Baby Bag

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „რა დროს ძილია“ ოჯახური ძალადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი პრობლემის მქონე ადამიანები მასთან ხშირად მიდიან:

„მე არ მქონია შემთხვევა, თუ ადამიანი წამოგვყვა, რომ ოჯახი არ გადაგვერჩინოს. ჩვენთან ოჯახური ძალადობის პრობლემითაც მოდიან. ძალიან ხშირად დავხმარებივართ და ​ძალიან მძიმე მდგომარეობიდანაც გამოგვიყვანია ოჯახები, შეგვირიგებია. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გვინახავს, რომ ამ ოჯახში უკვე 1 %-იც არ არსებობს შანსი ამ ადამიანების ერთად ყოფნისა. ასეთ დროს პირიქით, მიგვიცია უფლება, რომ ეს ოჯახები დანგრეულიყო. არაფერი აღარ არსებობს იქ. ადამიანს თვითონ არ უნდა საკუთარ თავთან შრომა. ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც დაიწყებს შრომას საკუთარ თავთან, ბრძოლას ამ ყველაფერთან, მას შეუძლია ყველაფერი გამოასწოროს, ცხოვრება რადიკალურად შეცვალოს. ჩვენ ამის უამრავი მაგალითი გვაქვს.“

დეკანოზის თქმით, ოჯახურ დაპირსპირებას არაერთი მიზეზი აქვს, თუმცა მათ შორის უმთავრესი უსიყვარულობაა:

„საიდან მოდის დაპირისპირება ოჯახში? უამრავი მიზეზია. ეს შეიძლება იყოს სიდუხჭირე, ფსიქოლოგიური პრობლემები, გარემო პირობები, უამრავი პრობლემა გვაქვს დღეს. პირველი პრობლემა, რაც არის, ​ეს არის უსიყვარულობის პრობლემა. ადამიანები ერთმანეთის მიმართ სიყვარულს კარგავენ, კარგავენ ერთმანეთის პატივისცემას. თუ შენ გემუქრება სიკვდილი მეუღლისგან, უნდა დაანგრიო ეს ოჯახი. ერთ-ერთი მიზეზი ოჯახის დანგრევის ესეც არის, როდესაც ადამიანი საშიშროებას ქმნის.“

მამა შალვა კეკელიამ აღნიშნა, რომ ოჯახში ძირითადი ძალადობა რძალსა და დედამთილს შორის ხდება:

„ჩვენ ხშირად ამ თემას გავურბივართ. სულ როგორ ჭრილში აჩვენებენ ხოლმე, რომ კაცები ძალადობენ ქალებზე. ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის. ძალიან ბევრი ოჯახი ინგრევა იმის გამო, რომ ​რძალი და დედამთილი ერთმანეთს ვერ უგებენ. კაცი იჭყლიტება ამ შემთხვევაში. რამდენი კაცი მოსულა ჩემთან და უთქვამს: „რა გავაკეთო? ეს ცოლია, ეს დედაა...“ მარტო ცალმხრივი საუბარი არ შეიძლება. ერში იყო ასეთი ტრადიცია. კაცი, რომელიც ქალზე ხელს აწევდა, იმ კაცს ადამიანი გვერდით არ დაიჯენდა. იმ კაცს სუფრასთან არავინ არ დაისვამდა. როგორ შეიძლება შენ ქალზე ხელი აღმართო? დღეს თუნდაც ამ თემაზე რომ ვსაუბრობთ, ესეც საშინელებაა. როგორ შეიძლება კაცი ასე იქცეოდეს?! რა არის კაცობა? კაცობა არის არა სქესის აღმნიშვნელი სიტყვა, არამედ მდგომარეობის. შეიძლება ადამიანი იყო, მაგრამ კაცი არ იყო, ანუ თვისებები კაცისა არ გქონდეს. მთელი ცხოვრება შეიძლება ისე გაატარო, რომ კაცი ვერ გახდე ვერასდროს. პრობლემები, რაც შეიძლება წარმოიშვას ძალადობასთან დაკავშირებით, შეიძლება იყოს ორივე მხრიდან.“

„პირველი მიზეზი, რისგანაც მოდის ოჯახში ძალადობა არის აღზრდა, განათლება, დიალოგის არარსებობა ცოლსა და ქმარს შორის. დღეს ოჯახების 90 %-ში საუბარი არ ხდება. ადამიანების ერთმანეთის არ ესმით. ​ძალადობა მეორე რადიკალური და უმძიმესი მხარეა, რომელსაც ვერაფერი ვერ გამოიწვევს, შენ თუ ასეთი არ გახდი. ძალიან ბევრჯერ ადამიანი გამიგზავნია თავშესაფარში, სხვანაირად ვერ მოვარიდებდი ამ ოჯახს. მითქვამს, რომ უცხოეთში იმყოფება. ზოგჯერ ისეა დატყვევებული ცოლი, რომ ვერც ჩვენ ვერ ვეხმარებით. საშინლად მოექცა ქმარი, მეორე დღეს მოდის, სხვანაირად გველაპარაკება. კარგი ადამიანი შეიძლება წყობიდან გამოვიდეს. მე ძალიან ბევრჯერ გამოვსულვარ წყობიდან, მიუხედავად იმისა, რომ სასულიერო პირი ვარ. ადამიანები იდეალურები არ ვართ. სანამ იდეალური არ გახდება ადამიანი, იდეალური ურთიერთობები არ იქნება,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო:​ „რა დროს ძილია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„შვილიც კი არ უნდა გიყვარდეს შენს მეუღლეზე მეტად, არც მშობელი, არც არავინ,“ - დეკანოზი შალ...
​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მეუღლეებს შორის სიყვარულის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანს მეუღლეზე მეტად არავინ უნდა უყვარდეს:„თქვენ ერთმანეთზე მეტად არავინ არ უნდა გიყვარდეთ. შვილიც კი არ უნდა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?
რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში და რამდენად დიდი როლი აქვს მას? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი.
- ბავშვის აღზრდის პროცესში, ძირითადად დედები არიან ხოლმე ჩართულები. რამდენად მნიშვნელოვანია მამის როლი?
- მამის როლი ბავშვის აღზრდის პროცესში ნამდვილად მნიშვნელოვანია. ბავშვს სჭირდება გვერდით, როგორც დედა, ისე მამა. მისთვის აუცილებელია მამა იყოს დაინტერესებული, მხარს უჭერდეს, უყვარდეს, უგებდეს და აფასებდეს. ამ მხრივ, მამის მიერ შეტანილი წვლილი განსხვავდება იმისგან, რასაც დედა აძლევს შვილებს და მხოლოდ დედასთან ურთიერთობა ამას ვერ ჩაანაცვლებს. დღეისათვის მამების როლი ბავშვების აღზრდის პროცესში შეცვლილია. ამ მხრივ შეინიშნება დადებითი ტენდენცია - მამების მეტი ჩართულობა ბავშვთან დაკავშირებულ სხვადასხვა პროცესში. მამის მონაწილეობა აღზრდაში აღარ შემოიფარგლება მხოლოდ ფინანსური მხარდაჭერით და დისციპლინის უზრუნველყოფით. ეს ტენდენცია იკვეთება იმ მომენტებშიც, რომ დღეს უფრო ხშირად ნახავთ მამას, რომელიც მიჰყვება შვილს ექიმთან კონსულტაციაზე, მშობელთა კრებაზე ან უბრალოდ თავისუფალ დროს ატარებს ბავშვთან. ეს გარკვეულწილად დაკავშირებულია შეცვლილ სოციალურ და ეკონომიკურ რეალობასთან - მამებს დღეს მეტად აქვთ საშუალება, ჩაერთონ ბავშვებზე ზრუნვის პროცესში, ხოლო დედებს მეტად აქვთ საშუალება, რეალიზდნენ პროფესიაში და შექმნან ეკონომიკური დოვლათი.
