Baby Bag

„დედის გული მართლაც საგანგებო გულია, მამას არ აქვს ეს გული,“ - შალვა ამონაშვილი

„დედის გული მართლაც საგანგებო გულია, მამას არ აქვს ეს გული,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა დედის განსაკუთრებულ უნარებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედის გული შვილის გასაჭირს გრძნობს:

„დედის გული კიდევ რა არის? დედის გული მართლაც საგანგებო გულია. მამას არ აქვს ეს გული, მაგრამ მამას აქვს სიბრძნე. ​დედას წინათგრძნობა აქვს გულში, ამიტომ უნდა დაიცვას ბავშვი. ჩვენ ბავშვების დამცველები ვართ. უნდა დაიცვა ბავშვი, რომ ხიფათი არ მოუვიდეს. მნიშვნელოვანია, როგორ დაიცავ ბავშვს. შეიძლება იძულებით დაიცვა, შეიძლება ცხრაჯერ აუხსნა, ცრემლებით შეეხვეწო, დაანამუსო.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მშობლებმა შვილები ხიფათისგან უნდა დაიცვან:

„რასაკვირველია, ბავშვს ბევრი ხიფათი ელოდება, ძალიან ბევრი და თუ მამა არ დაიცავს, ვინ არის სხვა დამცველი?! დედის გულმა სულ უნდა იგრძნოს ბავშვის მოძრაობა. მე მშვენიერი რძალი მყავს თამრიკო. გული აქვს ასეთი: ექიმებმა ოპერაცია გაუკეთეს ჩემს შვილიშვილს და მაინც ავადაა. არავინ არ იცის რატომ. ექიმები იფიცებენ, რომ ყველაფერი კარგადაა. მარტო ერთმა დედამ იცის, რომ ოპერაცია სწორად არ შედგა. ექიმებს ხელახლა გააკეთებინა ოპერაცია. ტამპონი აღმოჩნდა შიგ ჩარჩენილი. განა დედა ოპერაციას ესწრებოდა?!“

​ხანდახან მკაცრად უნდა უთხრა ბავშვს: „შვილო, მე შენ ამას გიკრძალავ! გთხოვ, რომ ეს არ გააკეთო! დამიჯერე თუ შეიძლება.“ თუ გაქვთ სიყვარული, ბავშვი დაგიჯერებს. თუ არ გაქვთ სიყვარული, ბავშვი თავს დაგიქნევს, იმიტომ, რომ ეშინია. რატომ მიდის ქალი მეგობართან, რომ რაღაც უთხრას? იმიტომ, რომ შეიმსუბუქოს, რაც აწუხებს. მშვიდდები და შეიძლება ის ნაბიჯი არ გადადგა, რასაც გამწარებული გადადგამდი. რატომ არ გვანდობენ ბავშვები ბევრ რამეს? იმიტომ, რომ მე ჩემი პრინციპით მინდა ბავშვი გაიზარდოს, იმას კი თავისი გზა აქვს,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ბავშვთან ურთიერთობაში მეტი სიახლოვის დამყარება და შვილთან ხშირი საუბარი ურჩია:

„როდესაც ბავშვი სადმე მიგყავთ, ჩუმად არ ატაროთ ბავშვი ორი წლისა, ხუთი წლისა, შვიდი წლისა. მუჭებით არ ათრიოთ, აბა ჩქარა წამოდი, ჩქარა, ჩქარა. რაღაც ელაპარაკე. ბავშვი ლაპარაკში იზრდება. ლაპარაკში ხატები ჩნდება. ლაპარაკში წარმოდგენები აშენდება. ამის გარეშე აღზრდა არ მოხდება. გააგრძელე გუშინდელი ზღაპარი, უამბე შენს თავზე რაღაც. რაღაცაზე ილაპარაკეთ. ნუთუ დავმუნჯდით და სალაპარაკო არაფერი გვაქვს?! ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ!

ერთხელ პაატამ რაღაც აწყენინა დედას ცუდი სიტყვით. ჩემი მეუღლე მართლა ნაწყენი წავიდა, დაჯდა და ტიროდა. მე არ ჩავერიე ამ საქმეში. რომ ჩავრეულიყავი, ვეტყოდი: „როგორ არ გრცხვენია?! მიდი ახლა, ბოდიში მოუხადე!“ მოვახდევინებდი ბოდიშს, მაგრამ მე უკვე ვიცოდი, რომ აღზრდა არ შედგება ამით. როდესაც რამე ხდება ასეთი რთული, არ ეცადოთ, რომ ემოციის ფონზე იქვე გადაწყვიტოთ ამოცანა. გადადეთ ერთი კვირით, ათი დღით. მოიფიქრეთ, როგორ უნდა ამოხსნათ ეს ამოცანა. ბავშვის აღზრდა მრავალუცნობიანი ამოცანაა. ერთს კი ასწორებ, მაგრამ მეორე რომ ფუჭდება?! სულ ვფიქრობდი, რა ვქნა? რა ვქნა? აი, რა გავაკეთე. ერთ დღეს ვმუშაობდი, მოვიდა, მეხუთე კლასში იყო და რაღაცის გაკეთება უნდოდა. ვის უნდა ეს ყველაფერი-მეთქი? მასწავლებელს უნდაო. ვუთხარი, წამოდი, რაღაც მაქვს-მეთქი შენთან სალაპარაკო. რა გაქვს სათქმელიო? აქ არ შეიძლება თქმა, საიდუმლოა-მეთქი. გარეთ გავიპარეთ. ბაღისკენ ჩუმად წავედით. ხმას არ ვიღებდი. ეს ჩვენი წესი არ იყო. პაატა ჩაფიქრდა უკვე. დავსხედით ბაღში. მას ვუთხარი, ეს არის მამაკაცური საუბარი-მეთქი. რამდენი წლის ხარ-მეთქი? 12 წლისა გავხდიო. ეს მეფური ასაკია-მეთქი. რატომო? იმიტომ, რომ ერეკლე მეფე 12 წლისა აკურთხეს მეფედ, ჯარს გაუძღვა წინ-მეთქი. რაც უნდა გითხრა, ამას როგორც მეფე გამიგებ-მეთქი. რჩევა მინდა გკითხო-მეთქი. ერთ დროს გოგო შემიყვარდა ძალიან და ვუთხარი: ოღონდ ცოლად გამომყევი და შენს თავს არავის გავაბრაზებინებ-მეთქი არასდროს. დამთანხმდა და ცოლად გამომყვა-მეთქი. მე ეს პირობა მივეცი ჩემს საყვარელ ქალს, მაგრამ ამ ქალს უკვე აწყენინეს, ვინც აწყენინა ჩემი შვილია, რა ვქნა არ ვიცი და მირჩიე, რა გავაკეთო-მეთქი. დამსაჯეო, პაატამ მითხრა. მე ვუთხარი: დასჯა რომ მდომებოდა, დაგსჯიდი. აქამდე ერთი კაცი ვიყავი სახლში, არ დადგა დრო, რომ ორნი ვიყოთ-მეთქი? ეს იყო მამაკაცის საუბარი მამაკაცთან,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად