Baby Bag

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

საზოგადოებაში გავრცელებული თვალსაზრისის თანახმად, მდიდარი ადამიანები შვილებს საყვარელი სათამაშოებითა და მხიარული თავგადასავლებით ძალიან ანებივრებენ, ღარიბ მშობლებს კი ამის შესაძლებლობა არ აქვთ. ბევრი ზღაპარი და კინოფილმი გვიჩვენებს, როგორ ფუფუნებაში ცხოვრობენ მდიდარი ბავშვები, მაშინ როდესაც ღარიბი ოჯახები მთელი ცხოვრების მანძილზე იტანჯებიან. სწორედ ამიტომ, ადამიანები ფიქრობენ, რომ მდიდარი ოჯახის შვილები უფრო ბედნიერები არიან, ვიდრე ღარიბი მშობლების ბავშვები, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება.

მდიდარ და ღარიბ ოჯახში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ. არაერთხელ გვსმენია, როგორ მსხვერპლზე მიდიან ღარიბი მშობლები, რათა შვილებს კომფორტი შეუქმნან. მამები დამატებით სამუშაოზე თანხმდებიან, რათა ბავშვებს ძვირადღირებული სათამაშო უყიდონ.

მდიდარ ოჯახში მცხოვრები ბავშვები ყოველთვის ვერ იღებენ იმას, რაც სურთ. ბევრი შეძლებული მამა შვილს აიძულებს საკუთარ თავზე თავად იზრუნოს, იმუშაოს და ფული ასე გამოიმუშაოს. მდიდარი მშობლები ცდილობენ შვილებს ძვირადღირებული სათამაშოები არ აჩუქონ, რათა მათ შრომის ფასი ისწავლონ. ბავშვის ბედნიერებას არა მშობლების მატერიალური მდგომარეობა, არამედ შვილისადმი მათი დამოკიდებულება განსაზღვრავს.

მდიდარი მშობლების ყოლა და ბევრი ფულის ქონა ბედნიერების წინაპირობა ნამდვილად არ არის. როგორც წესი, ღარიბ მშობლებს შვილებთან მეტი სიახლოვე აქვთ. ბავშვები მათგან ყველაზე მთავარ საჩუქარს - სიყვარულს იღებენ, რაც მდიდარი ოჯახის შვილებს ხშირად აკლიათ. მდიდარი მშობლები, როგორც წესი, ძალიან დაკავებულები არიან. ისინი ცდილობენ, რაც შეიძლება მეტი გამოიმუშაონ და საკუთარი შემოსავალი გაზარდონ. ხშირად მდიდარი მშობლები შვილისადმი ხელგაშლილობას ავლენენ და მას ყველაფერს აძლევენ, რასაც მოისურვებს. ამ შემთხვევაში მდიდარი ბავშვები ნაწილობრივ ბედნიერები არიან. მათ ყველაფერი აქვთ, მაგრამ ურთიერთობები ძალიან აკლიათ. ფინანსური კეთილდღეობის მიუხედავად, მათ არ იციან მეგობრობის ფასი, რაც უდიდესი დანაკლისია.

მდიდარი მშობლები, რომლებიც შვილებს ძალიან ანებივრებენ და მათთვის ძვირფას სათამაშოებს ყიდულობენ, ბავშვს ბედნიერებაზე ყალბ წარმოდგენას უქმნიან. ზრდასრულ ასაკში მათი შვილი აუცილებლად გააცნობიერებს, რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი, ამასთან მას არ ეცოდინება, რა უნდა გააკეთოს ბედნიერების მოსაპოვებლად.

მდიდარი ოჯახის შვილები ღარიბ ბავშვებთან შედარებით ბედნიერები ნამდვილად არ არიან. ბედნიერება ღარიბებსა და მდიდრებს თანაბრად შეუძლიათ, რადგან ის ფულის ქონა-არქონაზე საერთოდ არ არის დამოკიდებული.

მომზადებულია ​streetdirectory.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ცალმხრივი სიყვარული ცოდვა არ არის" - მამა საბა ჭიკაიძე

,,ცალმხრივი სიყვარული ცოდვა არ არის" - მამა საბა ჭიკაიძე

არის თუ არა ცოდვა ცალმხრივი სიყვარული და რით განსხვავდება უსაფუძვლო ეჭვიანობა საფუძვლიანი ეჭვიანობისგან - ამის შესახებ მამა საბა ჭიკაიძე ​საუბრობს.

,,ცალმხრივი სიყვარული ცოდვა არ არის. უბრალოდ, ასეთ დროს თვითონ ეს ადამიანია ცოდო, რადგან ვერ იღებს საპასუხოდ იმავეს თავისი სიყვარულის ობიექტისგან. შენ შეგიძლია, გიყვარდეს ნებისმიერი ადამიანი. ცალმხრივი სიყვარულიც კი აკეთილშობილებს ადამიანს შინაგანად. თუმცა, ნებისმიერი ადამიანისთვის, რომელსაც უყვარს, ყოველთვის სასურველია, რომ საპასუხო გრძნობასაც იღებდეს. 

რაც შეეხება ეჭვიანობას - ერთმანეთისგან კარგად უნდა გავმიჯნოთ საფუძვლიანი და უსაფუძვლო ეჭვიანობა. უსაფუძვლო ეჭვიანობა სიყვარული არ არის, ის გამომდინარეობს საკუთარი არასრულფასოვნების შეგრძნებიდან - როდესაც ადამიანი საკუთარ თავს არ მიიჩნევს საკმარისად ლამაზად, ნიჭიერად, საკუთარი მეუღლის შესაფერისად, ასეთ შემთხვევაში ეწყებათ ხოლმე უსაფუძვლო ეჭვიანობა. ხანდახან ხდება ხოლმე, რომ თავიდან ეს ასე არ არის, მაგრამ დროთა განმავლობაში უკვე იწყება უსაფუძვლო ეჭვიანობა. ანუ, რაღაც გარემოებების გამო, უქვეითდება ერთ-ერთს თვითშეფასება (სამწუხაროდ, ხშირად ამის მიზეზია, რომ თვითონ მეუღლე აყენებს სიტყვიერ შეურაცხყოფას და ა.შ), შესაბამისად, ეწყება ეჭვიანობების გამოვლინებები. ეს არის პათოლოგიები, რომლებსაც აუცილებლად სჭირდება მკურნალობა - საუკეთესო შემთხვევაში, ამ ადამიანმა უნდა მიმართოს მოძღვარს, მაგრამ თუკი მოძღვარი არ ჰყავს, მან აუცილებლად უნდა მიმართოს ფსიქოლოგს მაინც ან ვინმე ჭკვიან ადამიანს.

რაც შეეხება საფუძლიან ეჭვიანობას - როდესაც ეჭვიანობა საფუძვლიანია, ამას უკვე ეჭვიანობაც აღარ ჰქვია. ეჭვი როდის არის საფუძვლიანი? როდესაც ის დაგიდასტურდება. გონივრული ეჭვის შემთხვევაში, ადამიანმა უნდა გაარკვიოს - იქნებ, ცდება კიდეც. ასეთ დროს ადამიანმა კი არ უნდა დაიწყოს ურთიერთობის დანგრევა, არამედ, ძალიან დიდი სიფრთხილით, ნელ-ნელა უნდა დაიწყოს სიტუაციის გარკვევა. თუ დადასტურდა ფაქტი, მაშინ ის, რომ მეუღლემ მას უღალატა, არ ნიშნავს, რომ მანაც მსგავსი სამაგიერო უნდა გადაუხადოს ან შეუფერებლად მოიქცეს - ეს უკვე მის პირად ღირსებას შეურაცხყოფს და ღვთის წინაშე  არც ის იქნება მართალი", - აღნიშნავს მამა საბა ჭიაკიძე.

წაიკითხეთ სრულად