- ცალ-ცალკე რომ ვისაუბროთ მამის როლზე გოგონების და ბიჭების შემთხვევაში.
- ორივე სქესის ბავშვისთვის მამის მონაწილეობა აღზრდის პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ასეთი მამების შვილები უკეთესად ვითარდებიან, აქვთ ჯანსაღი სოციალური ურთიერთობები და ზრდასრულ ასაკშიც მეტად წარმატებულები არიან. მეცნიერები ამას „მამის ეფექტს“ უწოდებენ. „მამის ეფექტი“ არის ერთგვარი ქოლგა, რომლის ქვეშ მოიაზრება ყველა ის სარგებელი, რაც მოსდევს ბავშვის ცხოვრებაში მამის არსებობას და მონაწილეობას. საინტერესოა, რომ ბევრი კვლევის მონაცემებით, მოზარდობის ასაკამდე მამის ეფექტი ბიჭების და გოგონების აღზრდაში დიდად არ არის განსხვავებული. მოზარდობის პერიოდში კი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი როლი მიუძღვის გოგონების თვითშეფასების, იდენტობის და საწინააღმდეგო სქესთან ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებაში. მოზარდი ბიჭების შემთხვევაში, მამა არის როლური მოდელი, ასევე ზეგავლენას ახდენს იმაზე, თუ რამდენად აქტიური იქნება მოზარდი სოციალურ ურთიერთობებში. მოზარდობის პერიოდში აღზრდაში ჩართული მამების შვილები ნაკლებად არიან მიდრეკილი განახორციელონ სარისკო და სოციალურად მიუღებელი ქცევა, ან მიიღონ ნაადრევი სექსუალური გამოცდილება.
- რა სახის პრობლემა შეიძლება გამოიწვიოს მამის პასიურობამ აღზრდის პროცესში?
- მამის პასიური პოზიცია შეიძლება გამოიხატებოდეს იმაში, რომ ბავშვებზე ზრუნვის მთელი პასუხისმგებლობა გადაჰქონდეს დედაზე (მათ შორის, ბევრი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება). ასეთ შემთხვევაში, მამა ნაკლებად იზიარებს პასუხისმგებლობას აღზრდის პროცესზე და არ რეაგირებს ბავშვის ქცევაზე, არ აძლევს ადეკვატურ უკუკავშირს, შესაძლოა, ყველაფრის ნებას რთავდეს ბავშვებს, ან უბრალოდ არ რეაგირებდეს არც კარგ და არც ცუდ ქცევაზე. ასევე შესაძლოა, მამა იყოს დისტანციური, ემოციურად მიუწვდომელი, ასეთ შემთხვევაში ბავშვს უჭირს მამის დამოკიდებულების ინტერპრეტაცია - მოეწონა ეს საქციელი თუ ეწყინა? ორივე შემთხვევაში, ბავშვის საჭიროებები (ფიზიკური, ემოციური, სოციალური) არ არის მიღებული და დაკმაყოფილებული. შესაბამისად, ის სარგებელი, რასაც ბავშვი მიიღებდა აღზრდის პროცესში აქტიურად ჩართული მამის შემთხვევაში, მათ შორის, უსაფრთხოების განცდა (მამა დიდი და ძლიერია, ზრუნავს დედაზე და მასზე), ჯანსაღი ემოციური მიჯაჭვულობა და წარმატებულობის განცდა (როდესაც მამა ამაყია შვილის მიღწევებით და გამოხატავს ამას), განსხვავებული აზრი რეალობის სხვა კუთხით დანახვა, ვიდრე დედა ხედავს, და ბევრი სხვა სარგებელი იკარგება.
- რა დადებითი შედეგები შეიძლება ჰქონდეს ორივე მშობლის თანაბარ ჩართულობას და როგორ შეიძლება შევცვალოთ გავრცელებული წარმოდგენა, რომ შვილების აღზრდა დიდწილად დედების მოვალეობაა?

- ნებისმიერი მამაკაცისთვის, გახდეს მამა ძალიან დიდი მოვლენაა. რეალურად არავინ იცის, როგორი მამა იქნება მანამ, სანამ ამ რეალობაში არ აღმოჩნდება. ყოველი ახალი რეალობა კი ადამიანისთვის სტრესია. სამწუხაროდ, მამის როლის მორგებას ბევრად ნაკლები ყურადღება ეთმობა, ვიდრე დედობას. ამ ახალი როლისთვის მას ფიზიკური მომზადებაც სჭირდება და ემოციურიც (უძილო ღამეები, ზოგჯერ ჩვილის ხშირი ტირილი, რადგან ამ ეტაპზე ბავშვისთვის კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალებაა). ორსულობის და მშობიარობის პროცესებში ხშირად მომავალი მამები ნაკლებად მონაწილეობენ და ასე ერთი ხელის მოსმით აღმოჩნდებიან ახალ რეალობაში, როდესაც მთელი ყურადღება გადადის ახალშობილზე და მის მოთხოვნილებებზე. ამდენად, პირველი ნაბიჯი, რაც უნდა გადაიდგას მამების ჩართულობის მიმართულებით ესაა მათი მონაწილეობა ორსულობის მონიტორინგის პროცედურებში, მშობიარობის დროს მხარდაჭერა შეუფასებელი გამოცდილებაა, როგორც ორივე პარტნიორისთვის, ისე ჩვილისთვის. ასევე მნიშვნელოვანია მამების გამოცდილება საკუთარ მშობლებთან, რადგან აღზრდის პროცესში ხშირად ვიყენებთ იმ მიდგომებს და მეთოდებს, რასაც ჩვენი მშობლების იყენებდნენ ჩვენთან. ეს, რა თქმა უნდა, არ ნიშნავს იმას, რომ ამ მიდგომების გაუმჯობესება არ შეგვიძლია. მეორე, რაც უნდა გაკეთდეს მამების ჩართულობის წასახალისებლად, „ვაცალოთ“ ზრუნვა ჩვილზე, მივცეთ საშუალება, მიიღოს მონაწილეობა ჩვილის დაბანის, დაძინების პროცესებში, კრიტიკისა და ზედმეტი კომენტარების გარეშე. ყოველ შემდგომ ეტაპზე ყოველთვის არის ზრუნვისა და თამაშის აქტივობები, რომლებშიც შესაძლებელია მამების აქტიური ჩართვა. პირველი 2-3 წლის ასაკში ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია სამყაროს შეცნობა, ამ პროცესში მამამ შეიძლება მიიღოს აქტიური მონაწილობა, როგორც მეგზურმა და მხარდამჭერმა ამ აღმოჩენებში, არ შეზღუდოს ბავშვის ცნობისმოყვარეობა, არამედ დააზღვიოს და უზრუნველყოს უსაფრთხოება. სკოლამდელ ასაკში, მამა კარგი როლური მოდელია ბავშვისთვის სხვადსახვა ყოფითი წინააღმდეგობის გადალახვაში. აქ მნიშვნელოვანია ბავშის მოტივირება იყოს მეტად დამოუკიდებელი და დარწმუნებული საკუთარ ძალებში (რაც მნიშვნელოვანწილად ეფუძნება მამის მხარდაჭერას). სასკოლო ასაკის და შემდგომ ეტაპებზე, მამა ხდება სოციალური და მორალური ღირებულებების მოდელი. მესამე მნიშვნელოვანი მომენტია თავად მშობლების ურთიერთობა, რამდენად ჯანსაღი ემოციური კლიმატია სახლში, რამდენად შეუძლიათ მშობლებს ყოფითი პრობლემების ერთობლივი ეფექტური გადაწყვეტა, რა დამოკიდებულება აქვთ ერთმანეთის შეცდომების ან მიღწევების მიმართ, რამდენად აქვთ ერთმანეთის იმედი და მხარდაჭერა გადამწყვეტ მომენტებში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად