუნქციას უკან წევს. როდესაც ძალიან შეყვარებული ხარ, კარგად ვერ აზროვნებ. ნებისმიერი ემოცია: შიში, ბრაზი, აზროვნებას არხს არ უტოვებს. მე არ მინდა, რომ ვინმეს ჭკუა დავარიგო. მე თვითონ ჩემმა შვილებმა მასწავლეს ბევრი რამ და იმ ბავშვებთან, ვისთანაც მქონია ურთიერთობა. მათ სჭირდებათ პატივისცემა და გათვალისწინება. სასჯელი უნდა იყოს ღირსეული, მასთან შეთანხმებული, ვის დასჯასაც აპირებ. ​სასჯელი არ უნდა იყოს წრეგადასული და შეურაცხმყოფელი. აკრძალვებით იზრდება ადამიანი. აკრძალვები არის სწორედ ის, რაც თავისუფლებას გვასწავლის. არჩევანის საშუალებას გვაძლევს, მარჯვნივ წავიდეთ თუ მარცხნივ.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა ნებისყოფა გამოიმუშავოს და ქცევის კონტროლი ისწავლოს:

„ცხოვრება საჩუქარს არ იძლევა ყოველდღიურად. სიცოცხლე ისედაც საჩუქარია. ზეფირის ცნობილი ექსპერიმენტი რომ არის, ის ოცი წუთი ძალიან გადამწყვეტია ბავშვისთვის, რომ მას შეუძლია მოითმინოს. ეს არის ქცევის კონტროლის დასწავლა, ნებისყოფის გამომუშავება, რაც მას ძალიან დასჭირდება.“

„ბავშვი აღბეჭდავს დედისა და მამის ურთიერთობების მოდელს და ეს მოდელი ხდება მისთვის ერთადერთი, რაც იცის. შეიძლება ბევრი რამ ისწავლოს, მაგრამ ყველაზე უკეთ მაინც ეს იცის. მძაფრი ემოციის დროს ან დედასავით იქცევი, ან მამასავით. ერთ-ერთ ნარკოლოგს ჰკითხეს, როგორ აირჩია პროფესია. მას ძმა ჰყავდა ნარკომანი. მან უპასუხა, რომ მამა ჰყავდათ ნარკომანი. ერთმა აირჩია იგივე გამკლავების მექანიზმი, მეორემ ანტისცენარი. ​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ჩვენს ურთიერთობებს, სიტყვა-პასუხს. დედას რომ ეშინია ან მამას, შიშები მთლიანად ტრანსლირდება ბავშვზე,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ გადაცემაში „ქალების ნარატივი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ქალების ნარატივი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დასჯამდე არსებობს ძალიან ბევრი საშუალება, რომელმაც შეიძლება დასჯა თავიდან აგვაცილოს,“ - ფ...
​ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა მშობლობის მნიშვნელობისა და ბავშვის აღზრდისას დაშვებული მნიშვნელოვანი შეცდომების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, აღზრდა ბავშვისთვის სტრესული არ უნდა იყოს:„მშობლობა გახლავთ ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად