Baby Bag

„ხშირად მოავადე ბავშვების მხოლოდ 10 პროცენტს აღენიშნება იმუნოდეფიციტი,“ - პედიატრი ნელი სიმონიშვილი

პედიატრმა ნელი სიმონიშვილმა ხშირად მოავადე ბავშვების შესახებ ისაუბრა და ის მიზეზები დაასახელა, რომელიც ბავშვებში ხშირ ავადობას იწვევს:

„რას ნიშნავს ხშირად მოავადე ბავშვი? ეს ნიშნავს ავადობის სიხშირეს წლის განმავლობაში. სიხშირესთან ერთად გასათვალისწინებელია დაავადების მიმდინარეობა, რამდენად გართულდა ის და საჭირო გახდა ანტიბიოტიკის ჩართვა მკურნალობაში. უხშირესი ასაკი, რომელიც მოგვმართავს ამ ჩივილით არის 5 წლამდე ასაკი, რადგან ამ ასაკში იზრდება უცებ კონტაქტები, ბავშვები მიდიან ბაღში და რესპირატორული ინფექციების სიხშირე მატულობს. სასკოლო ასაკში, განსაკუთრებით 10 წლის შემდეგ ინფექციების სიხშირე იკლებს.

ბავშვი, რომელიც არ დადის ბაღში, შესაძლებელია, წელიწადში მხოლოდ ერთხელ ან ორჯერ ავადობდეს. ბაღში ან ადრეულ სასკოლო პერიოდში ბავშვი შეიძლება 10-12-ჯერაც გახდეს ინფექციით ავად და ეს შეიძლება იყოს ნორმა. ამ ინფექციების უმრავლესობა ვირუსულია. გამოჯანმრთელებას საშუალოდ 8 დღე სჭირდება, სრულფასოვან გამოჯანმრთელებას კი 2 კვირაც შეიძლება დასჭირდეს. თუ ამას წელიწადზე გადავთვლით, წელიწადში 4-5-6 თვეც კი შეიძლება გამოგვივიდეს, რომ ბავშვი იყოს ავად. თუ ეს არის მსუბუქი მიმდინარეობა, არის ვირუსული ინფექციები, ბავშვს აღენიშნება ნორმალური ზრდა-განვითარება, მისი ლაბორატორიული მონაცემები არის ნორმაში, ამ ეპიზოდებს შორის ბავშვი არის სრულიად ჯანმრთელი, მაშინ აქ საგანგაშო არაფერი არ არის.

თუ პირიქით ხდება და ბავშვი ავად გამოიყურება, მისი ინფექციები რთულდება, ხშირად არის ანტიბიოტიკების ჩართვის საჭიროება, შესაძლებელია ბავშვი ქრონიკული დაავადებით იყოს ავად და მას მეტი ყურადღება და გამოკვლევა სჭირდება. შესაძლებელია, რომ იყოს იმუნოდეფიციტიც. ეს საკმაოდ მცირე პროცენტში გვხვდება. ხშირად მოავადე ბავშვების მხოლოდ 10 პროცენტს აღენიშნება იმუნოდეფიციტი, თუმცა მშობლებისგან ძალიან ხშირად ისმის კითხვა: ხომ არ აქვს ჩემს შვილს იმუნიტეტი დაქვეითებული? იმ 10 პროცენტთან, რომელშიც არის იმუნოდეფიციტი,  უფრო ღრმა კვლევები და სულ სხვა ტიპის მკურნალობაა საჭირო. იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები შეიძლება იყოს პირველადი და მეორადი. მეორადი იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები სხვადასხვა გარემო ფაქტორებით, მედიკამენტებით, დღენაკლულობით არის გამოწვეული. ხშირად მოავადე ბავშვების 30% არის ავად ალერგიული დაავადებებით. ძალიან ხშირად ბავშვებს აქვთ ალერგიული რინიტი და ხველა და ეს აღიქმება როგორც რესპირატორული ინფექცია. ალერგიული ბავშვების სასუნთქ გზებში ვირუსი და ბაქტერია ადვილად აღწევს. მწეველების ოჯახში გაზრდილი ბავშვებიც დიდი რისკის ჯგუფია,“- მოცემულ საკითხზე ნელი სიმონიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება... შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა მის გადარჩენას,“- პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის ამბავი

„ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება... შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა მის გადარჩენას,“- პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის ამბავი

პედიატრმა მაია ჩხაიძემ „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის შესახებ ისაუბრა:

„პაციენტი სხვა კლინიკან ჩვენს კლინიკაში შემოვიდა. ის ჩვენთან მდგომარეობის დამძიმების გამო გადმოიყვანეს. შემოსვლისთანავე მისი მდგომარეობა იყო ძალიან მძიმე. შემოსვლიდან მეორე დღეს მას ესაჭიროებოდა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანა. ეს შემთხვევა გარჩეული იქნა ექსპერტთა საბჭოს ბორდის სხდომაზე. მკურნალობის ტაქტიკაზე ერთად შევჯერდით. ბორდი აქტიურად იყო ჩართული პაციენტის მკურნალობის პროცესში.

ნიკოლოზს დასჭირდა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანა. მისი 3-თვიანი მართვა კლინიკაში იყო უმძიმესი და ეს პაციენტი ძალიან ემოციურია ჩემთვის.მას ძალიან დამძიმებული მდგომარეობა ჰქონდა. ყველანაირი გართულება, რაც კი ახლავს კორონავირუსულ ინფექციას იყო გამოვლენილი. ორივე ფილტვში დრენაჟები იყო ჩადგმული, იყო ბაქტერიული ინფექციაც. ამ ბავშვთან ერთად ერთდროულად მოხდა ისე, რომ სამი უმძიმესი პაციენტი გვყავდა. ძალიან დიდი როლი ითამაშა ექსპერტთა საბჭომ და კოლეგების გვერდში დგომამ. მისი მკურნალი ექიმები რეანიმაციაში იყვნენ მეგი გიორბელიძე და ნინო უმიკაშვილი. ამ ბავშვის სიცოცხლე სიკვდილს გამოვგლიჯეთ და ძალიან დიდი გამარჯვება იყო ჩვენი გუნდისთვის მისი სიცოცხლე."

პატარა ნიკოლოზის ავადობის მძიმე დღეები ბავშვის დედამაც გაიხსენა:

„რომ მოვედით, პირველ ღამეს თითქოს სტაბილურად იყო, მაგრამ გაუარესდა ბავშვის მდგომარეობა. ფიტლვები დაზიანებული ჰქონდა. ერთი ფილტვი საერთოდ გაეთიშა. მეორე ფილტვი 70 %-ით არსებობდა და ბევრი ჰაერი იყო ფილტვში, იყო რისკი, რომ ფილტვი გამსკდარიყო. ბავშვის გადარჩენის შანსი არ იყო. იყო ისეთი მომენტები, რომ ფატალურ შედეგსაც ველოდებოდით. ექიმებმა იმის უფლება მომცეს, რომ ყოველდღიურად ნახევარი საათით ამოვსულიყავი რეანიმაციაში და მენახა ბავშვი. ეს იყო რაღაც საშინელება, როდესაც უყურებ სხეულს, რომელიც ცივია და გაყინულია და სიცოცხლის კვალი არ ჩანს. ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება, უფრო სწორად მესამედ. რომ დაიბადა, მაშინაც პრობლემა ჰქონდა დაბადების დროსაც. შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა ნიკოლოზის გადარჩენას, ეს იყო რაღაც სასწაული.“

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

წაიკითხეთ სრულად