Baby Bag

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის?

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის?

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის? - ამ საკითხზე ექიმმა ნუტრიციოლოგმა, პროფესორმა მარი მალაზონიამ ისაუბრა:

„თავის ტვინის ჯანმრთელობა მუცლად ყოფნის პერიოდიდან ყალიბდება. მაგრამ თუ ჯამში იმ 1000 დღეს წარმოვიდგენთ და ბავშვის სიცოცხლის პირველ სამ წელს წარმოვიდგენთ, აქ შემოდის რამდენიმე ძირითადი კომპონენტი. ესენია: B ჯგუფის ვიტამინები, განსაკუთრებით გამოყვეს: B 6 ვიტამინი, B 12 ვიტამინი, ფოლიუმის მჟავა, ანუ B 9 ვიტამინი და მისი მარილები, ფოლატები. არანაკლებ მნიშვნელოვანია D ვიტამინის შემცველობა საკვებ რაციონში. მე ხაზგასმით ვამბობ - ვსაუბრობთ საკვებზე და არა დანამატებზე.
გაითვალისწინეთ, აუცილებელი ცხიმოვანი მჟავების, ომეგა 3-ის როლი ბავშვის ტვინის ფორმირებაში. არ დაგავიწყდეთ ისეთი მინერალები, როგორებიცაა: რკინა, თუთია, იოდი და აგრეთვე ნივთიერება, რომელსაც ჰქვია ქოლინი.

​ეს ყველაფერი წარმოვიდგინოთ და ვთარგმნოთ საკვების ენაზე. მაგალითად, ბავშვის განვითარებისათვის, ორგანიზმის შენებისა და მისი ტვინის ჩამოყალიბებისათვის, ნებისმიერი ფუნქციის განხორციელებისათვის ჩვენ გვჭირდება ცილა. ამიტომ ბავშვის ორგანიზმი სისტემატურად უნდა შევაფასოთ კრიტიკულად, იღებს თუ არა, საკმარისი რაოდენობით ცილას. ჩემი ნათქვამი ავტომატურად გულისხმობს იმას, რომ ბავშვი მხოლოდ ხორცით ვკვებოთ? - არავითარ შემთხვევაში. ჯერ ერთი, თავად ცილოვანი, ცხოველური წარმოშობის პროდუქტები მრავალფეროვნებით უნდა გამოვიყენოთ და თევზის ჩართულობა უმნიშვნელოვანესია.

​ცხადია, სიცოცხლის პირველ დღეებში არ ხდება ეს. პირველი საკვები, დამატებით რომელიც შედის 6 თვის შემდეგ, ეს უნდა იყოს - ბოსტნეული. მაგრამ, როგორც კი დავიწყებთ სხვა პროდუქტების შეტანას, ერთ-ერთი პირველი უნდა შევიტანოთ თევზი, ცხადია, ალერგიული რისკის შეფასებით, რადგან თევზი და ზღვის პროდუქტები შედის ალერგიული პროდუქტების ჩამონათვალში. თუ თქვენ დაიწყებთ ზღვის, ოკეანის თევზის ჩართვას, რა თქმა უნდა, პატარა ბავშვს შეიძლება არ ჰქონდეს კრიტიკული დამოკიდებულება, მაგრამ 3 წლამდე ასაკის ბავშვებს აქვთ - სუნი არ მოსწონთ, გემო არ მოსწონთ. ამიტომ გამოიყენეთ მდინარის თევზი, რომელსაც ნაკლებად აქვს ხოლმე ასეთი სპეციფიკური მახასიათებლები.

​რაც შეეხება ყველა დანარჩენ შემთხვევაში, უნდა გაითვალისწინოთ ცხოველური წარმოშობის პროდუქტებთან ერთად მცენარეული წარმოშობის პროდუქტები. მე უსამართლოდ მივიწყებულ ლობიოს გავიხსენებ და ლობიოსთან ერთად ყველა იმ პარკოსანს, რომელიც საქართველოში ხარობს და ხელმისაწვდომია ჩვენი საზოგადოებისათვის. მაგალითად, ისპანახი, რომელიც ჩვენში მხოლოდ ხემსად განიხილება, უნდა განვიხილოთ, როგორც ცილის, ასევე რკინის წყაროდაც. ამიტომ თუ მარცვლეულთან, ბურღულეულთან, პარკოსნებთან და ბოსტნეულთან ერთად ჩვენ გავითვალისწინებთ სწორი ცხიმების გამოყენებას, მაშინ მცენარეული და ცხოველური ცილის კომბინაცია ბავშვს იმ აუცილებელ ამინომჟავებს, რომლებიც მის ტვინს სჭირდება.
ქოლინზე მინდა მოგახსენოთ, მისი ბუნებრივი წყარო არის, მაგალითად, კვერცხი. ერთ-ერთი ყველაზე მდიდარი პროდუქტი დედამიწაზე. ქოლინი თევზშიც გარკვეული რაოდენობით არის, ხორცშიც, მაგრამ როდესაც ვლაპარაკობთ კვერცხზე, მინდა გაგიზიაროთ სიახლე, რომელიც უმნიშვნელოვანესი კვლევის შედეგად დადგინდა. ეს არის კავშირი ბავშვის მიერ კვერცხის აუტანლობასა, კვერცხის მიმართ ალერგიასა და მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობას შორის. აღმოჩნდა, რომ ნაწლავის კონკრეტული ტიპი და ნაწლავის მდგომარეობა განსაზღვრავს, ბავშვს ექნება თუ არა კვერცხზე რეაქცია და დამხმარედ რა შეიძლება, რომ გამოვიყენოთ? - მცენარეული ბოჭკო. ანუ მცენარეული ბოჭკო შეიძლება აღმოჩნეს ის მარტივი ბუნებრივი წამალი, რომელსაც გამოვიყენებთ ნაწლავის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, ჩვენი მეგობარი ბაქტერიების კეთილგანწყობის მოსაპოვებლად და შემდეგ უკვე იმ პროცესების გადასალახად, რომელიც იწვევს ალერგიას და აუტანლობას.

რაც შეეხება იოდს, ჩვენს საზოგადოებაში ხშირად არის საუბარი იმაზე, რომ იოდიან მარილს ვიყენებთ და საკმარისია. დიახ, ჩვენ ვრჩებით იოდდეფიციტის ზონად, რადგან ჩვენ აქ ვცხოვრობთ ისტორიულად და ჩვენი ნიადაგი და წყალი რჩება ღარიბი იოდით, ეს იმას ნიშნავს, რომ გვჭირდება აუცილებლად საკვებ რაციონში ისეთ პროდუქტებზე ყურადღების გამახვილება, რომლებშიც ბუნებრივად შეიძლება იყოს იოდი. ზღვის პროდუქტები ამ მხრივ არის ძალიან კარგი არჩევანი. ძნელია ბავშვებს შევაყვაროთ, გეთანხმებით, და მით უფრო ძნელია, ჯიბით გავწვდეთ ყოველდღიურად მათ მოხმარებას, მაგრამ შეგვიძლია, ისეთი კომბინაცია, მაგალითად, ხორცის მცირე ნაჭერი თუ არ გვაქვს, ლობიო ან ისპანახი სალათში გამოვიყენოთ. ცალკეც შეგვიძლია გამოვიყენოთ, მაგალითად, რძის ნაწარმი, რომელიც ასევე მდიდარია გარკევული რაოდენობით ქოლინით და იმ ვიტამინებით, რომლებიც მე მოგახსენეთ“, - აღნიშნა მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“.

წყარო: „პირადი ექიმი - მარი ​მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რე​ცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად