Baby Bag

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს,“- ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს,“- ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს მოუწოდა გადალახონ შინაგანი სტრესი იმის გამო, რომ შეიძლება ბავშვმა მათთან განშორებისას იტიროს. მისი თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ სამსახურში წასვლამდე მშობელი შვილს დაემშვიდობოს:

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ ეს შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს. თუნდაც განშორების დროს, მაგალითად, როდესაც დედა სამსახურში მიდის, ურჩევნია ბავშვის ყურადღება სხვა რამეზე გადაიტანოს, ან ბებიამ გაიყვანოს ბავშვი, ვიდრე დაემშვიდობოს. სინამდვილეში, პირიქით, როდესაც მშობელი რაღაც რიტუალს ასრულებს, რომ მე სამსახურში მივდივარ და ამ დროს გეხუტები, გემშვიდობები, ​ეს გაცილებით მშვიდი, ეფექტიანი და ბავშვისთვის სასარგებლოა, ვიდრე იმ მიზნით მისი მოტყუება, რომ სტრესი არ მიიღოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ბავშვებს, რომლესაც მშობლები სახლიდან ეპარებიან, მუდმივი შიში აქვთ იმისა, რომ დედა მოულოდნელად წავა სახლიდან:

„მშობლები ხშირად საუბრობენ: „როდესაც სახლში ვარ, სულ დამსდევს, დამყვება, მეკითხება: ხომ არ წახვალ?“ მას არ აქვს განცდა, რომ დედა შეიძლება იყოს სტაბილურად მასთან, ვინაიდან დედა მოულოდნელად მიდის. მთელი ​დღის განმავლობაში ბავშვს აქვს შფოთვა იმისა, რომ დედა არ გავიდეს მოულოდნელად სახლიდან. მნიშვნელოვანია, ბავშვს დავემშვიდობოთ, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ეს ჩვენთვისაც და ბავშვისთვისაც იყოს მატრავმირებელი, იტიროს და ამან გული აგვიჩუყოს.“

„ბავშვს ეცოდინება, რომ მხოლოდ ამ დამშვიდობების ხელის დაქნევით წყდება ჩვენს შორის ხანმოკლედ კავშირი. როდესაც დედა ბრუნდება, ის არის სრულად ჩემი,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო ბუაძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა?
რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ის ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ესაუბრა.​- ქალბატონო ნინო, როგორც ვიცით, მნიშვნელოვანია ბავ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად