Baby Bag

8 ნიშანი შეკრულობის დროს, რომელთა გამოჩენის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

8 ნიშანი შეკრულობის დროს, რომელთა გამოჩენის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ შეკრულობის დროს საყურადღებო სიმპტომების შესახებ ისაუბრა:

„მინდა გითხრათ იმ 8 ნიშნის შესახებ, რომელსაც უნდა მიაქციოთ ყურადღება მაშინ, თუ გაქვთ შეკრულობა. შეკრულობა საქართველოში ძალიან ხშირი მოვლენაა. როგორც წესი, ის აქვთ ხოლმე ქალებს, ბავშვებს და 65 წელზე მეტი ასაკის ადამიანებს. ის ყველაზე გავრცელებული კუჭ-ნაწლავის პრობლემაა. მინდა გითხრათ, 8 ნიშანი, რომელთა გამოჩენის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, შეკრულობა განსაკუთრებით საყურადღებოა მაშინ, როდესაც 50 წელს გადაცილებულ ადამიანს ის პირველად აწუხებს:

„თუ შენ გაქვს შეკრულობა და ამ შეკრულობას ასევე ახლავს სისხლიანი განავალი, ან განავალი არის მუქი ფერის, ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ ყველა შემთხვევაში უნდა მიმართო ექიმს. თუ ადამიანს შეკრულობა აქამდე არასდროს არ ჰქონია, ის არის 50 წელს ზევით და მას აწუხებს შეკრულობა, მაშინ მან უნდა მიმართოს ექიმს. შეიძლება აქ იყოს ონკოლოგიური პრობლემაც. როდესაც გაქვს შეკრულობა და ამ ყველაფერს თან ახლავს წონაში კლება, ღამით ოფლიანობა, აუცილებლად უნდა მიმართო ექიმს. თუ არის ოდნავ მაღალი ტემპერატურა და ასევე არის შეკრულობაც, უნდა მიმართო ექიმს. თუ ადამიანი არის ასაკოვანი და აქვს შეკრულობა, მან აუცილებლად უნდა ჩააბაროს სისხლის საერთო ანალიზი და ინახოს, ხომ არ აქვს მას დაქვეითებული ჰემოგლობინი და წითელი უჯრედების რაოდენობა. როდესაც არის შეკრულობა და მას ახლავს ანემია, დაუყოვნებლივ გაიქეცი კლინიკაში.“

„თუ მონელების შემდეგ მუცლის ტკივილი მაინც გაწუხებს, ეს იმას ნიშნავს, რომ უნდა მიმართო ექიმს, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ეს მუცლის ტკივილი ღამის საათებშიც გაღვიძებს. ექიმს უნდა მიმართოს იმ ადამიანმაც, რომელსაც აქვს შეკრულობა, სვამს საფაღარათო საშუალებებს, მაგრამ შედეგი არ აქვს. აქ შეიძლება იყოს ძალიან სერიოზული პრობლემა. თუ ადამიანს აქვს შეკრულობა და სანათესაოში ჰყავს ადამიანი, რომელსაც აქვს ნაწლავის ანთებითი დაავადება ან მსხვილი ნაწლავის სიმსივნე, მან უნდა მიმართოს ექიმს. ამ რვიდან საკმარისია რომელიმე ერთი არ გაითვალისწინო და დამიჯერე, სანანებელი გაგიხდება, რომ ეს ვიდეო არ ნახე. გახსოვდეს, ამ 8 ნიშანს გვერდი არასდროს აუარო,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად