Baby Bag

„თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია,“- ინფექციონისტი ალექსანდრე გოგინავა

„თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია,“- ინფექციონისტი ალექსანდრე გოგინავა

ინფექციონისტმა ალექსანდრე გოგინავამ კოვიდ 19-ის პანდემიის დასრულების შესაძლო თარიღი დაასახელა:

„ჩვენ გვახსოვს, იყო მოსაზრება, რომ ომიკრონმა შესაძლებელია დაასრულოს პანდემია. საკმაოდ რეალისტური სურათია ახალ ჩვენ თვალწინ, რომ იმ ქვეყნებში, სადაც ომიკრონის ტალღამ გადაიარა, მკვეთრად უმჯობესდება ვითარება. მათ შორის არის საქართველოც. შემიძლია ვთქვა, რომ ამ ეტაპზე ჩვენ ქვეყანაში, ევროპის რეგიონში არის სტაბილური ეპიდსიტუაცია. თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია და მეტ-ნაკლებად დავუბრუნდეთ ცხოვრების ჩვეულ წესს.“

„ეს რომ მოხდეს, ამისთვის რამოდენიმე ფაქტორია გასათვალისწინებელი. მნიშვნელოვანია, რომ მსოფლიოს მასშტაბით მოსახლეობის დიდი ნაწილი იყოს ვაქცინირებული. ეს ხელს უწყობს ახალი შტამების წარმოქმნის რისკების შემცირებას. დელტაკრონის ახალი შტამი შეიცავს როგორც დელტასთვის, ასევე ომიკრონისთვის დამახასიათებელ გენეტიკურ მასალას. იყო მოსაზრება, რომ მას ისეთივე აგრესიული მიმდინარეობა ახასიათებდა, როგორც დელტას და ისეთი სწრაფი გავრცელება, როგორიც ომიკრონს. არსებული კვლევებით, საბედნიეროდ უნდა ითქვას, რომ ის არ არის ისეთი სახიფათო, როგორც დელტა და ომიკრონი. ის რამოდენიმე კვირაა უკვე არსებობს და სულ რამოდენიმე ათეული შემთხვევაა დაფიქსირებული. ამიტომ, დელტაკრონი არ წარმოადგენს ისეთ მასშტაბურ საფრთხეს, როგორიც იყო ომიკრონი და დელტა,“- აღნიშნულ საკითხზე ალექსანდრე გოგინავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ შვილის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილის გადასატანად წიგნი დაწერა. თიკო ჩხეიძის თქმით, „აღსარება დედისა“ მშობლის შვილთან დიალოგია და მასში ყველაფერია ნათქვამი, რისი თქმაც დედას ტატასთვის სურდა:

„წიგნის წერის პროცესში ერთგვარი ურთიერთობა იყო ტატასთან. მე და ტატა ვსაუბრობდით და თან რაღაც იწერებოდა. წერის გამოცდილება არ მქონდა. რომ დაიწყო ეს დიალოგი, დამთავრდა იქ, სადაც დამთავრდა წიგნი. როდესაც კითხულობს მკითხველი, მეც იმავე ემოციებს განვიცდიდი, როგორ ემოციებშიც არის მკითხველი. რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, მე ეს დავწერე ამ წიგნში. მინდა სხვა დედამ, სხვა ადამიანმა წაიკითხოს და თვითონ გადაწყვიტოს შვილთან ასე სჯობს ურთიერთობა, თუ თვითონ როგორც ურთიერთობს ისე...

წიგნში არაფერი არ არის ფანტაზიით. ყველაფერი არის სიმართლე. ვიჯექი, ვფიქრობდი, როგორ იტყოდა ამას ტატა, მე რა პასუხს გავცემდი და მერე მართლა თვითონ მოდიოდა ყველაფერი. ცოცხალია წიგნი, როდესაც კითხულობ. წიგნში ტატას ნახატებია. ტატასთან სიახლოვეს ისედაც ყოველთვის ვგრძნობ.

არ ვიცი რჩევას რამდენად მივცემ სხვა მშობლებს ან რამდენად მიიღებს მსგავს სიტუაციაში ადამიანი, ძალიან რთულია... ღმერთთან ურთიერთობა არ უნდა დაკარგოს. ღმერთის სიყვარული არის ყველაზე ძლიერი, რაც შეიძლება ადამიანმა იგრძნოს და იმის ძალით მერე ყველაფერი შეძლოს. იყო რთული პერიოდები, იყო შედარებით მსუბუქი დღეები. ალბათ, ყველაზე დიდი როლი პატარებმა შეასრულეს, იმიტომ, რომ ახლა მათზე ვართ გადაწყობილები. წიგნის ბოლოში მათთვის მაქვს პატარა წერილი, რომელიც ვფიქრობ, ცხოვრებისეულ გზას უჩვენებს,“- თიკო ჩხეიძემ წიგნის შესახებ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად