Baby Bag

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

გასტროენტეროლოგმა მარიამ ღუღუნიშვილმა მუცლის ტკივილის თანმხლებ საგანგაშო სიმპტომებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ყოველთვის ვეუბნებით, მარტო ტკივილი არა, ტკივილს პლუს განგაშის ნიშნები, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს. ესენია: მუცლის ტკივილს დამატებული განავალში სისხლის არსებობა. როგორც ალისფერი განავალი, ასევე შავი განავალიც სისხლის შემცველობას გულისხმობს, ძლიერი და შეუპოვარი ღებინება, სისუსტე, მივარდნილობა, მაღალი ცხელება. მუცლის ტკივილს მარტო კუჭ-ნაწლავის პრობლემები არ იწვევს. შეიძლება ეს გამოიწვიოს საშარდე გზების ინფექციამაც, აგრეთვე პნევმონიმაც, როდესაც ანთება მიმდინარეობს ფილტვის ქვემო ნაწილებში. მწვავე მუცლის ტკივილის დროს ბევრი დიაგნოსტიკაა გასატარებელი.“

მარიამ ღუღუნაშვილმა ქრონიკული მუცლის ტკივილის გამომწვევი ხუთი ფუნქციონალური დაავადება დაასახელა:

„ქრონიკული მუცლის ტკივილის დროს, როდესაც ტკივილი არის 2-3 თვის ან მეტი ხანგრძლივობის, ეს ნაკლებად არის ორგანოდან წამოსული ტკივილი. ამ შემთხვევაში ჩვენ ტკივილს ვეძახით ფუნქციონალური მუცლის ტკივილის სინდრომებს. ეს სინდრომი ძირითადად 5 დაავადებას მოიცავს. მათ შორის ყველაზე გავრცელებულია ფუნქციონალური ყაბზობა. ამ შეკრულობას ორგანული მიზეზი არ აქვს. ამ შემთხვევაში კვირაში სამჯერ უნდა ტკიოდეს ბავშვს მუცელი. შემდეგი არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია, როდესაც ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილებში იგრძნობა. მშობელი ამბობს, რომ ბავშვი შეჭამს მცირე მოცულობის საჭმელს და მუცელი შებერილი აქვს, ეწყება ღებინება, გულისრევის შეგრძნება. როდესაც ყველა ორგანული მიზეზი გამოირიცხება, ვამბობთ, რომ ეს არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია.“

„შემდეგი არის ფუნქციონალური ტკივილი. ბავშვს ტკივილის მიზეზი არ აქვს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ის ტკივილს იგონებს და ეს მისი წარმოსახვაა. ბავშვი მგრძნობიარეა და იმაზე მეტად აღიქვამს ტკივილს, ვიდრე რეალურადაა. აგრეთვე უნდა აღვნიშნოთ მუცლის შაკიკი. ყველას ჰგონია, რომ შაკიკი მხოლოდ თავის ტკივილია. შაკიკის დროს მუცლის ტკივილი ძალიან მწვავეა, ვერცერთი გამაყუჩებელი ვერ უყუჩებს ბავშვს ტკივილს, აქვს სინათლისადმი გაღიზიანებადობა, ხმაური არ სიამოვნებს, აქვს გულისრევის შეგრძნება. ასეთი ციკლური ხასიათი აქვს ამას. ის გრძელდება რამოდენიმე საათიდან რამოდენიმე დღემდე და თავისით გადავა. ბოლო არის გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი. ეს არის მუცლის ტკივილი ან ფაღარათით, ან შეკრულობით, ან ამ ორის მონაცვლეობით. როდესაც ბავშვს ნაწლავთა მოქმედება აქვს, ტკივილი მაშინვე ქრება,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ღუღუნიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

რა შემთხვევაში წარმოადგენს ცხოველის ნაკბენი საფრთხეს? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს რაბიოლოგი მანანა პაპავა ესაუბრა. 

რა შემთხვევაში წარმოადგენს საფრთხეს ძაღლის ან კატის ნაკბენი (თუნდაც ნაკაწრი) ბავშვისთვის?

ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა. ძაღლის ან კატის ნაკბენი, განსაკუთრებით საშიშია თუ ცხოველი აუცრელია, იმყოფება სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან კონტაქტში და როდესაც ვერ ვაკვირდებით (არის მიუსაფარი).

ხშირად, როდესაც მშობლები მომმართავენ და ვიცი, რომ დაზიანება ცხოველის მიერ არის მიყენებული, მეუბნებიან რომ სახლის ძაღლმა ან კატამ უკბინა ბავშვს და თვლიან რომ აცრა არ სჭირდება. ძირითადად, აღმოჩნდება რომ ძაღლი არის ეზოში და აქვს კონტაქტი სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან. ეს ფაქტი გასათვალისწინებელია, ვინაიდან მშობლები ასეთ დროს არ მიმართავენ ექიმს, არ იღებენ რჩევებს და უშვებენ შეცდომას.

ასევე, ყურადღება უნდა მიექცეს ცხოველის მოვლის საკითხს. ხშირად, ოჯახს არ აქვს ცხოველის პასპორტი, რომელშიც ასახული უნდა იყოს ჩანაწერები ცოფზე ჩატარებულ იმუნიზაციაზე. აღნიშნულის არსებობა ექიმს დაეხმარება გამორიცხოს საფრთხეები.

- პირველ რიგში, რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა, საფრთხის თავიდან ასაცილებლად?

უპირველესად, რაც უნდა გააკეთონ მშობლებმა, ეს არის ნაკბენის, ნაკაწრის, ან დადორბლილი ჭრილობის ჩამობანვა გამდინარე წყლით და გასუფთავება სარეცხი საშუალებით - საპონით (ყველაზე კარგია, სარეცხის საპონი 72%-ანი), ამის შემდეგ, ანტისეპტიკური ხსნარები, წყალბადის ზეჟანგი, ბეტადინის ხსნარი და მიმართონ ქირურგ-რაბიოლოგს.

- უფრო რომ დაგვიკონკრეტოთ, თუ გაკაწრულ ადგილზე ცხოველის ნერწყვი მოხვდა ბავშვს, ასეთ დროს როგორ ვიქცევით?

როგორც უკვე აღვნიშნე, ეს ისეთივე საფრთხეს წარმოაგდენს, როგორსაც ნაკბენი, იმ შემთხვევაში, თუ გაკაწრული ნაწილი ღია, ანუ ახალ ჭრილობას წარმოადგენს, ხოლო თუ ეს უკვე ძველი ჭრილობაა, რა თქმა უნდა, საფრთხის შემცველი არ არის.

- აქვე მინდა გკითხოთ, შეიძლება თუ არა გართულება მოჰყვეს ლურსმნებით ან მსგავსი ნივთებით სხეულის ნაწილის დაზიანებას?

ნებისმიერი დაზიანება, რომელიც იწვევს კანის ზედაპირის მთლიანობის დარღვევას და განსაკუთრებით, ნაჩხვლეტი ჭრილობები, მათ შორის ლურსმანით მიყენებული, მიწით დაბინძურებული წარმოადგენს საფრთხეს, რადგან შეიძლება იყოს ტეტანუსის განვითარების მიზეზი. ბავშვები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ გეგმიური განრიგის მიხედვით აცრები, არ საჭიროებენ ტეტანუსის საწინააღმდეგო იმუნიზაციას. აუცილებელია მშობელმა მიმართოს ექიმსს, ვინაიდან ექიმი იღებს გადაწყვეტილებას თითოეულ პაციენტთან, ინდივიდუალურად, მრავალი ფაქტორების გათვალისწინებით.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად