Baby Bag

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორციელდეს:

„პირველ რიგში, ალბათ, მნიშვნელოვანია ჩვენ განვასხვავოთ ერთმანეთისგან სწავლა და დასწავლა. სწავლა ისეთი პროცესია, რომელიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჩვენ გვდევს თან. ეს სწავლა მთელი ცხოვრების განმავლობაში სრულიად გაუცნობიერებლადაც შეიძლება განხორციელდეს. რაც შეეხება დასწავლას, ეს არის ნებისყოფით გაშუალებული, ​მიზანმიმართული პროცესი, რომელსაც სჭირდება ძალისხმევა, ძალიან სერიოზული ყურადღების კონცენტრაცია.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვის ფსიქიკური განვითარება მნიშვნელოვნად განსხვავდება 6 წლის შემდგომი ბავშვის განვითარებისგან:

„ახლა შევხედოთ ბავშვის განვითარებას. 6 წლამდე ასაკის ბავშვის თავისებურება რადიკალურად განსხვავდება უკვე 6 წლის შემდგომი ბავშვის ფსიქიკური განვითარებისგან იმით, რომ​ 6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში. თამაშს ჩვენი საზოგადოება არასერიოზულად უყურებს, განსაკუთრებით მშობლები. მშობლები ფიქრობენ, რომ ბავშვი თავისთვის რაღაცებს შვრება, დროს ატარებს. ეს არ არის დროის გატარება, ეს არ არის დროის ფუჭად კარგვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, თამაში ბავშვის უნარებს ავითარებს და მისი პოტენციალის რეალიზებისთვის ძალიან სასარგებლოა:

​ბავშვისთვის თამაში არის ცხოვრების შესწავლა, უნარების განვითარება, თავისი პოტენციალის რეალიზება, მომავალი ცხოვრებისთვის მომზადება. ეს არის თამაში, განსაკუთრებით შემეცნებითი თამაშები და როლური თამაშები. პირველი, რასაც ჩვენ მშობლებს ვეკითხებით, ეს არის როლურ და წარმოსახვით თამაშებს თუ თამაშობს ბავშვი. სწორედ ამ წარმოსახვითი თამაშებით ემზადება ბავშვი მომავალი ცხოვრებისთვის.“

„ეს არ არის არც გაჯეტების შედეგი, ​არც კომპიუტერული განმავითარებელი თამაშების. იმ თამაშებს არ აქვთ ის გავლენა ამ ასაკში, როგორი გავლენაც აქვს ხოლმე რეალურ შემეცნებით თამაშებს და წარმოსახვით როლურ თამაშებს. ყველა ფსიქოლოგი თანმხდება იმაზე და კარგი სკოლამდელი საგანმანათლებლო პროგრამები აგებულია თამაშზე, იმისთვის, რომ ბავშვმა შეიმეცნოს სამყარო, მოემზადოს ცხოვრებისთვის და ჰქონდეს კეთილდღეობის განცდა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„დღეს ბებიები და ბაბუები შვილიშვილებთან დროს არ ატარებენ, სამწუხაროდ, საქართველოში ეს მოი...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ხანშიშესულ ადამიანთა პრობლემებზე ისაუბრა. მისი თქმით, პენსიაზე გასვლის ასაკი ჩვენთან ტრაგედიაა, თუმცა ბედნიერება უნდა იყოს:„პენსიაზე გასვლის ასაკი ჩვენთან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაქორწინების შემთხვევაში კომფორტიც უნდა დათმოთ და ორი წელი იყოთ მარტო,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„დაქორწინების შემთხვევაში კომფორტიც უნდა დათმოთ და ორი წელი იყოთ მარტო,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ მრავალწევრიან ოჯახში არსებული პრობლემებისა და კონფლიქტების შესახებ ისაუბრა:

„ყველა ოჯახს აქვს თავისი მიკროკულტურა. ამ კულტურების გამომუშავება ხდება ქორწინებიდან ორი წლის შემდეგ. ავიღოთ წყვილი, რომელმაც დაქორწინება გადაწყვიტა. წარმოვიდგინოთ, რა სხვაობები შეიძლება იყოს ერთის და მეორეს ოჯახებს შორის. არის ოჯახი, სადაც მამა რომ მოვა, მთელი ოჯახი მის გარშემო ტრიალებს. არის ოჯახი, სადაც მამა გინდ მოსულა, გინდ არ მოსულა, ყველა თავში უტყაპუნებს. ფინანსების საკითხი რომ ავიღოთ, არის ოჯახი, სადაც მამა ამოიღებს ფულს, მისცემს მეუღლეს, თვითონ დაიტოვებს სახარჯოს და იმით დადის. არის პირიქით, როდესაც სულ უნდა უთხრა, რომ აი, ამაში ფული მჭირდება. ამ დროს ის გეკითხება: „რად გინდა?“ არის ოჯახი, სადაც ნაგავს ყრის ქალი, კაცი არ ყრის. არის ოჯახი, სადაც ნაგავს სულ ყრის კაცი, ქალი არ ყრის.“

ზურა მხეიძემ ერთ-ერთი შემთხვევა განიხილა, როდესაც რძალს და დედამთილს ცოცხის დადებასთან დაკავშირებით სერიოზული კონფლიქტი ჰქონდათ:

„ერთი ნამდვილი ამბავია. დედამთილს და რძალს ჩხუბი ჰქონდათ ცოცხის დადებასთან დაკავშირებით. დედამთილი ეუბნებოდა, რომ ცოცხი დადე ტარით, იმიტომ, რომ დიდხანს ძლებს. გოგო მდიდარი ოჯახიდან იყო და ვერ გაიგო, რატომ გადაეკიდა და რატომ უნდა დაედო ტარით ცოცხი. ხომ წვრილმანს ვლაპარაკობ, მაგრამ ჩხუბები ამაზეა. იწყება გარჩევები, რომელი უფრო სწორია. საქართველოში განსაკუთრებით ერევა მშობელი. შვილს ეუბნება: „დედაშენი ისე არ იქცეოდა,"„მამაშენი ასე არ იქცეოდა.“ მის მეუღლეს ცალკე მრჩეველი ჰყავს. დაბნეული წავა და დაქალს ეკითხება, რომელიც გათხოვილია, შენთან როგორ არისო. ის სულ სხვა რამეს ეუბნება.“

„დაქორწინების შემთხვევაში კომფორტიც უნდა დათმოთ და ორი წელი იყოთ მარტო. თუ სხვებთან ცხოვრობთ და ძალიან კომფორტულად ხართ, მე გირჩევთ, რომ კომფორტი არ გინდათ, ჯერ ორი წელი ერთად იყავით. ამ ორი წლის განმავლობაში ყალიბდება თქვენი საკუთარი ნორმები, აცრილებივით ხართ. მერე სხვასთან რომ მიდიხართ, იმაზე კი არ იწყებთ ნერვიულობას, თქვენ ხართ არასწორი თუ არა. იცით, რომ ის ოჯახი ისეა, შენი ოჯახი ასეა,“ - აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„მეხსიერების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად