Baby Bag

დალი ჩიტალაძე საზოგადოებისთვის დღემდე უცნობ ტრაგედიაზე საუბრობს

მოდის ექსპერტი და ბლოგერი დალი ჩიტალაძე გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ და-ძმის გარდაცვალების ტრაგიკულ ისტორიას იხსენებს:

„ჩემს ცხოვრებაში ადვილად არაფერი მოსულა. თუ რამე მინდოდა და სურვილი მქონდა, დიდი შრომის ფასად, დიდი ძალისხმევის ფასად მიმიღწევია. მთელი ჩემი ცხოვრება შემიძლია დავყო ეტაპებად. პრობლემების გადალახვის მერე თვითონ ვგრძნობ, როგორ ვიზრდები და მზად ვარ ახალი დაბრკოლებებისთვის, მაგრამ არ მინდოდა ის ორი ტრაგედია, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში მოხდა. ადამიანი რომ ავადმყოფობს, ელოდები, რომ რაღაცნაირად უნდა დასრულდეს ეს ყველაფერი. ჩემი ძმის და დის გარდაცვალება იყო შოკი. არ მიყვარს ხოლმე ამ თემაზე ლაპარაკი, იმიტომ, რომ ძალიან რთულია. ძალიან ახალგაზრდები წავიდნენ. მე და ჩემი ძმა, როგორც ტყუპები ისე გავიზარდეთ. მე ემიგრაციაში ვიყავი, როდესაც ჩემი ძმა გარდაიცვალა და დაკრძალვის დღეს მითხრეს ეს ამბავი. საოცარი სიზმარი ახდა ჩემი ძმის გარდაცვალებაზე. როგორც გითხარით, ტყუპებივით გაგვზარდეს. ჩემი და 9 წლის მერე დაიბადა და შვილივით გავზარდეთ. სკოლაშიც ჩემი ძმა ვიოლინოზე უკრავდა, მე ფორტეპიანოზე. სულ ჩემი იმედი და ზურგი იყო. საერთოდ ყველა ძმა დისთვის, ალბათ, ძალა და ზურგია. მაშინ უნცაური სიზმარი დამესიზმრა. საერთოდ არ მამახსოვრდება ხოლმე სიზმრები. რაღაცნაირად ვიგრძენი ჩემი ძმის გარდაცვალება. ეს 25 წლის წინ მოხდა, მაგრამ როდესაც ამაზე ლაპარაკს ვიწყებ ჭრილობა მაშინვე მეხსნება. ჩემს ძმას ორი შვილი დარჩა და მე ისინი ჩემი შვილებივით გავზარდე.“

დალი ჩიტალაძის თქმით, ტრაგედიასთან შეგუება შეუძლებელია:

„ჩემს ძმას ვეუბნებოდი, რომ წავიდოდი ისიც უნდა წამეყვანა. შვილს ჩემი სახელი დაარქვა. მე გავბრაზდი, რატომ მოიქეცი ასე, მოვკვდი-მეთქი? მაშინ 90-იანი წლები იყო, დარეკვაც პრობლემა იყო, ერთმანეთი ძალიან გვენატრებოდა. ჩემს ძმას იარაღი გაუვარდა, ნასვამი იყო და ასე მოხდა. რადგან ის გარდაცვლილი არ მინახავს, მგონია, რომ სადღაც არის წასული და ვნახავ. დიანა შვილივით მყავდა, ადრე გამითხოვდა, ამაზე ცალკე ვინერვიულე. ვერც წარმომედგინა, რომ მის გარეშე შემეძლო ცხოვრება. ძალიან ლამაზი იყო, გამხდარი. მისი სიკვდილი ჩემი მეგობრების დახმარებით გადავიტანე. არავინ თქვას, რომ ტრაგედიას ეგუება. ყოველ ღამე და დილას ვაცნობიერებ, რომ დიანა აღარ არის და მისი სულისთვის ვლოცულობ.“

„დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო მამა გიორგის წმინდა პანტელეიმონის ეკლესიაში. სულ მეუბნებოდა ილოცე და ამით დიანას დაეხმარებიო. არ მესიზმრებოდა დიანა. ორმოცი რომ გავიდა, ისეთი უცნაური სიზმარი დამესიზმრა. დიანამ სიზმარში მითხრა, გაღვიძება მინდოდა და ვერ გავიღვიძე, ყველაფერი მესმოდა, რასაც მეუბნებოდიო, შენი ლოცვაც მესმოდაო. ისეთი რაღაც დამესიზმრა, ეს არ იყო უბრალო სიზმარი, მამა გიორგიმაც მითხრა, რომ ეს იყო გამოცხადება. ამისთვის მადლობა მინდა ვუთხრა მას,“ - აღნიშნა დალი ჩიტალაძემ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი არ გაუშვათ მარტო ძილში, რას გამორბიხარ ოთახიდან? მოუგონე ბავშვს ზღაპარი, თვითონ გახადე გმირი,“- შალვა ამონაშვილი

„ბავშვი არ გაუშვათ მარტო ძილში, რას გამორბიხარ ოთახიდან? მოუგონე ბავშვს ზღაპარი, თვითონ გახადე გმირი,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია 13 წლამდე ასაკის ბავშვები დასაძინებლად მარტო არ გაუშვან და ძილის წინ მათ მიმართ განსაკუთრებული სითბო გამოიჩინონ:

„ბავშვი არ გაუშვათ მარტო ძილში. „უკვე დროა, დაწექი!“- ეს შეიძლება 13-14 წლის ბავშვს. იმასაც კი უნდა, რომ დედა დაუჯდეს გვერდით, აკოცოს, მოეფეროს. კი გეტყვის, დამანებე თავიო, მაგრამ თავმოყვარეობა არ აძლევს ნებას. რას გამორბიხარ ოთახიდან? დააწვინე ბავშვები? რაღაცა უთხარი, შენი ცხოვრებიდან უთხარი რაღაც, მამის ცხოვრებიდან უთხარი, ​გუშინდელი ზღაპარი გააგრძელეთ. ამ ზღაპარში თვითონ გახადე გმირი.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვის აღზრდა ძილშიც გრძელდება:

„მოუგონე ბავშვს ზღაპარი. იყო ერთი პატარა ბიჭი, სახელად დანიელი ერქვა, დანიელი და დედა სადღაც წავიდნენ. დანიელმა ასე გააკეთა, ისე გაააკეთა, დანიელმა დაიცვა დედა. შეაბრუნე ისტორია. დანიელი ზღაპარში კარგად იქცევა, ჩაეძინება. ​ძილში აღზრდა გრძელდება. სული არცერთი წამით არ იძინებს. სულმა ძილი არ იცის და აღზრდა სულში ხდება, სხეულში კი არა. მე გავაყოლე რა ხატი ბავშვს, მან ის უნდა დაამუშავოს. შიგნით ნათელი წერტილი გაჩნდება.“

„დილით გაიღვიძა ბავშვმა, მოეფერე. მოთმინება და დრო თუ დათმე, სიყვარულიც ვერ გაუძლებს ბოლომდე. გიყვარს ბავშვი, მაგრამ აღზრდის სიყვარულით არ გიყვარს. დაისვი ბავშვი და ჰკითხე: „აბა, როგორ მიყვარხარ მე: „ამხელათი თუ ამხელათი?“ თუ იცი, რატომ მყავხარ შენ ან შენ რატომ გყავარ მე?! ოთხი წლის ბავშვთან ასეთი საუბარი შეიძლება. დილით უთხარი ბავშვს, რომ დღეს ეს საქმე მაქვს, შენ რას გააკეთებ? ცხოვრება აუგე შვილს. ერთად ითამაშეთ ძალიან ხშირად. ოთხი წლის ბავშვს ახსნა-განმარტებები და თითის ქნევა არ ეყურება. ​დააძინე ბავშვი ასე: ლოცვები წაუკითხე, მოეფერე, უთხარი: როგორ მინდა შენი თითები მეფერებოდეს, დამაძინე რა... სიყვარულში გაავარჯიშე ბავშვი,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად