Baby Bag

„ის, რაც საქართველოში დატრიალდა ნოემბერსა და დეკემბერში, ასეთი ძლიერი ტალღა წესით აღარ უნდა იყოს,“ - მაია ბუწაშვილი

„ის, რაც საქართველოში დატრიალდა ნოემბერსა და დეკემბერში, ასეთი ძლიერი ტალღა წესით აღარ უნდა იყოს,“ - მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა მოსახლეობაში ვაქცინაციისადმი მზაობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ვაქცინასთან დაკავშირებით შეთქმულების თეორიები აქტიურად ვრცელდება:

„ალბათ, მოსახლეობის ნახევარი აპირებს ვაქცინის გაკეთებას. არ დაგვავიწყდეს ის ნაწილიც, რომელმაც უკვე გადაიტანა კოვიდი. ​ეს ადამია​ნები პირველი რიგის ასაცრელთა კონტიგენტში არ მოხვდებიან და არც არის ამის აუცილებლობა. ადამიანებს სულ ეჩვენებათ, რომ რაღაცას უმალავენ. ბევრი შეთქმულების თეორია ტრიალებს. თუ ზუსტად ავუხსნით, რა ვიცით, რა არ ვიცით, სასწორი რომელ მხარეს იხრება. ზოგიერთი ჯგუფისთვის ეს სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხია. ესეთი აქცენტები ძალიან მკაფიოდ, გამჭვირვალედ უნდა გაკეთდეს, რომ ადამიანებმა შეძლონ თავიანთი არჩევანის სწორად გაკეთება.“

მაია ბუწაშვილის თქმით, კორონავირუსით რეინფიცირების შემთხვევები ძალიან იშვიათია:

„კორონავირუსზე ილუზია, რომ სრულად მყარ იმუნიტეტს იძლევა არ გვაქვს. 7-8 თვე არის კვლევების ვადები, რა ხანგრძლივობით არსებობს ინფორმაცია. უკვე ერთ წელზე მეტი გავიდა. ფაქტი ის არის, რომ რეინფექციები ძალიან ხშირი მაინც არ არის. მხოლოდ იმიტომ, რომ ხელახლა იყო სიმპტომები და ტესტიც ხელახლა დადებითია, ეს არ ნიშნავს რეინფიცირებას. ნამდვილად დადასტურებული რეინფიცირების მხოლოდ რამდენიმე ათეული შემთხვევაა დადასტურებული. რაც ჯერ ვიცით, შეიძლება იყოს უფრო მსუბუქი და უფრო მძიმე შემთხვევებიც.“

მაია ბუწაშვილმა აღნიშნა, რომ ის, რაც საქართველოში ნოემბერ-დეკემბერში მოხდა, სავარაუდოდ, არ განმეორდება:

„ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ​ის, რაც საქართველოში დატრიალდა ნოემბერსა და დეკემბერში, იმედი გაქვს, რომ არ უნდა განმეორდეს, თუნდაც იმიტომ, მოსახლეობის მინიმუმ მეხუთედი მაინც ანტისხეულებს ატარებს. რაღაც წრეში ერთ ადამიანს მაინც თუ აქვს ანტისხეულები, იმაზე მაინც წყდება გადაცემა და ის აღარ ხდება წყარო. ასეთი ძლიერი ტალღა წესით აღარ უნდა იყოს, ამის იმედი გვაქვს.“

„სავარაუდოდ ეს პანდემია ყველაზე გრძელი იქნება. იმის საფუძველი, რომ დასასრული ძალიან სწრაფად გამოცხადდება ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ, არ ჩანს.​ ჯერჯერობით პროგნოზირებაც კი არ შეგვიძლია, რომ დარჩა მაგალითად, ​თვეები,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ბუწაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„აშკარაა, რომ პანდემია უკან იხევს“ - ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი საქართველოსა და მსოფლიოში არსებული ეპიდსიტუაციის შესახებ სოციალურ ქსელში საკუთარ მოსაზრებას წერს. გთავაზობთ მის პოსტს: 1. სკოლების გახსნიდან პრინციპში...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად