Baby Bag

„მითხრა, ღვთისმშობელი ვნახე, შენ მარიამი შვილს გჩუქნისო, ამ დროს სამი თვის ორსული ვიყავი,“ - ნატო გელაშვილი დაუჯერებელ ამბავს ჰყვება

მომღერალი ნატო გელაშვილი „სხვა რაკურსში“ მეორე შვილის დაბადების საოცარ ისტორიას იხსენებს:

„ლუკას დაბადების უცნაური ისტორია აქვს. გიო რვა თვის იყო, როდესაც ფეხმძიმედ დავრჩი. ხომ გახსოვს, რა დრო იყო, „კერასინკები“ გვქონდა, ნავთი აეროპორტიდან უნდა გეტარებინა, მე სტუნდენტი ვიყავი, თავს მოსწავლეებით ვირჩენდი. მიუხედავად ყველაფრისა, მინდოდა შვილები. ჩემი დედამთილი უცნაური ქალი იყო, არ უნდოდა ბავშვი. ჯერ ერთი გაზარდეთ, მეორე მერე გააჩინეო. მაშინ მეგობარმა დამირეკა, რომელიც გარდაცვლილი მეგონა. ვიცოდი, რომ საშინელ ავარიაში მოჰყვა, ამის შემდეგ არავის უნახავს. ვიცოდით, რომ სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე იყო და უცებ დამირეკა, მითხრა, ღვთისმშობელი ვნახე, შენ მარიამი შვილს გჩუქნისო, ამ დროს სამი თვის ორსული ვიყავი. მკითხა კიდეც ჩემმა მეგობარმა, ორსულად ხომ არ ხარო? ვუპასუხე, რომ ვიყავი. გაიცინა და ყურმილი დამიკიდა.“

„ჩემმა მეგობარმა ისიც მითხრა, რომ გოგოზე ვიყავი ორსულად. მთელი 9 თვე ბავშვს მარიამს ვეძახდი. რომ ვიმშობიარე, აღმოვაჩინე, რომ ბიჭი იყო. ექიმებმა მკითხეს, შვილს რას არქმევო, მე ვუპასუხე, ლუკას-მეთქი. თურმე იმ დღეს ლუკაობა იყო, მე ეს არ ვიცოდი. მაშინ ლუკას ბავშვს იშვიათად არქმევდნენ. ჩემი შვილის სახელს ვერც იმახსოვრებდნენ. ასე გაჩნდა მარიამ-ლუკა ჭოხონელიძე,“ - აღნიშნავას ნატო გელაშვილი. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად