Baby Bag

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

საზოგადოებაში გავრცელებული თვალსაზრისის თანახმად, მდიდარი ადამიანები შვილებს საყვარელი სათამაშოებითა და მხიარული თავგადასავლებით ძალიან ანებივრებენ, ღარიბ მშობლებს კი ამის შესაძლებლობა არ აქვთ. ბევრი ზღაპარი და კინოფილმი გვიჩვენებს, როგორ ფუფუნებაში ცხოვრობენ მდიდარი ბავშვები, მაშინ როდესაც ღარიბი ოჯახები მთელი ცხოვრების მანძილზე იტანჯებიან. სწორედ ამიტომ, ადამიანები ფიქრობენ, რომ მდიდარი ოჯახის შვილები უფრო ბედნიერები არიან, ვიდრე ღარიბი მშობლების ბავშვები, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება.

მდიდარ და ღარიბ ოჯახში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ. არაერთხელ გვსმენია, როგორ მსხვერპლზე მიდიან ღარიბი მშობლები, რათა შვილებს კომფორტი შეუქმნან. მამები დამატებით სამუშაოზე თანხმდებიან, რათა ბავშვებს ძვირადღირებული სათამაშო უყიდონ.

მდიდარ ოჯახში მცხოვრები ბავშვები ყოველთვის ვერ იღებენ იმას, რაც სურთ. ბევრი შეძლებული მამა შვილს აიძულებს საკუთარ თავზე თავად იზრუნოს, იმუშაოს და ფული ასე გამოიმუშაოს. მდიდარი მშობლები ცდილობენ შვილებს ძვირადღირებული სათამაშოები არ აჩუქონ, რათა მათ შრომის ფასი ისწავლონ. ბავშვის ბედნიერებას არა მშობლების მატერიალური მდგომარეობა, არამედ შვილისადმი მათი დამოკიდებულება განსაზღვრავს.

მდიდარი მშობლების ყოლა და ბევრი ფულის ქონა ბედნიერების წინაპირობა ნამდვილად არ არის. როგორც წესი, ღარიბ მშობლებს შვილებთან მეტი სიახლოვე აქვთ. ბავშვები მათგან ყველაზე მთავარ საჩუქარს - სიყვარულს იღებენ, რაც მდიდარი ოჯახის შვილებს ხშირად აკლიათ. მდიდარი მშობლები, როგორც წესი, ძალიან დაკავებულები არიან. ისინი ცდილობენ, რაც შეიძლება მეტი გამოიმუშაონ და საკუთარი შემოსავალი გაზარდონ. ხშირად მდიდარი მშობლები შვილისადმი ხელგაშლილობას ავლენენ და მას ყველაფერს აძლევენ, რასაც მოისურვებს. ამ შემთხვევაში მდიდარი ბავშვები ნაწილობრივ ბედნიერები არიან. მათ ყველაფერი აქვთ, მაგრამ ურთიერთობები ძალიან აკლიათ. ფინანსური კეთილდღეობის მიუხედავად, მათ არ იციან მეგობრობის ფასი, რაც უდიდესი დანაკლისია.

მდიდარი მშობლები, რომლებიც შვილებს ძალიან ანებივრებენ და მათთვის ძვირფას სათამაშოებს ყიდულობენ, ბავშვს ბედნიერებაზე ყალბ წარმოდგენას უქმნიან. ზრდასრულ ასაკში მათი შვილი აუცილებლად გააცნობიერებს, რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი, ამასთან მას არ ეცოდინება, რა უნდა გააკეთოს ბედნიერების მოსაპოვებლად.

მდიდარი ოჯახის შვილები ღარიბ ბავშვებთან შედარებით ბედნიერები ნამდვილად არ არიან. ბედნიერება ღარიბებსა და მდიდრებს თანაბრად შეუძლიათ, რადგან ის ფულის ქონა-არქონაზე საერთოდ არ არის დამოკიდებული.

მომზადებულია ​streetdirectory.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სიტყვებზე მეტად სხეულის ენას ენდობა, მან იცის, რომ სიტყვებით ადამიანები ტყუიან,“ - ტრენერი ია ბერსენაძე

ტრენერი ია ბერსენაძე გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებთან კომუნიკაციისას სხეულის ენის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ბავშვები სიტყვებს ნაკლებად ენდობიან:

„ბავშვმა იცის, რომ სიტყვებით ადამიანები ტყუიან. ის ამას შესწრებია. შეუძლებელია, რომ მას ეს არ გამოეცადა. ჩვენ ვეუბნებით ბავშვებს: „ეს არ უთხრა მეზობელს,“ ან „ლია დეიდა რომ მოვა, ამას ნუ ეტყვი.“ შეიძლება ჩვენ ამას ძალიან კეთილი მიზნებით ვეუბნებით ბავშვს, მაგრამ ეს მისთვის ინფორმაციაა. მან უკვე იცის, რომ სიტყვები ტყუიან, ამიტომ ის სხეულის ენას უყურებს, როგორც ძალიან გულწრფელ არხს. ითქმის, რომ სხეულის ენა არასდროს ტყუის, ის ძალიან გულწრფელია. გაგიკვირდებათ, მაგრამ ყველაზე გულწრფელია ფეხები. პოკერის მოთამაშემ ძალიან კარგად იცის, როგორ მართოს სახე და თვალი, მაგრამ თუ მაგიდის ქვეშ მის ფეხებს დავინახავთ, მაშინვე მივხვდებით, ტყუის თუ არა.“

ია ბერსენაძის თქმით, სხეულის ენა მეტყველებამდე არსებობდა, რის გამოც მისი ძალა საკმაოდ დიდია:

„ბავშვი სიტყვებზე მეტად სხეულის ენას ენდობა. თუ სხეულის ენა და სიტყვები ერთმანეთს არ ემთხვევა, მას გაორება აქვს. ის ინფორმაციას ფილტრის ქვეშ ატარებს. მეტყველებამდე არსებობდა სხეულის ენა. თუ თქვენ მე გაბრაზებული სახით მიყურებთ, მაშინაც კი, როდესაც მეუბნებით, რომ კმაყოფილი ხართ ჩემი ქცევით, ჩემთვის თქვენი შეჭმუხნული სახე უფრო მეტს მეტყველებს, ვიდრე სიტყვები. ამიტომ თქვენს სიტყვებს ეჭვქვეშ ვაყენებ.“

ია ბერსენაძის მტკიცებით, ბავშვების ნდობის მოსაპოვებლად აუცილებელია, რომ მშობელი გულწრფელი იყოს:

„გამოსავალი ყოველთვის არის გულწრფელობა. ჩვენი სხეულის ენა და სიტყვები ერთსა და იმავე ემოციაზე უნდა მიუთითებდეს. ამას ბავშვი აუცილებლად იგრძნობს. ყველაზე პატარა ბავშვსაც მისთვის გასაგებ ენაზე შეიძლება ძალიან რთული რამ აუხსნათ. მან შეიძლება კოგნიტურად ეს ვერ გაიგოს, მაგრამ ემოციურად თუ სწორ გზავნილს გადასცემთ, ის ამას სწორად მიიღებს, გენდობათ და დაიწყებს რეფლექსიას. ბავშვის მიმღებლობა უფრო მაღალი იქნება და მას წინააღმდეგობა არ ექნება."

„როდესაც რთულ თემებზეა ოჯახში საუბარი, მშობლები ხშირად ამბობენ: „ჯერ პატარაა, ვერ გაიგებს, გაიზრდება და მერე ვეტყვი.“ ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გაკეთდეს. ბავშვს ნებისმიერ ასაკში უნდა აუხსნათ, თუ რა ხდება,“- აღნიშნავს ია ბერსენაძე.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად