Baby Bag

„ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად,“ - მაია ბუწაშვილი

„ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ  ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად,“ - მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა კოვიდის წინააღმდეგ ბუნებრივი იმუნიტეტის ეფექტიანობისა და ვაქცინაციის აუცილებლობის შესახებ ისაუბრა:

„რა თქმა უნდა, ​ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად. ბუნებრივი იმუნიტეტი და ვაქცინა ერთად არის საუკეთესო დაცვა და რისკების შემცირების გარანტირებული მეთოდი. ზოგიერთი კვლევა ამბობს, რომ კოვიდ გადატანილებისთვის მეორე აცრას აზრი არ აქვს და ერთი შეიძლება იყოს საკმარისი. ევროპის მთელი რიგი ქვეყნები კოვიდ გადატანილ მოზრდილებს მოერეჯერ არ ცრიან. ის, რომ კოვიდ გადატანილმა აღარ აიცრას, დღის წესრიგში საერთოდ არ დგას.“

მაია ბუწაშვილის თქმით, პირველი დოზის გაკეთების შემდეგ ვაქცინები საშუალოდ 30%-ით გვიცავს:

„ვაქცინის პირველი დოზის შემდეგ საშუალოდ 30%-ია დაცვა. მეორე დოზიდან ორი კვირის შემდეგ დაცვა აღწევს იმ მაქსიმუმს, რაც ამ ვაქცინისთვის არის შესაბამისი. ვისაც არ აქვს ანტისხეულები, ეს ავტომატურად არ ნიშნავს, რომ მათ იმუნიტეტი არ აქვთ.“

„რეინფიცირების შემთხვევაში უფრო მსუბუქად უნდა მიდიოდეს დაავადება, მაგრამ ზოგჯერ ეს კანონზომიერება ირღვევა. რეინფექციის დროს პირიქით, უფრო მძიმედ გამოხატული შემთხვევებიც ყოფილა. კოვიდ გადატანილს აცრა როდესაც ემატება, ის ორ-ნახევარჯერ მეტად დაცული ხდება. კოვიდის გადატანიდან ერთ თვეში ადამიანს შეუძლია აიცრას. ჩვენთან ადამიანებს, რომლებსაც ქრონიკული დაავადებები აქვთ, უფრო მეტად რატომღაც აქვთ ფაიზერის ვაქცინის შიში. პირველი სამი დღის განმავლობაში ვიზუალურად ფაიზერის ვაქცინას შეიძლება მეტად ჰქონდეს გამოხატული გვერდითი მოვლენები. ამის ნუ შეეშინდებათ. ​ფაიზერის ვაქცინის პრობლემა ის არის, რომ რამდენიმე თვის შემდეგ შედარებით მკვეთრად შემცირდა იმუნიტეტი და დასჭირდა ბუსტერი, რაც აჩვენა ზოგიერთი ქვეყნის მაგალითმა,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ბუწაშვილმა „რადიო თავისუფლების“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„რადიო თავისუფლება“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

რამდენიმე მარტივი ჭეშმარიტება, რომელიც, სამწუხაროდ, არ აღმოჩნდა მარტივი და ბევრჯერ გამეორე...
რამდენიმე მარტივი ჭეშმარიტება, რომელიც, სამწუხაროდ, არ აღმოჩნდა მარტივი და ბევრჯერ გამეორებას საჭიროებს - აღნიშნული სათაურით აქვეყნებს პოსტს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი, რომელსაც ​MomsEdu.ge&nbs...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად